သိမ့္ေမြ႔ေသာလမ္း (၄၀)

(. . . . . မွ အဆက္)

ဆ႒မေန႔ - ေန႔စဥ္ဘ၀ ဘာ၀နာ

(ေဟာင္ေကာင္၊ ၁၈ ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၉၉၇)

ဆရာႀကီး။  ။ ဒီေန႔ ေနာက္ဆံုး ေဆြးေႏြးၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဆြးေႏြးခ်ိန္ ပိုရေအာင္ တိုတိုပဲ ေဟာေျပာဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။ က်င့္သံုးခဲ့ၿပီးျဖစ္တဲ့ နည္းစနစ္ေတြကို အခု သံုးသပ္စစ္ေဆးၾကမယ္။ ဒီ နည္းစနစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခက္အခဲရွိရင္ တင္ျပၾကပါ။ နည္းစနစ္ေတြ ကြဲျပားေပမယ့္ အေျခခံ သေဘာတရားကေတာ့ အတူတူပါပဲ။ ၀ါသနာ စ႐ိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကတဲ့အတြက္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီး သီးသန္႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ဘယ္နည္းက ဘယ္သူနဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ဆိုတာ သိရေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

နည္းစနစ္ေတြအေၾကာင္း မေျပာခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ တရားထိုင္ရတယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိေနဖို႔ လိုပါတယ္။ တရား အားထုတ္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆင္းရဲဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ပါ။ ငါဟာ ဒုကၡကို ညႊန္ျပတယ္၊ ဒုကၡလြတ္လမ္းကိုလည္း သင္ျပေပးတယ္လို႔ ဘုရားရွင္ မၾကာခဏ မိန္႔ေတာ္မူေလ့ ရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္၊ အေႏွာင္အတြယ္ကင္းတဲ့ ႏွလံုးသားကို ရရွိဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းစနစ္ေတြက ရွင္းပါတယ္။ ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ နည္းစနစ္ေတြ ႐ႈပ္ေထြးကုန္တာပါ။ လူေတြဟာ ႐ိုးရွင္းတဲ့ အရာကို ႐ႈပ္ေထြးေအာင္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ အရမ္း ေတာ္ၾကပါတယ္။ ဘ၀မွာ လူေတြ ႐ႈပ္ေထြးေအာင္ မလုပ္တာ ဘာရွိသလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ ေမးေလ့ရွိပါတယ္။

အာနာပါန

ကၽြန္ေတာ္တို႔ က်င့္သံုးထားတဲ့ နည္းတစ္ခုက အသက္႐ႉတာကို အာ႐ံုစိုက္ ႐ႈမွတ္ရတဲ့ အာနာပါန။ ဒီနည္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခက္အခဲ ရွိပါသလား။

ေယာဂီ။  ။ အသက္႐ႉမႈကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ စိတ္ မတည္ၿငိမ္တာ၊ အသက္႐ႉ ျမန္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဆရာႀကီး။  ။ ဒီနည္းနဲ႔ ပတ္သက္တာကို ေျပာပါမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေမးစရာ ရွိတာေတြကို ျခံဳမိသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ႐ိုးရွင္းတာ တစ္ခုက သတိရွိေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာပါ။ အသက္႐ႈမႈကိုသာ သိမွတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ထဲ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာ မွန္သမွ်ကို သိမွတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာပါ။

အလြန္ ႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အေတြးေတြ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ ရွိတယ္လိုသာ သိေနလိုက္ပါ။ အသက္႐ႉတာ ျမန္တယ္ဆိုရင္ ျမန္တယ္လို႔သာ သိေနလိုက္ပါ။ ခႏၶာကိုယ္ထဲက မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အထိေတြကိုလည္း မႏွစ္သက္စရာေတြလို႔သာ သိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အေလးေပး ေျပာၾကားေနက် အတိုင္းပါပဲ။ ဒီနည္းစနစ္ တစ္ခုလံုးက . . . အခိုက္အတန္႔တိုင္း အခိုက္အတန္႔တိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတာကိုသာ သိေနဖို႔ပါပဲ။ စိတ္ တည္ၿငိမ္တယ္ဆိုရင္ တည္ၿငိမ္တယ္လို႔ သိပါ။ စိတ္ မတည္ၿငိမ္ရင္ မတည္ၿငိမ္ရင္ မတည္ၿငိမ္ဘူးလို႔ သိပါ။

စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ရရွိေအာင္ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုရင္ တည္ၿငိမ္မႈ ရလာရင္ တည္ၿငိမ္မႈကို ဆုပ္ကိုင္ထားတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒုကၡကို ဖန္တီးမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တည္ၿငိမ္မႈ ရွိတယ္ဆိုရင္လည္း ဆင္းရဲရတာပါပဲ။ ဒီ ဘာ၀နာရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က အလြန္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚေနတာကို သိတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ခဏခဏ ေျပာေနက်အတိုင္းပါပဲ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ျဖစ္ေနတာပါ။ ျဖစ္သမွ် အဆင္ေျပတယ္လို႔ သေဘာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုရင္ အားထုတ္ေနတဲ့ အခိုက္အတန္႔မွာ ဆင္းရဲဒုကၡ ကင္းေ၀းပါတယ္။

အလားတူ အေရးႀကီးတာက . . . ထိုင္ေနတုန္းမွာပဲ အသက္႐ႉမႈကို အသံုးခ်တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသက္႐ႉမႈနဲ႔ ဆက္သြယ္မိေနဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေျပာေနတာပါ။ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အခိုက္အတန္႔ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု အသက္႐ႉမႈဆီမွာသာ ျပန္လာပါ။ အသက္႐ႉမႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ မိတ္ေဆြပါ။ ယခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ အခိုက္အတန္႔ကို ေတြ႔ၾကံဳခံစားႏိုင္ေအာင္ အသက္႐ႉမႈက ပံ့ပိုးေပးပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က . . . ထိုင္ၿပီး ႏိုးၾကားမႈကို အားေကာင္းေအာင္လုပ္ဖို႔၊ တစ္ျခားအခ်ိန္ေတြမွာ ႏိုးၾကားမႈကို အသံုးျပဳဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားထိုင္ေနခ်ိန္ထက္ တစ္ျခားအခ်ိန္ေတြက ပိုအေရးႀကီတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ျပႆနာေတြ ဖန္တီးမိတာမို႔ပါ။ စိန္ေခၚမႈေတြကို ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ရင္ဆိုင္ရတာမို႔ပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ ေယာဂီေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးၾကပါတယ္။ က်င့္သံုးေနတာ မွန္ကန္ရဲ့လား၊ တိုးတက္မႈ ရွိမရွိ ဘယ္လိုလုပ္ သိရမလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးၾကပါတယ္။ တိုးတက္မႈဆိုတာ တရားထိုင္ေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေန႔စဥ္ ဘ၀နဲ႔ ဆက္စပ္ယူပံု ျဖစ္ပါတယ္။ အေစခံေတြ အေပၚမွာ ၾကင္ၾကင္နာနာ မရွိတဲ့ လူခ်မ္းသာေတြ သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံမွာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ တရားအားထုတ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူတို႔ရဲ့ တိုးတက္မႈကို သိေအာင္လုပ္နည္း ေျပာျပပါတယ္။ အေစခံေတြ အေပၚမွာ ဆက္ဆံတာကို ၾကည့္ပါလုိ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကားရေတာ့ သူတို႔ သိပ္ သေဘာမက်ၾကပါဘူး။

ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ျပဳမူဆက္ဆံပံုကိုၾကည့္ၿပီး တိုးတက္မႈကို ဆံုးျဖတ္ပါ။ ဘ၀ေနနည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀ေနနည္း အႏုပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြးေခၚနည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ ပညာရွိ တ႐ုတ္အဖိုးႀကီး ပံုျပင္ထဲကလို ဘ၀သေဘာထား ဘ၀အျမင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ပါ။ ဘာ၀နာ က်င့္သံုးနည္းေတြကို သံုးသပ္ၿပီးတဲ့ အခါမွာ ေန႔စဥ္ဘ၀နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ေဆြးေႏြးေကာင္း ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဘာ၀နာ အလုပ္ကို ဣရိယာပုထ္ တစ္ခုခု၊ အခ်ိန္အခါ တစ္ခုခု၊ အက်င့္နည္း တစ္ခုခုနဲ႔ပဲ သီးျခား မတြဲစပ္ပါနဲ႔။

