သိမ္ေမြ႔ေသာလမ္း (၂၈)

(. . . . .မွ အဆက္)

ဒုတိယေန႔ - အေတြ႔အၾကံဳကို မွ်ေ၀ျခင္း

(ေဟာင္ေကာင္၊ ၁၄ ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၉၉၇)

ဆရာႀကီး။  ။ ေဆြးေႏြးမႈ က႑မွာ လုပ္ဖို႔ရွိတာက . . . တစ္ေန႔တာ အေတြ႔အၾကံဳကို မွ်ေ၀ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အေတြ႔အၾကံဳကို ဓမၼမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အ႐ိုးသားဆံုး မွ်ေ၀တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ႏွစ္သက္စရာလို႔ ထင္တားတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ မႏွစ္သက္စရာလို႔ ထင္ထားတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြ။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကို မွ်ေ၀ဖို႔ပါ။ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြကို ဖြင့္ဟျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ပံုမွန္အားျဖင့္ စိုးရြံ႕တတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေျပာဖို႔ မ၀ံ့မရဲ ႐ႈိးတိုးရွန္႔တန္႔ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုး ဆံုးျဖတ္ၾကလိမ့္မယ္၊ ကိုယ္လုပ္လိုက္တာ မွန္မွ မွန္ပါရဲ့လား စသည္ျဖင့္ ေတြးေတာၿပီး တြန္႔ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳကို ႐ိုး႐ိုးသားသား မွ်ေ၀တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မေၾကာက္သင့္ပါဘူး။

ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ဘာ၀နာ အေတြ႔အၾကံဳေတြက ဘယ္လိုေတြလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငါးနာရီက စခဲ့တာပါ။ ေမးစရာ ရွိပါသလား။ ျပႆနာ ရွိပါသလား။ ျဖစ္ေနတာကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ဘာ၀နာ အလုပ္မွာ အခက္အခဲေတြ ရွိေနပါသလား။

ေယာဂီ။  ။ မနက္ေစာေစာ ဘာ၀နာခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မႈန္စုံ၀ါး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၀ိုးတိုး၀ါးတားနဲ႔ လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ . . . ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုတာေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒီ ေဆြးေႏြးပြဲ မတိုင္ခင္ တရားထုိင္တုန္းက သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ မနက္ကနဲ႔ မတူေတာ့ပါဘူး။ မနက္ေစာေစာကေတာ့ အားအင္ေတြ ျဖဳန္းတီးေနတာနဲ႔ တူပါတယ္။ ကိုယ္အမူအရာ စိတ္အမူအရာေတြကို သိမွတ္ရတာ ပင္ပန္းပါတယ္။ ေရာက္မလာတဲ့ သူေတြကို ေမွ်ာ္ေနရသလိုပါပဲ။ ခု ၿပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္လာတာနဲ႔ ဆရာ သင္ျပတာကို က်င့္သံုးတတ္လာပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ အလုပ္လုပ္ပံုကို ဘယ္လို သိမွတ္ရမယ္ဆိုတာကို သိလာပါတယ္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏိုင္လာပါတယ္။

ဆရာႀကီး။  ။ အေတြ႔အၾကံဳကို မွ်ေ၀တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မနက္ခင္းတုန္းက မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳေတြ။ ညေနပိုင္းက်ေတာ့ ႏွစ္သက္စရာလို႔ သေဘာထားလာႏိုင္တယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ မနက္ပိုင္းမွာ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳသာ မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ ညေနပိုင္းမွာ ႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳကို ေတြ႔ရွိႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳေတြကေန ေလ့လာႏိုင္တယ္၊ ႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳေတြကလည္း ေလ့လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ျပသေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္သက္စရာ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး အေပၚမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွိသင့္ပါတယ္။

ဒီေန႔မနက္ ဘာ၀နာခ်ိန္မွာ ၾကံဳခဲ့ရတာေတြ မွ်ေ၀မယ့္သူ ရွိပါေသးလား။

ပင္ပန္းမႈ

ေယာဂီ။  ။ အိမ္မွာ အားထုတ္တဲ့အခါ အရမ္းပင္ပန္းေနခ်ိန္မွာ တရားအားမထုတ္တာ ပိုေကာင္းပါသလား။ ဒီေန႔မနက္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း အိပ္ခ်င္ေနပါတယ္။ အာ႐ံုစူးစိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အင္အား မရွိဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။

အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပင္ပန္းေနခ်ိန္မွာလည္း ဘာ၀နာနဲ႔ ေလ့လာစမ္းသပ္ဖို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ . . . ပင္ပန္းေနၿပီ၊ ဘာ၀နာပြားလို႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ အိပ္ေတာ့မယ္လို႔ လြယ္လြယ္ပဲ သေဘာထားမိတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ . . . ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အလိုလိုက္တတ္ၾကပါတယ္။ အျမဲတမ္းပဲ ခႏၶာကိုယ္ကို အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ ေပးၾကပါတယ္။

ဒီ အစဥ္အလာကေန ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ေဖာက္ထြက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဆိုလိုတာက . . .တစ္ခ်ိဳ႕ေန႔ေတြမွာ ခႏၶာကိုယ္ကို အလိုလိုက္မယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေန႔ေတြမွာ အလိုမလိုက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မနက္ျဖန္မနက္က်ေတာ့ ပင္ပန္းမႈ ခံစားရတယ္ဆိုရင္ . . . မေန႔က ငါ အေလွ်ာ့ေပးခဲ့တယ္၊ အလိုလိုက္ခဲ့တယ္၊ ဒီေနေတာ့ အလိုမလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ေျပာလိုက္ရပါမယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း၊ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဒီလို စကားေျပာဖို႔ လိုပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကို ျငင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ ဓမၼာ႐ံုထဲ လာပါ။ တရား လာထိုင္ပါ။ ဘယ္လို ေနသလဲ ေစာင့္ၾကည့္ပါ။

ဗုဒၶစာေပ က်န္းဂန္ထဲမွာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ စကားေျပာခန္းတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ထံုထံုေလးေလး အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ပင္ပန္းေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးနဲ႔ ဘုရားရွင္တို႔ ေျပာၾကတာပါ။ အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ဘုရားရွင္က နည္းလမ္းေတြ ညႊန္ျပေတာ္မူပါတယ္။

ပထမဆံုး ဘုရားရွင္ အၾကံေပးေတာ္မူတာက . . . ဣရိယာပုထ္ ေျပာင္းလိုက္ပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ထိုင္လ်က္ အားထုတ္ေနတာဆိုရင္ ဣရိယာပုထ္ ေျပာင္းၿပီး မတ္တတ္ရပ္ အားထုတ္ပါ။ စႀကႍကမၼ႒ာန္း ေျပာင္းၿပီး အားထုတ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး . . . အိပ္ခ်င္မူးတူး ျဖစ္ေနရင္ ျမန္ျမန္လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ဖို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေနာက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အခါမွာ ႏိုးၾကားမႈနဲ႔ သတိႀကီးႀကီး ထားရလို႔ပါ။ ေနာက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက ကမၼ႒ာန္း ဆရာတစ္ေယာက္ကို သတိရမိတယ္ . . .။ သူက ေယာဂီေတြကို ညႊန္ၾကားတယ္။ သူတို႔ ကမၼ႒ာန္း ရိပ္သာမွာ ေတာ္ေတာ္နက္တဲ့ ေရတြင္းႀကီးတစ္တြင္း ရွိတယ္။ ေယာဂီေတြကို ေရတြင္းေပါင္ေပၚမွာ တရားထိုင္ခိုင္းတာ။ ပင္ပန္းလို႔ ငိုက္မိရင္ေတာ့ ေရးတြင္းထဲ ျပဳတ္က်ၿပီး ေသဖို႔ ရွိတာပဲ။ အခု ဒီေနရာမွာ ေရတြင္း မရွိတာ ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမယ္။

ျမတ္စြာဘုရား ေနာက္တစ္ခု အၾကံေပးေတာ္မူတာက . . . ဣရိယာပုထ္ ေျပာင္းတာမွ အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ နားရြက္ေတြကို ပြတ္လိုက္ပါတဲ့။ ခႏၶာကိုယ္ကို ႏႈိးေဆာ္ေပးသလို ျဖစ္သြားေအာင္ ထင္ပါတယ္။ ဒါလည္း အဆင္မေျပေသးဘူးဆိုရင္ အျပင္ထြက္ၿပီး ၾကယ္တာရာေတြကို ၾကည့္ပါတဲ့။ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတုန္းက အခုလို ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ညေနခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပင္ပအာ႐ံု တစ္ခုခုနဲ႔ စိတ္ကို ႏႈိးေဆာ္ေပးဖို႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။  အဲဒါမွ အဆင္မေျပေသးဘူးဆိုရင္ ႏႈတ္တက္ရထားတဲ့ တရားစာကို စိတ္နဲ႔ ရြတ္ဆိုပါတဲ့။

