"နပသ ပုလဲရတုတုန္းက ဦးဇင္း တင္သြင္းတဲ့ စာတမ္းကို ဖတ္ၿပီးၿပီ။"
"လုပ္စမ္းပါအံုး။"
"နည္းနည္းေတာ့ ေျပာစရာ ရွိတယ္ ဘုရား။"
"ေျပာပါေလ။"
"ငယ္ လတ္ႀကီးမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္သင့္တယ္လို႔ ေျပာတယ္ မဟုတ္လား။"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ ဗမာစကား ရွင္းေနတာပဲ။"
"သာသနာ ပ်က္မွာ စိုးရိမ္မိလို႔ပါ ဘုရား။"
"ဘုရား ဘုရား . . .။ ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ။"
"တပည့္ေတာ္ေျပာတာ ေလာသြားလို႔ ဘုရား။ စာေပပရိယတ္ မလိုက္စားၾကေတာ့မွာ စိုးတာ ဘုရား။"
"မဆိုင္ပါဘူး။ လိုက္စားၾကမွာပါ။ ပရိယတ္ မပါလို႔မွ မျဖစ္တာ။"
"တပည့္ေတာ္ ျမင္တာ ေျပာရရင္ . . . ပရိယတ္ပဲ အားထုတ္ေစခ်င္တာ။ အဂၤလိပ္စာ သင္ရင္လည္း . . . ဟိုဆရာေတာ္ႀကီး . . . ေျပာခါနီးမွ ဘြဲ႕ေတာ္ ေမ့ေနတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးဆိုရင္ ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္တာတဲ့။"
"သိၿပီ။ ထားပါေတာ့။ အဲ့ဒီ ဆရာေတာ္ႀကီးမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အသက္ႀကီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကတာ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းကသင္တဲ့ လူေတြေလာက္ မတတ္တာေပါ့။"
"တတ္ပါတယ္ ဘုရာ့။"
"ကဲပါ။ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ ပရိယတၱိ တတ္ရမယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဂၤလိပ္စာ သင္႐ံုနဲ႔ ပရိယတၱိ အားနည္းတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ႀကီးလို ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္ရမယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာမတူဘူး။ ဒါနဲ႔ ဒကာႀကီး အာနာပါန အားထုတ္သလား။"
"ထုတ္တာေပါ့။"
"ဘယ္အရြယ္က စၿပီး အားထုတ္တာလဲ။"
"စ အားထုတ္ဖူးတာကေတာ့ ခုနစ္တန္းတုန္းက။ ထိထိမိမိ အားထုတ္ျဖစ္တာကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္ ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္က်မွ။ ဒီေန႔ထိပဲ။"
"ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား ငယ္ငယ္က . . . လယ္ထြန္မဂၤလာပြဲ က်င္းပခ်ိန္မွာ . . . အာနာပါန အားထုတ္တယ္တဲ့။ ျပတ္ျပတ္သားသား အားထုတ္တာက သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ္ကိုးႏွစ္က်မွ။ အခု ဒကာႀကီးက ဘာျဖစ္လို႔ အသက္ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္နဲ႔ အားထုတ္တာလဲ။ ဘုရားေလာင္းလို ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္က်မွ အားထုတ္ပါ့လား။"
"ဒါကေတာ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ ဦးဇင္းက မဆိုင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတာပဲ။"
"နည္းနည္းေတာ့ ဆိုင္ပါတယ္။ သိဒၶတၳမင္းသားက သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္က်မွ တရားအားထုတ္တယ္။ ဒကာႀကီးက အသက္ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ကတည္းက အားထုတ္တယ္။ အဲ့ဒီလိုေပါ့။ ဒကာႀကီးေျပာတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာသင္တယ္။ ခုေခတ္ ဦးဇင္းေတြက်ေတာ့ ငယ္ လတ္ ႀကီး ကတည္းက အဂၤလိပ္စာသင္ေပါ့။ မရဘူးလား။"
"သေဘာပဲ ဘုရား . . .။ သေဘာ သေဘာ။ တပည့္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္။"
"ႂကြႂကြ ႂကြ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ မႏၲေလး)
