ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး (အပိုင္း ၇)

(. . . . .မွ အဆက္) 

ေစာင့္ထိန္းျခင္း သီလ၊ သနားျခင္း က႐ုဏာ၊ သိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ ထိုးထြင္းသိျမင္ျခင္း အစရွိတဲ့ လူ႔အရည္အေသြးေတြဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း အားလံုးရဲ့ အေျခခံအုပ္ျမစ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ပိုၿပီး လူသားဆန္တဲ့ ကမၻာတစ္ခု ေပၚထြန္းလာဖို႔အတြက္ လူ႔အရည္အေသြးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၿပီး တည္တံ့ခိုင္ျမဲေအာင္လည္း လုပ္ရပါမယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အသိုက္အ၀န္းမွာ စည္းစနစ္ က်နတဲ့ ကိုယ္က်င့္ဆိုင္ရာ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရပါမယ္။ လူသားဆန္တဲ့ ကမၻာတစ္ခု ဖန္တီးရာမွာ လိုအပ္တဲ့ လူ႔အရည့္အေသြးေတြကို အစပိုင္းကတည္းက၊ ကေလးဘ၀ ကတည္းက ႐ိုက္သြင္းေပးထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ဖို႔ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကို ေစာင့္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အေျခခံ လူ႔တန္ဖိုးအသစ္ေတြ ေပၚထြန္းလာေအာင္ လက္ရွိမ်ိဳးဆက္ကပဲ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္စရာ ရွိမယ္ဆိုရင္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္ေတြကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ ပညာေရး စနစ္မွာ အဓိကက်တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈကို တစ္ကမၻာလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ မျပဳလုပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

ကမၻာ့ လူသားတန္ဖိုးအတြက္ လုပ္ၾကကိုင္တဲ့အခါ၊ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးၾကတဲ့ အခါမွာ ေတာ္လွန္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္သီလ က်ဆံုးတာ အဆံုးသတ္ဖို႔ အသံက်ယ္က်ယ္ ေအာ္ေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ တစ္ခုခု လုပ္လိုက္ရမွာပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ အစိုးရေတြက ဘာသာေရး တာ၀န္ေတြ မယူၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူသားတန္ဖိုး ဘာသာေရးတန္ဖိုးေတြ အားသစ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ လူထုအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ပညာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဘာသာေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ အားရွိလာေအာင္ လူသား၀ါဒီေတြ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက လုပ္ေပးၾကရမွာပါ။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ၿပီးေျမာက္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ အဖြဲ႔အစည္း အသစ္ေတြ ဖြဲ႔စည္းရပါမယ္။ ဒီလိုလုပ္မွပဲ ကမၻာၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပိုၿပီး တည္ၿငိမ္တဲ့ အေျခခံကို ဖန္တီးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါမယ္။

အဖြဲ႔အစည္း အတြင္းမွာ ေနထိုင္ရင္း အေပါင္းအေဖာ္ေတြရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို မွ်ေ၀ခံစားသင့္ပါတယ္။ က႐ုဏာတရားနဲ႔ ခႏၲီကို က်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ ကိုယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြ အတြက္တင္ မကဘဲ ရန္သူေတြ အတြက္ပါ က်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္က်င့္သီလရဲ့ အင္အားကို စမ္းသပ္တာပါပဲ။ လက္ေတြအက်င့္နဲ႔ နမူနာ ျပရပါမယ္။ စကားလံုး သက္သက္နဲ႔ တစ္ဘက္သားကို ဘာသာေရး တန္ဖိုးေတြ လက္ခံေအာင္ သိမ္းသြင္းလို႔ မရပါဘူး။ သူတစ္ပါးကို ခိုင္းေစတိုက္တြန္းတဲ့အတိုင္း ကိုယ္တိုင္လည္း ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ရွင္သန္ဖို႔ လိုပါတယ္။ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရပါမယ္။ ဘာသာတရား အားလံုးရဲ့ ေနာက္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္က လူသားေကာင္းက်ိဳး သည္ပိုးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူသားရဲ့ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေရး၊ လူသားရဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ပဲ ဘာသာတရားကို အသံုးျပဳဖို႔ အလြန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို သူတစ္ပါး လက္ခံယံုၾကည္ေအာင္ လုပ္ေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။

