တရားမင္းသခင္ - ၅၇။ ေမတၱာစြမ္းရည္

(. . . . .မွ အဆက္)

ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ႂကြေတာ္မူလိုေၾကာင္း ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူေသာအခါ ရွင္အာနႏၵာသည္ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္သြားၿပီး ဘုရားရွင္ကို မ၀ံ့မရဲ ေလွ်ာက္ထား၏။

“ဒီ ဇမၺဴဒိပ္က်န္းမွာ ႂကြစရာ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္ ျမတ္စြာဘုရား။ သာ၀တၳိကို ႂကြတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေ၀သာလီကို ႂကြတာက ပိုၿပီး သင့္ေတာ္ပါတယ္ ျမတ္စြာဘုရား။”

“အာနႏၵာ . . . ဘာျဖစ္လို႔လဲ။”

“ၿမိဳ႕ေတာ္သာ၀တၳိဟာ ခ်မ္းသာ ႂကြယ္၀ပါတယ္ ဘုရား။ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ညိဳတဲ့ ဒကာဒကာမ ေျမာက္မ်ားစြာလည္း သာ၀တၳိမွာ ရွိေနပါတယ္ ဘုရား။”

“အာနႏၵာ . . . ေလာကမွာ သူေတာ္ေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ ရွိတယ္ဆိုရင္ ဘုရားပြင့္စရာ မလဲိုေတာ့ဘူး။ အာနႏၵာ . . . မယဥ္ေက်းသူေတြ၊ စည္းကမ္းမဲ့သူေတြ ရွိတဲ့ေနရာကို ငါ သြားရမယ္။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းနဲ႔ အဇာတသတ္ မင္းတို႔က ျပႆနာ ရွာၾကလိမ့္မယ္လို႔ အာနႏၵာက ယံုၾကည္ယူဆထားေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္သြားဖို႔ တြန္႔ဆုပ္ေနတာေပါ့။ အာနႏၵာ ေနခဲ့ပါ။ ငါတစ္ပါးတည္းပဲ ရာဇၿဂိဳဟ္ သြားမယ္။ မင္း မိဖုရားေတြ ငါ့ကို မႏွစ္သက္ဘူး ဆိုရင္လည္း ငါ ရင္ဆိုင္မယ္။ ျပည္သူေတြက ငါ့ကို မေက်နပ္ၾကဘူး၊ မၾကည္ညိဳၾကဘူး ဆိုရင္လည္း ငါ ရင္ဆိုင္မယ္။”

“ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ . . . အရွင္ဘုရားရဲ့ အရိပ္တစ္ခုလို အရွင္ဘုရားေနာက္က လိုက္မွာပါ ဘုရား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း . . . ဆင္းရဲျခင္းမွန္သမွ်ကို တပည့္ေတာ္ ခံယူႏိုင္ပါတယ္ ဘုရား။ ဒါေပမယ့္ . . . ျမတ္စြာဘုရား . . . ျပႆနာေနာက္ လိုက္ေနမိတာ . . . ပူေဆြးေသာကကို ဖိတ္ေခၚမိတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔ပါ ဘုရား။ ေဒ၀ဒတ္ ရဟန္းက ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ ပစၥည္းလာဘ္လာဘ ႂကြယ္၀ေနၿပီး ၾသဇာအာဏာ အရွိန္အ၀ါလည္း ႀကီးမားေနပါတယ္ ဘုရား။ အဇာတသတ္ မင္းသားကလည္း သူ႔ကိုပဲ ၾကည္ညိဳေထာက္ပံ့ ေနတာပါ ဘုရား။ ဗိမၺိသာရ မင္းႀကီးကေတာ့  . . . သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေပမယ့္ . . . အိုမင္းမစြမ္း ျဖစ္ေနပါၿပီ ဘုရား။ မင္းအာဏာ မွန္သမွ် အဇာတသတ္မင္းသားရဲ့ လက္ခုပ္ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္ ဘုရား။ ျမတ္စြာဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ စိုးရိမ္တာ . . . တပည့္ေတာ္အတြက္ မဟုတ္ပါ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားအတြက္ စိုးရိမ္တာပါ ဘုရား။”

“အာနႏၵာ . . . ငါ့ကို ဆန္႔က်င္မယ့္ ေနရာ၊ ငါ့ကို ေစာ္ကားမယ့္ ေနရာ၊ ငါ့အေပၚ မေတာ္မတရား ျပဳမယ့္ေနရာဟာ ငါ သာသနာျပဳရမယ့္ ေနရာပဲ။ အဲဒီလို ေနရာမွာ မေကာင္းမႈ အညစ္အေၾကး ရွိေနတယ္။ ငါ သုတ္သင္ေပးရမယ္။