"နည္းနည္းေတာ့ ေျပာစရာ ရွိတယ္ ဘုရား။"
"ေျပာပါေလ။"
"ငယ္ လတ္ႀကီးမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္သင့္တယ္လို႔ ေျပာတယ္ မဟုတ္လား။"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ ဗမာစကား ရွင္းေနတာပဲ။"
"သာသနာ ပ်က္မွာ စိုးရိမ္မိလို႔ပါ ဘုရား။"
"ဘုရား ဘုရား . . .။ ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ။"
"တပည့္ေတာ္ေျပာတာ ေလာသြားလို႔ ဘုရား။ စာေပပရိယတ္ မလိုက္စားၾကေတာ့မွာ စိုးတာ ဘုရား။"
"မဆိုင္ပါဘူး။ လိုက္စားၾကမွာပါ။ ပရိယတ္ မပါလို႔မွ မျဖစ္တာ။"
"တပည့္ေတာ္ ျမင္တာ ေျပာရရင္ . . . ပရိယတ္ပဲ အားထုတ္ေစခ်င္တာ။ အဂၤလိပ္စာ သင္ရင္လည္း . . . ဟိုဆရာေတာ္ႀကီး . . . ေျပာခါနီးမွ ဘြဲ႕ေတာ္ ေမ့ေနတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးဆိုရင္ ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္တာတဲ့။"
"သိၿပီ။ ထားပါေတာ့။ အဲ့ဒီ ဆရာေတာ္ႀကီးမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အသက္ႀကီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကတာ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ငယ္ငယ္ကတည္းကသင္တဲ့ လူေတြေလာက္ မတတ္တာေပါ့။"
"တတ္ပါတယ္ ဘုရာ့။"
"ကဲပါ။ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ ပရိယတၱိ တတ္ရမယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဂၤလိပ္စာ သင္႐ံုနဲ႔ ပရိယတၱိ အားနည္းတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ႀကီးလို ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာ သင္ရမယ္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာမတူဘူး။ ဒါနဲ႔ ဒကာႀကီး အာနာပါန အားထုတ္သလား။"
"ထုတ္တာေပါ့။"
"ဘယ္အရြယ္က စၿပီး အားထုတ္တာလဲ။"
"စ အားထုတ္ဖူးတာကေတာ့ ခုနစ္တန္းတုန္းက။ ထိထိမိမိ အားထုတ္ျဖစ္တာကေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္ ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္က်မွ။ ဒီေန႔ထိပဲ။"
"ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား ငယ္ငယ္က . . . လယ္ထြန္မဂၤလာပြဲ က်င္းပခ်ိန္မွာ . . . အာနာပါန အားထုတ္တယ္တဲ့။ ျပတ္ျပတ္သားသား အားထုတ္တာက သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ္ကိုးႏွစ္က်မွ။ အခု ဒကာႀကီးက ဘာျဖစ္လို႔ အသက္ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္နဲ႔ အားထုတ္တာလဲ။ ဘုရားေလာင္းလို ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္က်မွ အားထုတ္ပါ့လား။"
"ဒါကေတာ့ မဆိုင္ဘူးေလ။ ဦးဇင္းက မဆိုင္တာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတာပဲ။"
"နည္းနည္းေတာ့ ဆိုင္ပါတယ္။ သိဒၶတၳမင္းသားက သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္က်မွ တရားအားထုတ္တယ္။ ဒကာႀကီးက အသက္ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ကတည္းက အားထုတ္တယ္။ အဲ့ဒီလိုေပါ့။ ဒကာႀကီးေျပာတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဓမၼာစရိယၿပီးမွ အဂၤလိပ္စာသင္တယ္။ ခုေခတ္ ဦးဇင္းေတြက်ေတာ့ ငယ္ လတ္ ႀကီး ကတည္းက အဂၤလိပ္စာသင္ေပါ့။ မရဘူးလား။"
"သေဘာပဲ ဘုရား . . .။ သေဘာ သေဘာ။ တပည့္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္။"
"ႂကြႂကြ ႂကြ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ မႏၲေလး)
No comments:
Post a Comment