ရင့္က်က္မႈစံ

ဒီေနရာမွာ ရင့္က်က္မႈဆိုတာ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈကို ေျပာတာပါ။ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဘ၀လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္မွသာလွ်င္ စိတ္ခံစားခ်က္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး အျပဳအမူ ေသေသသပ္သပ္နဲ႔ အသေရ ျပည့္တဲ့ ဘ၀အေျခအေနကို ပံုေဖာ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ရင့္က်က္မႈ ရွိမရွိ ဘယ္လိုစံနဲ႔ တိုင္းတာမလဲ။

စိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္သူေတြဟာ ဒီလို ျပဳမူေလ့ ရွိၾကပါတယ္။
၁။ ၾကံဳရတဲ့ အေျခအေန၊ ပတ္သက္ဆက္ဆံရတဲ့ အခင္းအက်င္း တစ္ခုမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္း မေနဘဲ က်ရာတာ၀န္ကို ယူၿပီး မီးဆင္ၾကည့္ ကတတ္ၾကပါတယ္။

၂။ မႏွစ္သက္စရာ ေတြ႕ၾကံဳရရင္ ညည္းညဴေနေလ့ မရွိဘဲ ကိုယ္ ဘာလုပ္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာကိုသာ အာ႐ံုစိုက္တတ္ၾကၿပီး အေျခအေနကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္သေဘာထားကိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကပါတယ္။

၃။ သူတစ္ပါးရဲ့ လႊမ္းမိုးမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို မခံယူၾကပါဘူး။ ဆိုလိုတာက . . . သူတစ္ပါးကို အျပစ္ပံုခ်တာ၊ သူတစ္ပါးကို လက္ညႇိဳးတာမ်ိဳး မလုပ္ၾကပါဘူး။

၄။ က်န္းမာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စီးပြားေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အက်ိဳးရဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ၾကပါဘူး။ အဖိုးတန္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈဟာ အခ်ိန္ယူတတ္တယ္လို႔ နားလည္ထားၾကပါတယ္။

၅။ အေျပာင္းအလဲကို မျငင္းဆန္ၾကပါဘူး။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။ ဘယ္သူမွ အေျပာင္းအလဲကို မေရွာင္လႊဲႏိုင္ဘူးလို႔ နားလည္ထားၾကၿပီး အေျပာင္းအလဲနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိခ်င္ၾကပါတယ္။ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုလည္း ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။

၆။ အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ လူတိုင္းႀကိဳက္ေအာင္ လုပ္ေပးလို႔ မရဘူး ဆိုတာကို နားလည္ထားၾကပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ျငင္းဆန္ရဲၾကပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရဲၾကပါတယ္။ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ မွ်မွ်တတျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကၿပီး သူတစ္ပါး စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ လုပ္လိုက္ရတယ္ဆိုရင္ ခံရသူ ေက်နပ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။

၇။ အထိန္းအကြပ္မဲ့ မိုက္မိုက္မဲမဲ စြန္႔စားတာမ်ိဳး မလုပ္ၾကပါဘူး။ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး စြန္႔စားရမွာကိုေတာ့ မေၾကာက္ရြံ႕ၾကပါဘူး။ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မခ်မွတ္ခင္မွာ စြန္႔စားရတာနဲ႔ ရလာမယ့္ အက်ိဳးေတြကို အခ်ိန္ယူၿပီး တြက္ခ်က္တတ္ၾကပါတယ္။ လက္ေတြ႔ မလုပ္ခင္မွာ က်ဆံုးႏိုင္ေခ်ကို ႀကိဳတင္တြက္ဆ ထားတတ္ၾကပါတယ္။

၈။ က်ဆံုးခဲ့ရင္ လက္ေျမာက္ၿပီး အ႐ႈံးမေပးၾကပါဘူး။ မျဖစ္မေန၊ မရမေန ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ ရွိၾကပါတယ္။

၉။ ၿပီးခဲ့တာေတြကို ေတြးေတာရင္း အခ်ိန္မျဖဳန္းၾကေပမယ့္ အတိတ္ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ ျပဳၾကပါတယ္။ အတိတ္ကေန သင္ယူၾကပါတယ္။ အျဖစ္ဆိုးေတြကို အျမဲ ျပန္ေတြးမေနၾကပါဘူး။ ေရႊေရာင္ေန႔စြဲေတြကို အျမဲ ျပန္တမ္းတေနတာမ်ိဳးလည္း မရွိၾကပါဘူး။ ပစၥဳပၸန္ကို လက္ေတြ႕က်က် ရင္ဆိုင္ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။

၁၀။ ကိုယ္လုပ္တာကို ကိုယ္တာ၀န္ယူၾကပါတယ္။ အမွားကေန သခၤန္းစာ ယူၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အမွားတစ္ခုကို ထပ္တလဲလဲ မမွားၾကေတာ့ပါဘူး။ အနာဂတ္အတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။

၁၁။ ရလိုမႈနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ၾကပါဘူး။ ဦးစားေပး ခံခ်င္တာမ်ိဳး မရွိၾကပါဘူး။ အခြင့္အလမ္းကို ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ရင္းၿပီးမွ ယူတတ္ၾကပါတယ္။

၁၂။ အထီးက်န္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾကပါတယ္။ တစ္ကိုယ္တည္း ေတြးေတာၾကံဆေနဖို႔ ၀န္မေလးၾကပါဘူး။ တစ္ကိုယ္ေရ တစ္ကာယ ဘ၀ကို ႏွစ္သက္တတ္ၿပီး သူတစ္ပါးအေပၚ မမွီခိုတတ္ၾကပါဘူး။ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေတြ သိပ္မလိုအပ္ၾကပါဘူး။

၁၃။ ေနရာတကာမွာ ငါသိ ငါတတ္ ငါကသာ ငါမွျမတ္၊ ငါလုပ္မွ ျဖစ္မယ္၊ ငါပါမွ ရမယ္၊ ငါ့ကိုပဲ ဆရာတင္ရမယ္ . . . ဆိုတာမ်ိဳး ကိုယ့္ဆႏၵကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး လူတြင္က်ယ္ မလုပ္ၾကဘဲ သူတစ္ပါးရဲ့ အေသးငယ္ဆံုး အစြမ္းအစကိုေတာင္မွ တေလးတစား အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေနရာေပးေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

၁၄။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွိတာထက္ ပိုၿပီး မျမင္တတ္ၾကပါဘူး။ မျပတတ္ၾကပါဘူး။ ဘ၀င္ မျမင့္တတ္ၾကပါဘူး၊ မႂကြား၀ါတတ္ၾကပါဘူး။

၁၅။ သူတစ္ပါးရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို ေလးစားတန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ မနာလိုတိုရွည္ မရွိတတ္ၾကပါဘူး။ ကိုယ့္ထက္သာသူ အေပၚမွာ ကလိမ္ကက်စ္ မလုပ္တတ္ၾကပါဘူး။ ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ လက္ခံထားၿပီး အမ်ားနည္းတူ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါေတြဟာ ရင့္က်က္မႈကို တိုင္းတာဖို႔ ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ စံေတြျဖစ္တယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ ျငင္းလို႔ေတာ့ မရတဲ့ စံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစံေတြအရ . . . စိတ္ဓာတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ရင့္က်က္ခဲ့ၾကၿပီလဲ။ ရင့္က်က္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ လိုပါေသးသလဲ။

:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)

-----
ရည္ညႊန္း -
http://www.lifehack.org/articles/communication/13-things-mentally-strong-people-dont.html