သာ၀တၳိမွာ အနာထပိဏ္ သူေဌးက ငါ့ကို ခမ္းခမ္းနားနား ႀကိဳဆိုခဲ့တယ္။ လူပရိသတ္ အလံုးအရင္းနဲ႔ စီတန္းၿပီး ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ အလံေတြ တလူလူ၊ ထီးျဖဴေတြ တ၀င့္၀င့္နဲ႔ ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ အလြန္အမင္း ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကရတယ္။ သူတို႔ ခံစားလိုက္ၾကရတဲ့ အဲဒီလို ပီတိမ်ိဳးကို ဘုရားရွင္တို႔သာ လႈံ႕ေဆာ္ေပးႏိုင္တယ္။ အဲဒါပဲ . . .။ အဲဒီ ပီတိေလာက္ပဲ . . .။ လူေတြရဲ့ စိတ္ထဲႏွလံုးထဲထိ ေလးနက္တဲ့ တရားဓမၼ မေရာက္ခဲ့ဘူး။ ငါ ဘယ္သူဆိုတာ သူတို႔ ေလးေလးနက္နက္ မသိခဲ့ၾကဘူး။

ေကာသမၺီမွာတုန္းကေတာ့ ေငြမက္တဲ့ ေၾကးစားလူငယ္ေတြက ငါ့ကို ဟစ္ေအာ္ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေစာ္ကားၾကတယ္။ ငါ့ကို ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ႀကိဳဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ . . . လူေတြ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး လိမၼာသြားၾကတယ္။ ေကာသမၺီမွာ . . . မာဂ႑ီကလြဲလို႔ . . . အကုန္လံုးက ငါ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိသြားၾကတယ္။

အခု ေနာက္ဆံုး . . . သာ၀တၳိမွာ ငါ့ရဲ့ တပည့္သား သံဃာေတြ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနႏိုင္ၾကတာဟာလည္း တိတၳိေတြရဲ့ ဆန္႔က်င္မႈေၾကာင့္ပဲ။ ငါ့ရဲ့ တရားဓမၼဟာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ျခင္းရဲ့ စမ္းသပ္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိတယ္။”

ဘုရားရွင္က ထိုသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္လည္း ရဟန္းေတာ္ အမ်ားစုက ဘုရားရွင္ႏွင့္ အတူ ရာဇၿဂိဳလ္သို႔ မလိုက္ၾကေပ။ ရွင္အာနႏၵာႏွင့္ အနည္းငယ္ေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သာ လိုက္ပါၾက၏။ ထိုအခ်ိန္၌ အဂၢသာ၀ကမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ ရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔လည္း ၎တို႔၏ ဇာတိရြာသို႔ အသီးသီး ျပန္ႂကြေနၾက၏။ ေကာသမၺီမွ ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ဘုရားရွင္ ေဒသစာရီ ႂကြခ်ီေတာ္ မူေနစဥ္ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ထီးနန္းစည္းစိမ္းကို ဖခင္ထံမွ အရယူလိုက္၏။

ဗိမၺိသာရ မင္းႀကီးသည္ သားအေပၚ ထားရွိသည့္ ေမတၱာျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို သားထံသို႔ အလြယ္တကူ ေပးအပ္လိုက္၏။ ေဒ၀ဒတ္ရဟန္း၏ ၾသဇာခံ အဇာတသတ္မင္းသည္ ေဒ၀ဒတ္ရဟန္း အၾကံေပးသည့္အတိုင္း ဖခင္ကို သတ္ရန္ အားထုတ္၏။ ဘုရားရွင္ ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူေသာအခါ နန္းက်ဘုရင္ ဗိမၺိသာရကို အဇာတသတ္မင္းက ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားၿပီ ျဖစ္၏။ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီး လႉဒါန္းခဲ့ေသာ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း နံရံတို႔၌ ဆဲေရးတိုင္းထြားသည့္ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း စာတမ္းမ်ား မီးေသြးႏွင့္ ေရးထား၏။ မဖြယ္မရာ ပံုမ်ားလည္း ျမင္မေကာင္း ႐ႈမေကာင္း ေရးဆြဲထားေလ၏။ အဇာသတ္မင္းသည္ ေဒ၀ဒတ္ရဟန္းဘက္ သိသိသာသာႀကီး ပါေနၿပီဟု သိထားၾကေသာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားေရာက္ရန္ မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေနၾက၏။ ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍ တရားနာသူ တစ္ေယာက္မွ မရွိေပ။

ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ကုန္သည္ညီေနာင္ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေ၀ဠဳ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္ဘက္ ေရာက္ရွိလာၾကၿပီး ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း ေညာင္ပင္ရိပ္၌ သီတင္းသံုး နားေနေတာ္မူသည့္ ဘုရားရွင္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္း ဘုရားရွင္ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ သာမာ၀တီ မိဖုရားႏွင့္ ရံေရြေတာ္ ငါးရာတို႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ ခံလိုက္ရသည့္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ အျဖစ္ဆိုးကို ဘုရားရွင္အား ေျပာၾကားေလွ်ာက္ထားၾက၏။

“အရွင္ဘုရား . . . မၾကာခင္ကပဲ သာမာ၀တီ မိဖုရားနဲ႔ ရံေရြေတာ္ ငါးရာတို႔ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ ခံခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ မာဂ႑ီ မိဖုရားနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြရဲ့ လက္ခ်က္ပါဘုရား။ တစ္ခါ . . . ဥေဒန မင္းႀကီး မ်က္မာန္ေတာ္ ထြက္ရွၿပီး လုပ္ၾကံမႈႀကီးမွာ ပါ၀င္သူေတြ အားလံုးကို ကြပ္မ်က္လိုက္ပါတယ္ ဘုရား။ အစုလိုက္ အျပံဳလိုက္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မႈႀကီး ႏွစ္ခုဆက္တိုက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့လို႔ ေကာသမၺီ တစ္ၿမိဳ႕လံုး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား ေနပါတယ္ဘုရား။ ပူးေဆြးေသာက ေရာက္ေနၾကပါတယ္ ဘုရား။”

“ဒကာေတာ္ . . . အမုန္းရန္ၿငိဳးရဲ့ ဆိုးရြားပံု သဘာ၀ကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္စမ္းပါ။ မာဂ႑ီဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ကမၻာမွာ အလွဆံုးထင္ၿပီး ေမာက္မာ၀င့္ႂကြားေနတယ္။ ကု႐ုတိုင္းမွာ ငါ့ကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔အလွနဲ႔ ငါ့ကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ငါနဲ႔အတူ ကာမဂုဏ္ခံစားဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရွာတယ္။ သူ႔အၾကံ မေအာင္ျမင္ေတာ့ ငါ့အေပၚ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔တယ္။ ငါ ေကာသမၺီေရာက္တဲ့ အခါမွာ သူက ေကာသမၺီဘုရင္ ဥေဒနရဲ့ မိဖုရားေခါင္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ သူ႔ရဲ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ေတြကို ငါသိေအာင္ ႂကြားခ်င္တယ္။ အဲဒီ အၾကံလည္း မေအာင္ျမင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ငါ့ကို ပိုၿပီးေတာ့ နားၾကည္းမုန္းတီးသြားတယ္။ အမုန္းတရားမွာ နယ္နိမိတ္ အကန္႔အသတ္ မရွိဘူး . . . ဒကာတို႔။ မာဂ႑ီဟာ ငါ့ကို မုန္းတီး႐ံုတင္ မကဘဲ ငါ့ကို ၾကည္ညိဳေလးစားၾကတဲ့ ဒကာဒကာေတြကိုပါ ရန္ၿငိဳးပြားလာတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သာမာ၀တီ မိဖုရားနဲ႔ အတူ အျပစ္မရွိတဲ့ ရံေရြေတာ္ ငါးရားကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္လိုက္တယ္။ သူလည္း အဲဒီျပစ္မႈေၾကာင့္ ေသဒဏ္ေပးခံလိုက္ရတာပဲ။ သူ႔ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြလည္း ေသေဘးဆိုး ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ ကံတူ အက်ိဳးေပး ခံစားလိုက္ၾကရတယ္။ ငါ့ရဲ့ သစၥာတရားကို သိျမင္ၾကတဲ့ သူ႔မိဘေတြကလြဲလို႔ တစ္ေဆြလံုး တစ္မ်ိဳးလံုး ေသကိန္းဆိုက္ခဲ့ၾကရတယ္။ ရန္ၿငိဳးေဒါသ မ်က္မာန္ရွျခင္းရဲ့ ဆိုးက်ိဳးပါပဲ . . . ဒကာတို႔။

