တရားမင္းသခင္ - ၆၀။ အဇာတသတ္ ခၽြတ္ခန္း

(. . . . .မွ အဆက္)

ညေနခ်မ္း အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္အနီးရွိ သူ၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ ဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္၍ လႉဒါန္းခဲ့သူ ေက်ာင္းဒါယကာ သူေတာ္စင္ သမားေတာ္ႀကီး ဇီ၀ကသည္ အဇာတသတ္မင္းကို ဘုရားရွင္ထံသို႔ ပို႔ေပးေန၏။ သမားေတာ္ ဇီ၀ကႏွင့္ အဇာတသတ္မင္းတို႔သည္ ေက်ာင္းေတာ္၏ အနီးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ  ယာဥ္မွဆင္း၍ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ၾက၏။ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ အဇာတသတ္မင္း ရင္တထိတ္ထိတ္ တုန္ေန၏။ အဇာတသတ္မင္းသည္ သန္လ်က္ကို ကိုင္စြဲလ်က္ သတိႀကီးစြာထား၍ ေလွ်ာက္လွမ္းေန၏။ ေလေအးတစ္ခ်က္ ႐ုတ္တရက္ သုတ္ဖ်န္းလိုက္ရာ သစ္ကိုင္းေျခာက္တစ္ခု ေထာက္ခနဲ က်ိဳးသြားၿပီး ေျမေပၚသို႔ က်၏။ သစ္ကိုင္းေျခာက္ က်ိဳးက်သံေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔သြားသူ အဇာတသတ္မင္းသည္ သန္လ်က္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ္ရံေတာ္ စစ္သားတို႔ကို ဟစ္ေအာ္၍ သတိေပး၏။

“ၾကည့္ၾကစမ္း။ သတိထားၾက။ ဘာလဲ။ ဘာအႏၲရာယ္လဲ။”

“အရွင္မင္းႀကီး . . . ဘာမွ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕စရာ မရွိပါ ဘုရား။ သစ္ပင္ေပၚက သစ္ကိုင္းေျခာက္ က်ိဳးက်တာပါ ဘုရား”ဟု သမားေတာ္ ဇီ၀ကက အဇာတသတ္မင္းကို အားေပး၏။

အေၾကာက္ႀကီးမိသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ အဇာတသတ္မင္း ရွက္ရြံ႕သြား၏။ သို႔ေသာ္ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ သတိထား၍သာ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေန၏။ စႀကႍႂကြေတာ္မူေနသည့္ ဘုရားရွင္ကို အဇာတသတ္မင္း လွမ္း၍ ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုအခါ အဇာတသတ္မင္းသည္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္ လႈံ႕ေဆာ္ေသြးထိုးတိုင္း ဘုရားရွင္ကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္ သူ၏ မေကာင္းမႈမ်ားကို သတိရလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဆက္လက္၍ မေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရပ္တန္႔လိုက္၏။ သန္လ်က္ကို အအိမ္သို႔ ျပန္သြင္းလိုက္ၿပီး ေျမျပင္ကို ေငးစိုက္၍ ၾကည့္ေန၏။ ဘုရားရွင္သည္ အဇာတသတ္မင္း၏ စိတ္ကို သိသည္ျဖစ္၍ ႏႈတ္ဆက္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။

“မင္းႀကီး . . . က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။ က်န္းခန္႔သာလို႔ မာပါရဲ့လား။”

“ဘယ္လိုေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳးလဲ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မွာ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ အသက္ရွင္ေနရပါတယ္ . . .။ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ . . . စိုးရိမ္ေသာကနဲ႔ အသက္ရွင္ေနရပါတယ္ ဘုရား။”

“မင္းႀကီး . . . မင္းႀကီးက ေကာသလမင္း ဥေဒနမင္းတို႔ထက္ ဘုန္းတန္ခိုးၾသဇာ ႀကီးျမတ္ပါတယ္။ မင္းႀကီးဟာ ဇမၺဴဒိပ္ တစ္၀ွန္းလံုးမွာ အာဏာအရွိန္အေစာ္ အႀကီးမားဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းႀကီးက ဘယ္သူ႔ကို ေၾကာက္ရမွာလဲ။ ဘာေတြ ဒုကၡေရာက္ေနတာလဲ။”

“ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္မွာ ရန္သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနပါတယ္ ဘုရား။ ရန္သူေတြဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ေနာက္ကေန တိတ္တဆိတ္ လိုက္ပါေနၾကပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မွာ ပန္းပြင့္ဖတ္တစ္ခု ေႂကြက်သံ ၾကားရရင္ေတာင္မွ ထိတ္လန္႔ေနရပါတယ္ ဘုရား။ ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ရဲ့ ဒုကၡ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ျပႆနာေတြကို ေဒ၀ဒတ္ရဟန္း ဖန္းတီးခဲ့တာပါ ဘုရား။ သူက တပည့္ေတာ္ကို အကုသိုလ္မႈေတြ က်ဴးလြန္မိေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ တိုက္တြန္းခဲ့တာပါ ဘုရား။ သူတိုက္တြန္းတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ခမည္းေတာ္ႀကီးကို လူမဆန္တဲ့ ရက္စက္နည္းေတြနဲ႔ ညႇင္းဆဲႏွိပ္စက္ၿပီး သတ္မိခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံေတာ့ မယ္ေတာ္လည္း ဘာမွ မစားမေသာက္ေတာ့ဘဲ သူ႔ကိုယ္သူ ေသေၾကာင္းၾကံသြားခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ဦးရီးေတာ္ ေကာသလမင္းဟာ တပည့္ေတာ္နဲ႔ စစ္တိုက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနပါၿပီ ဘုရား။

ေမာင္းမေဆာင္ေတြ သြားတဲ့အခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လႊတ္ေတာ္ တက္တဲ့အခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အိပ္ယာ၀င္တဲ့ အခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တပည့္ေတာ္ က်ဴးလြန္းထားတဲ့ ျပစ္မႈေတြကို ေမ့လို႔ မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား။ မေကာင္းမႈေတြကို အိပ္မက္ေတြထဲမွာေတာင္ သတိရေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ . . . ေအးေအးလူလူ အနားမယူႏိုင္ပါ ဘုရား။ အိပ္လို႔လည္း မေပ်ာ္၊ စားလို႔လည္း မ၀င္ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ဘ၀ဟာ ဆင္းရဲဒုကၡ အတံုးအခဲႀကီး၊ စိုးရိမ္ေသာက အထုပ္အပိုးႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား။

တပည့္ေတာ္ကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းက အရွင္ဘုရားကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ ၾကံစည္တဲ့ ေနရာမွာ တပည့္ေတာ္ကိုပါ ပါ၀င္ပတ္သက္ခိုင္းပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားကို ပစ္သတ္မယ့္ ေလးသည္ေတာ္ေတြ . . . တပည့္ေတာ္ဆီက ေတာင္းယူခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားကို တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ဖို႔ နာဠာဂိရိ ဆင္ကိုလည္း ေပးခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဆီ တရားနာ သြားၾကသူေတြကို လမ္းကေန ႀကိဳၿပီး အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ တပည့္ေတာ္ရဲ့ အမႈထမ္းေတြကိုလည္း ေပးလိုက္ရပါတယ္ ဘုရား။ ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ရဲ့ ဘ၀အဦးပိုင္းဟာ အမွားေတြ ျပစ္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္ ဘုရား။ အျပစ္မကင္းတဲ့ အတိတ္ေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္မွာ ညႇိုဳးႏြမ္းပူဆာေနရပါတယ္ ဘုရား။ စိုးရိမ္ျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ေၾကာက္လန္႔ျခင္းေတြနဲ႔ ၀န္ပိေနတဲ့ အနာဂတ္ကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမွာလဲ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ဦးေႏွာက္ကို ခြဲစိတ္ၿပီး မွတ္ဉာဏ္မွာ တင္က်န္ေနတဲ့ အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ပယ္ဖ်က္ေပးဖို႔ သမားေတာ္ ဇီ၀ကကို တပည့္ေတာ္ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားက အဲဒီလို မခြဲမစိတ္ဘဲ ကုသေပးႏိုင္တယ္လို႔ ဇီ၀ကက ေျပာပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကို ကယ္ေတာ္မူပါ ဘုရား။ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ တပည့္ေတာ္ကို ကူကယ္ေတာ္မူပါ ဘုရား”ဟု အဇာတသတ္မင္းက ဘုရားရွင္ကို ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၏။