ေမတၱာ

ေနာက္ နည္းစနစ္ တစ္ခုက ေမတၱာဘာ၀နာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေလးေပးတဲ့ ဘာ၀နာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာဘာ၀နာဟာ အက်င့္နည္း အားလံုးနဲ႔ ဆက္စပ္မႈ ရွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသမွ်နဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ . . . အဲဒီ အခိုက္အတန္႔ဟာ လြတ္ေျမာက္တဲ့ အခိုက္အတန္႔ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။ ဘာ၀နာ အလုပ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုကို ခုခံဆန္႔က်င္တဲ့အခါမွာ ဆင္းရဲဒုကၡ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒါဟာ ႐ိုးရွင္းတဲ့ အခ်က္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မခုခံ မဆန္႔က်င္မိေအာင္၊ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေနေအာင္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွိေနေအာင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ ေဖာ္ေရႊရင္းႏွီးမႈ၊ သိမ္ေမြ႔မႈနဲ႔ ပြင့္လင္းမႈတို႔က လုပ္ေပးပါတယ္။

ဟုတ္ပါၿပီ . . .။ ေမတၱာဘာ၀နာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာ ျပႆနာ ရွိပါသလဲ။ ေမတၱာဘာ၀နာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာ ရွိသလား ေမးရတာ ရယ္စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။

ေယာဂီ။  ။ တစ္ခါတစ္ခါ . . . ကိုယ္က သူတစ္ပါးကို ေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံေပမယ့္ သူတစ္ပါးက ကိုယ့္ကို ေမတၱာနဲ႔ မဆက္ဆံဘူး။ အဲဒီအတြက္ ဘာလုပ္ႏိုင္ပါသလဲ။

ဆရာႀကီး။  ။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲ။ ဒါဟာ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီး တစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ့္အေပၚ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ မရွိသူေတြ၊ ကိုယ့္အေပၚ အၾကင္နာ ကင္းသူေတြ၊ ကိုယ့္အေပၚ မေတာ္မေလွ်ာ္ ျပဳသူေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ ဂ႐ု၊ ကိုယ့္ရဲ့ အရွင္သခင္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ဆရာသမားလို သေဘာထားသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ေျပာသလို . . . သူတို႔က ကိုယ့္ကို မွန္ေထာင္ျပတာပါ။ အဲဒီလို လူမ်ိဳးုေတြေတြ႔ရင္ သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္သင့္ပါတယ္။ သူတို႔က ကိုယ့္ကို စမ္းသပ္ေနတာပါ။

သူတို႔ ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ထည့္မစဥ္းစားဘဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ . . . ျဖစ္ေပၚေနတာကို သိ႐ံုသာသိဖို႔၊ သတိျမဲဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေလးေပး ေျပာၾကားေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာက ကုိယ္စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာသာ ျဖစ္တယ္၊ ဗဟိဒၶနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ့ အခါမွာ လူေတြ ဘာလုပ္ေနေန ကိစၥမရွိပါဘူး။ သူတို႔ကို မတံု႔ျပန္ေတာ့ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ အေလးေပး ေျပာေနက် အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သာမန္ လူသားေတြသာ ရွိပါေသးတယ္။ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ဉာဏ္အလင္း မေပါက္ေသးသမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ အ႐ူးေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အ႐ူးကမၻာ ေနထိုင္ေနၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပႆနာက . . . ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ဒီအ႐ူးေတြအေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ႀကီး ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေနထိုင္နည္းကလည္း အတူတူပါပဲ။ ဒီသကေဘာတရားကို နားလည္ထားဖို႔၊ သေဘာေပါက္ထားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္ဆံပတ္သက္ရတဲ့ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ေတြကို က႐ုဏာထားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူေတြကို ဒီလိုနည္းနဲ႔ ဆက္ဆံသင့္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာေတြပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ အဲဒီလို အရွင္သခင္ေတြ၊ အဲဒီလို ဆရာသမားေတြ၊ အဲဒီလို ဂု႐ုေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႔ႏိုင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြတ္ေတာ္လို သီရိလကၤာက ဆရာမ်ိဳးထက္ သူတို႔က ပိုေတာ္လို႔ပါ။ ေမတၱာဘာ၀နာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစ္ျခား ေမးစရာ ရွိပါေသးလား။