ဒကာတို႔ . . . အမုန္းတရားကို အမုန္းတရားနဲ႔ မေအာင္ႏိုင္ဘူး။ အမုန္းတရားကို ေမတၱာနဲ႔ပဲ အႏိုင္ယူႏိုင္တယ္။ ၀န္ေဆာင္ႏြားရဲ့ ေနာက္ကေန ၀န္တင္လွည္းဘီး လိုက္ေနသလို အမုန္းတရားရဲ့ ေနာက္ကေန အကုသိုလ္ေတြ လိုက္ပါတယ္။ မေကာင္းက်ိဳးေတြ လိုက္ပါတယ္။ မေျပႏိုင္တဲ့ အမုန္းရန္ၿငိဳး အဆက္ဆက္ေၾကာင့္ သံသရာေလာကသားေတြဟာ ဘ၀အဆက္ဆက္ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတယ္။ ဘ၀တစ္ခုရဲ့ ႏွစ္ႏွစ္သံုးႏွစ္ အတြင္းမွာပဲ . . . ကာမစၧႏၵကို အေျခတည္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ့ အမုန္းရန္ၿငိဳးေၾကာင့္ ဆံုး႐ႈံးပ်က္စီးရတာကိုပဲ ၾကည့္ပါဦး . . . ဒကာတို႔။”

“ျမတ္စြာဘုရား . . . နန္းေဆာင္ တစ္ခုလံုး ျပာက်ေအာင္ မီး႐ႈိ႕ခံလိုက္ရေတာ့ သာမာ၀တီ မိဖုရားနဲ႔ ရံေရႊေတာ္ေတြ အသက္ဆံုးခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ အေလာင္းေတြ ၾကားထဲမွာ သာမာ၀တီ မိဖုရားရဲ့ အေလာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိၾကပါတယ္တဲ့ ဘုရား . . .။ သာမာ၀တီ မိဖုရားဟာ မီးေလာင္တိုက္ အသြင္းခံရတဲ့ ၾကားထဲမွာပဲ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ထိုင္လ်က္သား ကမၼ႒ာန္းထိုင္ေနတဲ့ မိဖုရားရဲ့ မဲမဲၾကဳတ္ၾကဳတ္ ႐ုပ္အေလာင္းကို မီးေလာင္ျပင္မွာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္တဲ့ ဘုရား။”

“ဒကာတို႔ . . . သာမာ၀တီဟာ ျဗဟၼ၀ိဟာရ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စ်ာန္ဆိုိကျ္ေအာင္အထိ စိုက္စိုက္စူးစူး ျမဲျမဲျမံျမံ ႐ႈအားသန္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီလို . . . ေသေဘးဆိုးကို ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့တာပဲ။ သာမာ၀တီဟာ အရိယာ သူေတာ္စင္လည္း ျဖစ္တယ္။ တရားရွင္မို႔ ေသျခင္းတရားကို သက္ေတာင့္သက္သာ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒကာတို႔ . . . ေလာဘေၾကာင့္ မွားျခင္းဆိုတဲ့ ဆႏၵာဂတိ၊ အမုန္းေဒါသေၾကာင့္ မွားျခင္းဆိုတဲ့ ေဒါသာဂတိ၊ မသိလို႔ မွားျခင္းဆုိတဲ့ ေမာဟာဂတိ၊ ေၾကာက္လို႔မွာျခင္းဆိုတဲ့ ဘယာဂတိ . . . ဒီ အဂတိ ေလးပါးကို လူသားေတြ သိနားလည္ၾကမယ္၊ အဂတိလိုက္ျခင္းရဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို သိၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီကမၻာဟာ အခ်င္းခ်င္း ကန္႔ကြက္ဆန္႔က်င္ျခင္း အျငင္းအခံု အ႐ႈပ္အေထြး ပဋိပကၡေတြ ကင္းကင္းနဲ႔ ေနစရာေကာင္းတဲ့ အၿငိမ္းကမၻာႀကီး ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အမုန္းတရားဟာ ကမၻာကို ေလာင္ၿမႇိဳက္တယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကေတာ့ ကမၻာကို ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမေစတယ္။ လူသားေတြကို ငါ သြန္သင္ေပးတဲ့ ပထမဆံုးေသာ ကိုယ္က်င့္သိကၡာဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပဲ။”

(ဆက္ရန္ . . . . .)

  :)

ရွင္အာစာရ

-----

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)