ဆရာေတာ္၏ ပညာေရးႏွင့္ သာသနာေရး အေတြ႕အၾကံဳမ်ား မွ်ေဝသည္။ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္မ်ား ၫႊန္ျပသည္။ အေမး-အေျဖ ျပဳလုပ္ၾကသည္။
ပညာေရး ေျပာင္းလဲမႈကို ဆရာမ်ားဘက္က စတင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသား၏ အေျဖက ဆရာ့အေျဖႏွင့္ တူေနမွ မွန္သည္ဟု မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားအေပၚ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ေလွ်ာ့သင့္ေၾကာင္း။ ဆုေၾကးရံပံုေငြ နည္းေန၍ ေအာင္ခ်က္ေလ်ာ့ေအာင္ ေအာင္မွတ္ျမႇင့္လိုက္ျခင္းမ်ိဳးမွာ စာသင္သားအေပၚ မတရား အႏိုင္ယူျခင္းျဖစ္၍ မလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားတို႔ ဘြဲ႕မ်ားေနာက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္မခံသင့္ေၾကာင္း။ ေအာက္စဖို႔ ပညာေရးမွာ အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားကိုယ္တိုင္ အားစိုက္ရေၾကာင္း။ ဆရာတစ္ေယာက္က တပည့္ ေလးငါးေယာက္ေလာက္သာ တာဝန္ယူ ကြပ္ကဲေပးရသျဖင့္ ထိေရာက္ေၾကာင္း။ ေကာင္းမြန္သည့္ ပညာေရးစနစ္အတြက္ ဆရာႏွင့္ စာအုပ္မ်ား ျပည့္စံုရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း။ စာသင္သားတို႔ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ယူတတ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ဓမၼာစရိယ ၿပီးေသာ္လည္း သာမညဖလသုတ္၏ ဆိုလိုရင္းကို မသိလိုက္ျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း။ ေမးခြန္း ႏွင့္ အေျဖကို ဆရာက အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ေပးျခင္းမွာ တကၠသိုလ္အဆင့္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဆရာက ေမးခြန္းေပး၍ တပည့္ကိုယ္တိုင္ အေျဖရွာရျခင္းသည္ BAအဆင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာက ေမးခြန္းအစေဖာ္ေပးၿပီး ေက်ာင္းသားက ဆက္လက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ ျပႆနာရွာရျခင္း အေျဖထုတ္ရျခင္းသည္ MAအဆင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ ေမးခြန္းထုတ္ ျပႆနာရွာ၍ ၊ ေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ပင္ အေျဖရွာရျခင္းသည္ PhDအဆင့္ျဖစ္ေၾကာင္း။ ပါဠိဘာသာစကား သင္ယူရာ၌ ဗာလာဝတာရက်မ္း ဆိုလွ်င္ လံုေလာက္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားအတြက္ ကစၥည္းက်မ္းသည္ပင္ က်ယ္ေနေသးေၾကာင္း၊ ႐ူပသိဒၶိဆိုလွ်င္ ပါေမာကၡအဆင့္ ဆရာမ်ားသာ ေလ့လာၾကေၾကာင္း။ ဘာသာျပန္တတ္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ အဘိဓာန္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်သင့္ေၾကာင္း။ ခရစ္ယန္ သမၼာက်မ္းစာကို ကမ႓ာ့ဘာသာစကား ေလးငါးေထာင္ျဖင့္ ျပန္ဆိုထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာ ဖတ္ခြင့္မရသည့္ ကမ႓ာ့လူဦးေရမွာ ေလးရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိေၾကာင္း။ ဗုဒၶဘာသာ အေနျဖင့္ ဓမၼပဒကိုပင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားမ်ားျဖင့္ ဘာသာျပန္ထားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း။ အဂၤလိပ္စာကို တိရစၧာနကထာဟု သတ္မွတ္ျခင္းသည္ မည္သည့္က်မ္းဂန္ကို ကိုးကား၍ သတ္မွတ္သည္ဟု မသိေၾကာင္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တကၠသိုလ္တစ္ခုမွ BAၿပီးလွ်င္ အျခားတကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ MAဆက္တက္ခြင့္ ရွိသင့္ေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ ဒုတိယႏွစ္ၿပီးလွ်င္ အျခားတကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ တတိယႏွစ္ ဆက္တက္ခြင့္ ေပးသင့္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္ခ်င္း သင္႐ိုးမ်ား အေျခခံအားျဖင့္ တူေနေသာေၾကာင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေနသင့္ေၾကာင္း။ သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရာ၌ ၿပိဳင္ဆိုင္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ပူးေပါင္းျခင္း ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း စသည္ . . .။