ေယာဂီ။  ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ အမွားလုပ္ထားတယ္လို႔ တစ္ခါတစ္ခါ ထင္မိပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ . . .။ ႐ံုးမွာ စကၠဴျဖဳန္းတဲ့သူကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းပါးပါး ေဒါသ ျဖစ္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္ . . . ဒီအေၾကာင္း သူတို႔ လံုး၀သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ . . . ေဒါသကေတာ့ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ဆရာႀကီး။  ။ ခင္ဗ်ားေပးတဲ့ ဥပမာကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။ သီရိလကၤာမွာ အစားအစာ ျဖဳန္းတီးသူေတြေတြ႔ရင္ စိတ္ဆိုးၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အစားအစာက တန္ဖိုးရွိလို႔၊ အေရးႀကီးလို႔ပါ။ ဒီေတာ့ . . . စကၠဴျဖဳန္းတဲ့သူေတြကို ေတြ႔ေတာ့ စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုတာ စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ေယာဂီက ဘယ္လို အသံုးခ်မလဲ။ 

နည္းလမ္း တစ္ခုက . . . အေျခအေနကို ကိုယ္က ဘယ္လို တံု႔ျပန္သလဲ သိရေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဆိုးသလား။ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္သလား။ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္သလား။ ကိုယ္က အေျခအေနကို ဘယ္လို တံု႔ျပန္သလဲ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဒါမ်ိဳး စမ္းသပ္ၾကည့္ရတာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔ ႐ံုးမွာ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ေတြ႔ရရင္ အကဲခတ္ၾကည့္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေဒါသထြက္ေနသလဲ။ နာရီ၀က္လား။ တစ္နာရီလား။ စကၠဴေတြအတြက္ ေဒါသထြက္တာလား။ ဒီလိုလူေတြကို သတိထားသင့္ပါတယ္။ ကိုယ္က အေျခအေနကို ဘယ္လို တံု႔ျပန္လိုက္သလဲ . . . ၾကည့္ပါ။ အဲဒီလို အေျခအေနဟာ ေလ့လာသင္ယူစရာ အေတြ႔အၾကံဳ ျဖစ္ပါတယ္။

ေယာဂီဆိုတာ အျမဲတမ္း ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ၾကည့္ေနရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ တြန္းကန္ တံု႔ျပန္ျခင္းနဲ႔ အလိုက္သင့္ တံု႔ျပန္ျခင္း၊ အေရးႀကီးတဲ့ စကားလံုးႏွစ္လံုး ရွိပါတယ္။ တြန္းကန္တံု႔ျပန္တာဟာ အေျခအေနကို စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ခံစားၿပီး တံု႔ျပန္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလိုက္သင့္ တံု႔ျပန္တာကေတာ့ အဓိပၸာယ္ ရွိတာကို ျပဳလုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ မတံု႔ျပန္ဘဲ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈနဲ႔ ျပဳလုပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ တကယ့္ကို ခင္ခင္မင္မင္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ အမူအရာကို သိနားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း စကားေျပာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ စကားမေျပာဘဲ၊ ကိုယ္မွန္တယ္ သူမွားတယ္လို႔ မဆံုးျဖတ္ဘဲ ပါးပါးနပ္နပ္ လုပ္သင့္ပါတယ္။ သဘာ၀အားျဖင့္ အေျခအေနကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း တံု႔ျပန္တတ္ပါတယ္။

(ဆက္ရန္ . . . . .)

:)

ရွင္အာစာရ

-----

Godwin Samararatne ရဲ့ "The GENTLE WAY of Buddhist Meditation"ကို

နားလည္သလို ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Ref:

"The GENTLE WAY of Buddhist Meditation", Godwin Samararatne

A re-presentation of Godwin's Retrat Talks in Hong Kong, Jeanne Mynott, 1997

Revised Edition, Jeanne Mynett, 2005

Inward Path Publisher, Penang, Malaysia, 2007

for Free Distribution Only and NOT for sale