တရားမင္းသခင္ - ၄၀။ အၿငိမ္းလမ္းစ

(. . . . .မွ အဆက္)

ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေန၏။ ဘုရားရွင္သည္ လိစၧ၀ီမင္းသား တစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာေနေတာ္မူစဥ္ ေက်ာင္း၀င္းအျပင္ဘက္မွ ဥပၸလ၀ဏ္၏ ငိုေႂကြးသံကို ၾကားေတာ္မူလိုက္၍ ဥပၸလ၀ဏ္ကို ေခၚေတာ္မူ၏။

“ဥပၸလ၀ဏ္ . . . ဒီကို လာပါ။”

ဘုရားရွင္၏ က႐ုဏာ ျပည့္၀သည့္ အသံေတာ္ကို ၾကားလိုက္ရေသာခါ  ဥပၸလ၀ဏ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြား၏။ ဘုရားရွင္က သူ႔ကို မွတ္မိေန၍ အံ့ၾသရျပန္သည္။ ဥပၸလ၀ဏ္သည္ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ၿပီး ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္၌ လဲက်သြား၏။ သူ႔မ်က္ႏွာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ဆံပင္တို႔ ဖြာလံၾကဲေန၏။

 “ႏွမ . . . ပဇာပတိ အရွင္မဆီ မေရာက္ခဲ့ရေသးဘူးလား။”

“အရွင္ဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မူလိုက္တာနဲ႔ အရွင္မဆီ အေလာတႀကီး ထြက္ေျပးခဲ့တာပါ ဘုရား . . .။ ဒါေပမယ့္ ဘုရား . . .။ လမ္းမွာ သုဓီရဆိုတဲ့ ေကာင္းေလးက တပည့္ေတာ္မကို လိုက္ဖမ္းပါတယ္ ဘုရား။ သူက တပည့္ေတာ္မကို ကာမဂုဏ္နဲ႔ ျမႇဴဆြယ္ျဖားေယာင္းၿပီး ဗလကၠာရ ျပဳက်င့္ပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မဟာ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္း မလွပတဲ့ ကံေခသူပါ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မရဲ့ အလွဟာ တပည့္ေတာ္မအတြက္ က်ိန္စာပါပဲ ဘုရား။ အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္မကို သနားေတာ္မူပါ ဘုရား . . .။ ရဟန္းျပဳဖို႔ သြားတဲ့လမ္းမွာ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကိစၥေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္မကို ျငင္းပယ္ေတာ္မမူပါနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ ေလာကီသားျဖစ္တဲ့ တပည့္ေတာ္မကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဘုရား . . .။”

“ႏွမ . . . သုဓီရ မတရားျပဳက်င့္တာကို အလိုတူအလိုပါ လိုက္ေလ်ာခဲ့သလား။”

“အရွင္ဘုရား . . . သုဓီရကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ဘီလူးတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔လိုက္ရလို ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မ သူနဲ႔လြတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေျပးခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ သူ မီလာၿပီး တပည့္ေတာ္မကို ဆြဲဖမ္းေတာ့လည္း သူ႔လက္ကလြတ္ေအာင္ အေၾကာက္အကန္ ႐ုန္းခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ သူ႔ကို ပါးစပ္နဲ႔လည္း ကိုက္ပါတယ္၊ လက္နဲ႔လည္း ကုတ္ဖဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။ ဒါေပမယ့္ သူက တပည့္ေတာ္မကို အလြတ္မေပးပါ ဘုရား။ သူက တပည့္ေတာ္မကို ခ်စ္စကား ႀကိဳက္စကားေတြနဲ႔ ေသြးေဆာင္ပါတယ္ ဘုရား။ အဓမၼ ေပြ႔ဖက္ၿပီး ဇြတ္နမ္းပါတယ္ ဘုရား။

သူ႔နဲ႔အတူ အလိုတူအလိုပါ လိုက္ေလ်ာမိခဲ့တာ တပည့္ေတာ္မရဲ့ မေကာင္းမႈပါ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္လည္း ရြံရွာစက္ဆုပ္လွပါၿပီ . . . ။ တပည့္ေတာ္မ ကံဆိုးမကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား . . .။”