“မင္းႀကီး . . . ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းနဲ႔ အဆက္အဆံ အေပါင္းအသင္း လုပ္ေနတုန္းပဲလား”ဟု ဘုရားရွင္က ေမးေတာ္မူ၏။

“ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ . . . သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ထားလိုက္ပါၿပီ ဘုရား။”

“မင္းႀကီး . . . မင္းႀကီးအေနနဲ႔ . . . ခမည္းေတာ္ႀကီးကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့တုန္းက သနားက႐ုဏာ ကင္းမဲ့ခဲ့တယ္။ စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြၿပီး ရဲရဲရင့္ရင့္နဲ႔ ေနာင္တလည္း ကင္းခဲ့တယ္။ မင္းႀကီးဟာ မိစၧာအၾကံနဲ႔ မိစၧာလမ္းေပၚ တြန္းပို႔တာ ခံခဲ့ရတယ္။ အာဏာကို မက္ေမာခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ မင္းႀကီး တကယ့္ကို ေနာင္တရေနၿပီ။ မင္းႀကီး လမ္းမွန္ဆီ ဦးတည္ေနၿပီ ဆိုတာကို ငါ သိတယ္။ ေကာင္းျမတ္ပါေပတယ္။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ အကုသိုလ္မႈေတြ က်ဴးလြန္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အကုသိုလ္ေတြ အမ်ားႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ မင္းႀကီးဟာ ဒီေန႔က စၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီး ျပဳလုပ္ေပးရမယ္။ အကုသိုလ္မႈ မွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ မ်ားႏိုင္သမွ် မ်ားမ်ားျပဳလုပ္ပါ။ မဂဓတိုင္းမွာ ခိုးကိုးရာမဲ့ေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိေနပါတယ္။ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြအတြက္ အလႉဇရပ္ေတြ တည္ေဆာက္ပါ။ ဇရပ္တန္ေဆာင္းေတြ တည္ေဆာက္ပါ။ ေဆး႐ံုေတြ ေဆးေပးခန္းေတြ တည္ေဆာက္ပါ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ မိဘမဲ့ေတြကို မင္းႀကီးရဲ့ သားရင္းသမီးရင္းလို ဆက္ဆံပါ။ သူတို႔ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါ။ မင္းႀကီး က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈေတြဟာ မင္းႀကီး ျပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြထက္ အေရအတြက္ အားျဖင့္လည္း ပိုလြန္မ်ားျပားေနတယ္။ ႀကီးက်ယ္ေလးနက္မႈလည္း သာလြန္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းႀကီး ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ေနရတာပဲ။ ဆင္းဆင္းရဲရဲ အသက္ရွင္ေနရတာပဲ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ အတိတ္ကိုေတြးေတာၿပီး ဆင္းရဲမေနပါနဲ႔။ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔မေနပါနဲ႔။ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတြသာ ျပဳလုပ္ဆည္းပူးပါ။ အခုဘ၀မွာေရာ ေရွးဘ၀ေတြမွာပါ ျပဳလုပ္ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ အတိတ္ကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးခြင့္ရေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ကုသိုလ္ေတြ ျပဳလုပ္ပါ။ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာဟာ အကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးကို ခံစားရတာပဲ။ ကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးလာရင္ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္။ ကုသိုလ္ေတြက အကုသိုလ္ေတြထက္ အေလးသာလာတဲ့ တစ္ေန႔က်ရင္ အတိတ္ကို စိုးပူစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ မင္းႀကီး . . . သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္သံုးပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေအာင္ ေဆာက္တည္ပါ။ ေကာင္းျမတ္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားတတ္ပါေစ။”

“ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ ၾကံဳေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေျဖေလွ်ာ့ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘာမဆို စြန္႔စြန္႔စားစား ျပဳလုပ္ဖို႔ အသင့္ျပင္ထားပါတယ္ ဘုရား။

ျမတ္စြာဘုရား . . . အို . . . ရွင္ေတာ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္လိုက္တာ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရားက တပည့္ေတာ္ကို အျပစ္သားလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး အထင္ေသး အျမင္ေသးနဲ႔ ေမာင္းထုတ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိခဲ့တာ . . .။ တပည့္ေတာ္ အုပ္စိုးပိုင္ဆိုင္တဲ့ ၀ဂၤတိုင္းနဲ႔ မဂဓတိုင္းကို သာသနာေတာ္အတြက္ လႉဒါန္းပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ အသက္နဲ႔ ခႏၶာကိုလည္း ေကာင္းမႈအတြက္၊ သူေတာ္ေကာင္း တရားအတြက္ပဲ စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါၿပီ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ဟာ စိုးရိမ္ေသာက ေရာက္ေနသူေတြ၊ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရသူေတြ အတြက္ပဲ ျဖစ္ရပါေစမယ္ ဘုရား။ လူမဆန္တဲ့ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းဆိုးကို တိုင္းျပည္က ႏွင္ထုတ္ဖို႔လည္း စိတ္ကူးထားပါတယ္ ဘုရား။ သူက တပည့္ေတာ္ကို ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္း လွည့္စားခဲ့တာပါ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့အထိ မိုက္လံုးထြားၿပီး အကုသိုလ္မႈေတြ က်ဴးလြန္မိေအာင္ လမ္းမွား ပို႔ခဲ့တာပါ ဘုရား။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းဟာ ေရာဂါဆိုး တစ္ခုလို အႏၲရာယ္ ႀကီးလွပါတယ္ ဘုရား။”

“မင္းႀကီး . . . ေဒ၀ဒတ္ အေပၚမွာ သနားက႐ုဏာ ထားလိုက္ပါ။ အခြင့္အေရးေတြ က်႐ႈံးပ်က္သုဥ္းၿပီး ဘ၀နာေနသူကို အတံု႔အလွဲ႔ယူၿပီး ကလဲ့စား မေခ်ပါနဲ႔။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းဟာ ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က်မွပဲ သူ႔အမွားေတြကို လက္ခံသိမွတ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ မင္းႀကီး . . . ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းဟာ ငါ့ကို သတ္ဖို႔ သံုးႀကိမ္သံုးခါ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့တယ္။ တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ငါ့အေပၚ ေက်ာက္တံုးတြန္းခ်ၿပီး ငါ့ကို ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကံရဲ့ အက်ိဳးကို သူ႔ဟာသူပဲ ခံစားပါေစ။”

အဇာတသတ္မင္းသည္ ဘုရားရွင္ကို ေလးေလးနက္နက္ ၾကည္ညိဳသြား၏။ မတုန္မလႈပ္ ခိုင္ျမဲေသာ သဒၶါတရားျဖင့္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္သည္ျဖစ္၍ ဘုရားရွင္၏ ေျခေတာ္အစံုကို ၀ပ္စင္းဦးခိုက္ ရွိခိုး၏။ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာျမတ္သံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္၍ ငါးပါးသီလလည္း ေဆာက္တည္ေလ၏။ အဇာတသတ္မင္း၏ စိတ္အစဥ္၌ အေႏွာင့္အယွက္ အ႐ႈပ္အေထြး ကင္းစင္သြားေလသည္။


(ဆက္ရန္ . . . . .)

:)

ရွင္အာစာရ

-----

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)