ဘာသာတရားမွာ အမ်ိဳးသားေရး နယ္နိမိတ္ေတြ မရွိပါဘူး။ ဘယ္သူမဆို၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္ဆိုရင္ ဘာသာတရား တစ္ခုခုကို က်င့္သံုးႏိုင္ပါတယ္။ က်င့္သံုးသင့္ပါတယ္။ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရား ရွာေဖြသူအတြက္ အေရးႀကီးတာက ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ ဘာသာတရားကို ေရြးျခယ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာတရား တစ္ခုခုကို လက္ခံတယ္ ဆိုတာဟာဟာ တစ္ျခားဘာသာတရားကို ပစ္ပစ္ခါခါ လုပ္လိုက္တာ၊ ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ျငင္းပယ္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာသာတရား တစ္ခုခုကို လက္ခံၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန အဆက္ျဖတ္လိုက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာ ဆက္လက္ ေနထိုင္သင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းက လူေတြနဲ႔ ဆက္လက္ၿပီး သဟဇာတ က်ေနဖို႔ လိုပါတယ္။ အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန ႐ုန္းထြက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတစ္ပါးကို အက်ိဳးမျပဳႏိုင္ပါဘူး။ ဘာသာတရားရဲ့ အေျခခံ ရည္ရြယ္ခ်က္က သူတစ္ပါးကို အက်ိဳးျပဳဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္ထဲမုွာ စြဲမွတ္ထားစရာ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စစ္ေဆးျခင္းနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္က သူတစ္ပါးအေပၚမွာ ဘယ္လို သေဘာထားမိိသလဲ ဆိုတာကို ပံုမွန္ စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုတစိုက္ စစ္ေဆးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္မွားေနတာ ေတြ႔ရရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ႐ုပ္၀တၳဳ တိုးတက္မႈအေၾကာင္း နည္းနည္း ေျပာပါမယ္။ ႐ုပ္၀တၳဳ တိုးတက္တာကို အေနာက္တိုင္းသားေတြ အႀကီးအက်ယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္တာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေပ့မယ့္ ရယ္စရာေကာင္းတာက . . . အဲ့ဒီလို တိုးတက္တာကိုပဲ အေနာက္တိုင္းသားေတြ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကား ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ လူကို အဓိကထားတယ္ ဆိုရင္ ႐ုပ္၀တၳဳ တိုးတက္မႈ သက္သက္မွာေတာ့ ဘာမွ အမွားအယြင္း မျမင္မိပါဘူး။ ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ တည္ရွိေနတဲ့ လူ႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈကို ဘာသာေရးအရ တိုးတက္မႈနဲ႔ သဟဇာတက်က် တြဲစပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကို ဘုန္းႀကီးတို႔ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အကန္႔အသတ္ေတြကိုေတာ့ သိထားရပါမယ္။ သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာနယ္ပယ္က ႐ုပ္၀တၳဳဆိုင္ရာ အသိပညာဟာ လူသားေကာင္းက်ိဳးကို အႀကီးအက်ယ္ ေထာက္ပံ့ေပးထားပါတယ္။ ခိုင္မာတဲ့ ခ်မ္းသာသုခကိုေတာ့ မဖန္တီးႏိုင္ပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ . . . တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြထက္ နည္းပညာ တိုးတက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ အေမရိကမွာ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနရတာေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိေနပါေသးတယ္။ ႐ုပ္၀တၳဳဘက္က အသိပညာဟာ ကာယိကသုခမ်ိဳးကိုပဲ ေပးႏိုင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အသိပညာဟာ . . . အျပင္က အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ အေပၚမွာ မူမတည္ဘဲ အဇၥၽတၱ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခ်မ္းသာသုခကို မေပးစြမ္းႏိုင္ပါဘူး။

လူ႔တန္ဖိုးကို အားသစ္ေလာင္းဖို႔နဲ႔ ခိုင္မာတဲ့ ခ်မ္းသာသုခကို ရရွိဖို႔အတြက္ ကမၻာတစ္၀ွန္းလံုးက ႏိုင္ငံအားလံုးတို႔ရဲ့ ယဥ္ေက်းတဲ့ အေမြအႏွစ္ေတြကို ႐ႈျမင္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီကမၻာၿဂိဳဟ္ တစ္ခုလံုးကို မိသားစု တစ္ခုလို စုစည္းေပးႏုိင္တဲ့ လူ႔တန္ဖိုးေတြကို ေမ့ေလွ်ာ့ေနခဲ့ၾကရင္ ဒီစာတမ္းဟာ . . . အေရးေပၚ သတိေပးခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ . . .။

မေျပာင္းလဲတဲ့ ခံစားခ်က္ကို လွစ္ဟဖို႔

အထက္ကစာ ငါေရးၿပီ။

“ႏိုင္ငံျခားသား”နဲ႔ ေတြ႔ရဦးေတာင္

ငါ့ခံစားခ်က္ မေျပာင္းလဲ

လူ႔မိသားစု၀င္ တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ရတယ္ ခံစားမိ။

အားလံုးအေပၚ ငါထားတဲ့ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကို

ဒီသေဘာထားက နက္ရႈိင္းေစခဲ့ၿပီ။

ဒီ သေဘာမွန္ ဆႏၵဟာ

ကမၻာေအးဖို႔ ေသးတဲ့အကူေလး ျဖစ္ပါေစ။

ပိုလို႔ရင္းႏွီး ပိုလို႔လို႔ၾကင္နာ ပိုလို႔နားလည္ႏိုင္တဲ့

လူမိသားစု ဒီကမၻာၿဂိဳဟ္မွာ ေပၚလာဖို႔

ငါ ဆုေတာင္းရဲ့။

ဆင္းရဲဒုကၡ မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကသူေတြ

ခိုင္မာသုခ တန္ဖိုးထားၾကသူေတြတြက္ေပါ့။

ဒါ . . . ငါ့ႏွလံုးသားထဲက ေတာင္းဆိုမႈပါ။

[ၿပီး၏] 

:)

ရွင္အာစာရ

-----

Dalai Lama၏ “A Human Approach to World Peace”ကို ျမန္မာဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

Ref: (20 May 2011):

http://www.dalailama.com/messages/world-peace/a-human-approach-to-peace