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ မႏၲေလး)
ပညာေရး ေျပာင္းလဲမႈကို ဆရာမ်ားဘက္က စတင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသား၏ အေျဖက ဆရာ့အေျဖႏွင့္ တူေနမွ မွန္သည္ဟု မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားအေပၚ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ေလွ်ာ့သင့္ေၾကာင္း။ ဆုေၾကးရံပံုေငြ နည္းေန၍ ေအာင္ခ်က္ေလ်ာ့ေအာင္ ေအာင္မွတ္ျမႇင့္လိုက္ျခင္းမ်ိဳးမွာ စာသင္သားအေပၚ မတရား အႏိုင္ယူျခင္းျဖစ္၍ မလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားတို႔ ဘြဲ႕မ်ားေနာက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္မခံသင့္ေၾကာင္း။ ေအာက္စဖို႔ ပညာေရးမွာ အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားကိုယ္တိုင္ အားစိုက္ရေၾကာင္း။ ဆရာတစ္ေယာက္က တပည့္ ေလးငါးေယာက္ေလာက္သာ တာဝန္ယူ ကြပ္ကဲေပးရသျဖင့္ ထိေရာက္ေၾကာင္း။ ေကာင္းမြန္သည့္ ပညာေရးစနစ္အတြက္ ဆရာႏွင့္ စာအုပ္မ်ား ျပည့္စံုရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း။ စာသင္သားတို႔ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ယူတတ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း၊ ဓမၼာစရိယ ၿပီးေသာ္လည္း သာမညဖလသုတ္၏ ဆိုလိုရင္းကို မသိလိုက္ျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း။ ေမးခြန္း ႏွင့္ အေျဖကို ဆရာက အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ေပးျခင္းမွာ တကၠသိုလ္အဆင့္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဆရာက ေမးခြန္းေပး၍ တပည့္ကိုယ္တိုင္ အေျဖရွာရျခင္းသည္ BAအဆင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာက ေမးခြန္းအစေဖာ္ေပးၿပီး ေက်ာင္းသားက ဆက္လက္၍ ေမးခြန္းထုတ္ ျပႆနာရွာရျခင္း အေျဖထုတ္ရျခင္းသည္ MAအဆင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ ေမးခြန္းထုတ္ ျပႆနာရွာ၍ ၊ ေက်ာင္းသားကိုယ္တိုင္ပင္ အေျဖရွာရျခင္းသည္ PhDအဆင့္ျဖစ္ေၾကာင္း။ ပါဠိဘာသာစကား သင္ယူရာ၌ ဗာလာဝတာရက်မ္း ဆိုလွ်င္ လံုေလာက္ေၾကာင္း၊ စာသင္သားအတြက္ ကစၥည္းက်မ္းသည္ပင္ က်ယ္ေနေသးေၾကာင္း၊ ႐ူပသိဒၶိဆိုလွ်င္ ပါေမာကၡအဆင့္ ဆရာမ်ားသာ ေလ့လာၾကေၾကာင္း။ ဘာသာျပန္တတ္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ အဘိဓာန္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်သင့္ေၾကာင္း။ ခရစ္ယန္ သမၼာက်မ္းစာကို ကမ႓ာ့ဘာသာစကား ေလးငါးေထာင္ျဖင့္ ျပန္ဆိုထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာ ဖတ္ခြင့္မရသည့္ ကမ႓ာ့လူဦးေရမွာ ေလးရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိေၾကာင္း။ ဗုဒၶဘာသာ အေနျဖင့္ ဓမၼပဒကိုပင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားမ်ားျဖင့္ ဘာသာျပန္ထားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း။ အဂၤလိပ္စာကို တိရစၧာနကထာဟု သတ္မွတ္ျခင္းသည္ မည္သည့္က်မ္းဂန္ကို ကိုးကား၍ သတ္မွတ္သည္ဟု မသိေၾကာင္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တကၠသိုလ္တစ္ခုမွ BAၿပီးလွ်င္ အျခားတကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ MAဆက္တက္ခြင့္ ရွိသင့္ေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ ဒုတိယႏွစ္ၿပီးလွ်င္ အျခားတကၠသိုလ္ တစ္ခု၌ တတိယႏွစ္ ဆက္တက္ခြင့္ ေပးသင့္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္ခ်င္း သင္႐ိုးမ်ား အေျခခံအားျဖင့္ တူေနေသာေၾကာင့္ ခ်ိတ္ဆက္ေနသင့္ေၾကာင္း။ သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရာ၌ ၿပိဳင္ဆိုင္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ပူးေပါင္းျခင္း ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း စသည္ . . .။
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ မႏၲေလး)
No comments:
Post a Comment