“ႏွမ . . . မင့္ကို ငါ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ယုတ္နိမ့္တဲ့အက်င့္၊ လူေတြရဲ့အက်င့္ျဖစ္တဲ့ ရာဂကိစၥရဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိလိုက္ရၿပီပဲ . . .။ ဒါဟာ ေသာက ကုန္ဆံုးဖို႔ ျဖစ္ပါေစ။ သတိနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။ မင့္ရဲ့ဘ၀ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ဒုကၡမ်ိဳးစံုကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရၿပီပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းဟာ လူ႔ဘ၀ကို အမွန္တကယ္ နားလည္လိုက္ၿပီ . . .။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အားလံုးကို ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ပါ။ သံသရာ သမုဒ္ျပင္ကို ကူးခတ္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြအျဖစ္ အသံုးျပဳပါ။ ဒီဘ၀ တစ္ခုထဲမွာ ဒီေလာက္မ်ားျပားတဲ့ ဒုကၡေတြ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ မင္းဟာ သာသနာေတာ္အတြင္း ၀င္ေရာက္ခြင့္ရဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါပဲ။ ႏွမ . . . မင့္ကို အထင္ေသးစရာ မိန္းမတစ္ေယာက္လို႔ ငါ မယူဆပါဘူး။ ဉာဏ္ပညာ ႀကီးမားတဲ့၊ ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳေတြ ဗဟုသုတေတြ ထူးထူးျခားျခား ရရွိထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ႏွမ . . . ထပါ။ ခြင့္ျပဳၿပီးသား ရဟန္းခံခြင့္ကို တစ္ခါထပ္ၿပီး ခြင့္ျပဳပါတယ္။”

ဥပၸလ၀ဏ္သည္ ညႇိဳးေရာ္ေနေသာ သစ္ရြက္အညြန္႔အဖူးကို မိုးေရဆြတ္ဖ်န္းလိုက္သကဲ့သို႔ လန္းဆန္းလာၿပီး မတ္ရပ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမွာင္ရိပ္၌ တစ္ခ်ိန္လံုး အလ်ားေမွာက္လ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ သုဓီရသည္ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ ထြက္လာၿပီး ဥပၸလ၀ဏ္၏ အနီး၌ ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုး၏။

“သုဓီရ . . . ၾကည့္ရတာ အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ဆင္းရဲ ပင္ပန္းေနပံုပဲ . . .။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။”

သုဓီရသည္ ဘုရားရွင္ကို ငိုယိုလ်က္ ေလွ်ာက္ထား၏။

“အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ဟာ ကဲ့ရဲ့႐ႈတ္ခ်သင့္တဲ့ ေအာက္တန္းစားပါ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ အစ္မႀကီးအရြယ္ျဖစ္တဲ့ ဒီ အမ်ိဳးသမီးကို တပည့္ေတာ္ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္မိခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျမႇဴဆြယ္ၿပီး အဓမၼျပဳက်င့္မိခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။”

“သုဓီရ . . . သင့္အလိုဆႏၵ ျပည့္၀ခဲ့တာကို ဘာျဖစ္လို႔ ၀မ္းနည္းေနရတာလဲ။”

“အို . . . ရွင္ေတာ္ဘုရား။ အကုသိုလ္ေကာင္ မာရ္နတ္ဆိုးမ်ား တပည့္ေတာ္ကို ပူး၀င္ခဲ့သလား မသိပါဘုရား . . .။”

“သုဓီရ . . . နတ္ဆိုးေရာ နတ္ေကာင္းေရာ သင့္စိတ္ပါပဲ။”

“အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ . . . လူ၀တ္ေၾကာင္ ဘ၀ရဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို သိလို႔ အရွင္ဘုရားရဲ့ တရားေဒသနာကို နာယူခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ စင္ၾကယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ ရဟန္းေဘာင္ ၀င္ေရာက္ခြင့္ရဖို႔ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ဇနီးမယားဆီကေန တပည့္ေတာ္ ခက္ခက္ခဲခဲ ခြင့္ေတာင္းခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ ရဟန္းျပဳဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အရွင္ဘုရားဆီ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး လာခဲ့တာပါ ဘုရား။ ဒီေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္ထဲ၀င္ၿပီး အရွင္ဘုရားကို ရွာခဲ့ပါေသးတယ္ . . .။ အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းေတာ္ရဲ့ ေနာက္မွာ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဆီသြားေတာ့ အရွင္ဘုရား တစ္ေယာက္တည္းတင္ မကဘဲ အရွင္ဘုရားရဲ့ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနတဲ့ မိန္းမေခ်ာ တစ္ေယာက္ကုိ ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ဘုရား။ အမွန္ကို မထိန္မခ်န္ ေလွ်ာက္ထားပါ့မယ္ ဘုရား . . .။ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီး အရွင္ဘုရားကို ႐ို႐ိုေသေသ ေလွ်ာက္ထားေနတုန္း သူ႔ရဲ့ က်ယ္ကားတဲ့တင္ေတြ၊ ဖြံ႔ဖြံ႔ထြားထြား အမ်ိဳးသမီး ပီသပံုေတြကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ဘုရား။ သူ႔အလွေတြကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ျပာဖံုးေနတဲ့ မီးခဲ ေပၚလာသလို တပည့္ေတာ္ရဲ့ ကာမရာဂေတြ ထႂကြေသာင္းက်န္းလာပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ႏွလံုးသားမွာ မီးစြဲေလာင္ခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ သူ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ့ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ မ်က္လံုးလွလွေတြကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္ ဘုရား။ ရွင္ေတာ္ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရားဆီ လာခဲ့ရတဲ့ မူလရည္မွန္းခ်က္ကို ေမ့သြားပါတယ္ ဘုရား။ သူ႔ကိုပဲ တပည့္ေတာ္ ေငးၾကည့္ေနခဲ့တာပါ . . .။ သူ႔ကို စိတ္နဲ႔ . . . ျပစ္မွားေနခဲ့တာပါ . . .။ အရွင္ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္ ရာဂေၾကာင့္ ႐ူးသြပ္ခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ ေက်ာင္းေတာ္ကေန သူ ထြက္သြားေတာ့ သူ႔ေနာက္လုိက္ေျပးၿပီး သူ႔ကို မိေအာင္ဖမ္းပါတယ္ ဘုရား . . .။

အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ကို သနားေတာ္မူပါ ဘုရား။ အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ကို ကယ္မေတာ္မူပါ ဘုရား . . .။”

“သုဓီရ . . . သင့္ကို ငါ ကူကယ္ပါ့မယ္။ မၾကာခင္ေလးတုန္းက အလိုရမၼက္ ျပင္းျပင္းပ်ပ်နဲ႔ သင္ မိုက္မိုက္မဲမဲ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဥပၸလ၀ဏ္ရဲ့ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အခု သင္ ဘယ္လို ခံစားရသလဲ။”

“အရွင္ဘုရား . . . တပည္ေတာ္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ တစစ္စစ္ နာက်င္ေနပါတယ္ ဘုရား။ ေနာင္တမီး ေလာင္ၿမႇိဳက္ခံေနရပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ သူ႔မ်က္ႏွာကို မၾကည့္၀ံ့ပါ ဘုရား . . .။”

“ဟုတ္ၿပီ . . . ။ ႏွမ ဥပၸလ၀ဏ္ . . .။ မင့္ကို ငါ ေမးမယ္။ သုဓီရကို ေက်ေက်နပ္နပ္ လိုက္ေလ်ာခဲ့တယ္လို႔ ေစာေစာက မင္း ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ အခု မင္း ဘယ္လို ခံစားရသလဲ။”

“အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာက္ စက္ဆုပ္ရြံရွာေနပါတယ္ ဘုရား။ ရွက္ရြံ႕လွပါတယ္ ဘုရား။ နားၾကည္းမိပါတယ္ ဘုရား . . .။ ဒီေကာင္ေလး တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ မဟုတ္ပါဘုရား။ တစ္ေလာကလံုးကို တပည့္ေတာ္ စက္ဆုပ္ရြံရွာေနပါတယ္ ဘုရား . . .။”

“သုဓီရ . . . ဥပၸလ၀ဏ္ . . . နားေထာင္ၾကပါ။ ကာမစၧႏၵရဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို အျပည့္အ၀ နားလည္ၾကၿပီးသား ျဖစ္တဲ့သူေတြကို ငါ့အေနနဲ႔ ကာမဂုဏ္ေတြ မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာျပေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ သုဓီရ . . . ဒီ အမ်ိဳးသမီးကို ကူညီလိုက္ပါ။ အေမွာင္က်ေနတဲ့ ေတာအုပ္ကို ျဖတ္ၿပီး သူနဲ႔အတူ ဘိကၡဳနီေက်ာင္း သြားပါ။ သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးလိုက္ပါ။ သူ႔ကို အရွင္မ ပဇာပတိဆီမွာ အပ္ႏွံခဲ့ၿပီး ငါ့ဆီ ျပန္လာခဲ့ပါ။ အဲဒီအခါမွာ သင့္ကို ရဟန္းျပဳေပးမယ္။ သုဓီရ . . . ဟုတ္ၿပီလား။”

“အရွင္ဘုရား . . . သူ႔ကို တပည့္ေတာ္ရဲ့ အစ္မအရင္းတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီး ဘိကၡဳနီေက်ာင္း အေရာက္ ပို႔ေပးလိုက္ပါမယ္ ဘုရား . . .။”

သုဓီရသည္ ဘုရားရွင္ကို ၀န္ခံသည့္အတိုင္း ဥပၸလ၀ဏ္ကို ဘိကၡဳနီေက်ာင္းသို႔ ေဘးကင္းလံုျခံဳစြာ ပို႔ေပးလိုက္၏။ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းမွ ျပန္လာၿပီး ရဟန္းအျဖစ္ကို ခံယူ၏။ ရဟန္းခံ ၿပီးခ်ိန္၌ ညသန္းေခါင္ ေက်ာ္ေလၿပီ။ ရဟန္းသစ္ ရွင္သုဓီရသည္ ဘုရားရွင္၏ က႐ုဏာေတာ္ ေအးရိပ္၌  ကင္းဆိတ္ေအးခ်မ္းစြာ က်ိန္းစက္ေတာ္မူေလ၏။

(ဆက္ရန္ . . . . .)

 

:)

ရွင္အာစာရ

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)