ဒါလည္း အိပ္ခ်င္မေျပေသးဘူးဆိုရင္ ေတာက္ပတဲ့ အလင္းေရာင္ကို ၾကည့္ပါတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ေယာဂီေတြ အလင္းေရာင္ကို ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ဒီရဟန္းလည္း အလင္းေရာင္ကို ၾကည့္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက အလင္းေရာင္ကိုၾကည့္ဖို႔ မိန္႔ေတာ္မူတာပါ။ ဒါလည္း စိတ္ကို လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္တာပါပဲ။

ဒါမွ အိပ္ခ်င္မေျပဘူးဆိုရင္ . . . ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္ . . . အိပ္လိုက္ပါေတာ့တဲ့။

အိပ္လိုက္ပါလို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မိန္႔ေတာ္မူတာလဲ။ ဘုရားရွင္က အဲဒီ ရဟန္းေတာ္ကို ဘာျဖစ္လို႔ အိပ္ဖို႔ တိုက္တြန္းေတာ္မူတာလဲ။

ေယာဂီ။  ။ ခႏၶာကိုယ္ ပင္ပန္းရင္ အနားယူဖို႔ လိုအပ္လို႔ မဟုတ္လား။

ဆရာႀကီး။  ။ ဟုတ္ပါတယ္ အဲဒီလိုပါ။ ခႏၶာကိုယ္ တကယ္ ပင္ပန္းတာလား စိတ္က ထင္ေနတာလား သိႏိုင္ဖို႔ ဒီနည္းစနစ္က ဒီစမ္းသပ္မႈက အကူအညီ ေပးပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ . . . ဆိုပါစို႔ အမ်ားအားျဖင့္ . . . ပင္ပန္းမႈဟာ ခႏၶာကိုယ္ ပင္ပန္းတာ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ ပင္ပန္းတာ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ပင္ပန္းတာလား စိတ္ပင္ပန္းတာလား သိရေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စမ္းၾကည့္ဖို႔ ဘုရားရွင္က ရဟန္းေတာ္ကို အားေပးတိုက္တြန္းေတာ္မူတာပါ။ နည္းအားလံုးနဲ႔ အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္ ပင္ပန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေပၚ ၾကင္နာတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင့္ပါတယ္။

ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္ကိုယ္အေၾကာင္း၊ ကိုယ္နဲ႔စိတ္ အလုပ္လုပ္ေနပံုေတြ။ ဒါေတြကို ရဟန္းေတာ္ေတြ ေယာဂီေတြ ကိုယ္တိုင္ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ၾကဖို႔ ဘုရားရွင္ အားေပးေတာ္မူခဲ့တာဟာလည္း စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ဖို႔၊ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာလည္း ဒီ အဓိပၸာယ္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စိတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ နီးစပ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူတို႔ကို မေလ့လာ မေဖာ္ထုတ္ မစမ္းသပ္ေတာ့ သူတို႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ေ၀းေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာ၀နာအလုပ္ကို စိတ္အေျခအေန တစ္ခုခု ရရွိမယ့္ အက်င့္လို႔ မျမင္သင့္ပါဘူး။ ေလ့လာမႈ၊ ေဖာ္ထုတ္မႈ၊ စူးစမ္းမႈလို႔ ျမင္ပါ။ ဘာ၀နာအေပၚ လွလွပပ ႐ႈျမင္နည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အေတြးမ်ား

နံနက္ခင္း ဘာ၀နာခ်ိန္ၿပီးေတာ့ (၆)နာရီကေန (၆)နာရီ မိနစ္ (၃၀)အထိ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီး အရာ၀တၳဳေတြကို စူးစူးစိုက္စုိက္ ၾကည့္ဖို႔၊ ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ အၾကံေပး တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေတြ႔အၾကံဳကို မွ်ေ၀မယ့္သူ ရွိပါသလား။

ေယာဂီ။  ။ ဒီေန႔ ဆရာႀကီး သင္ေပးခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္မိတာကို မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။  ဒီေန႔ သင္ေပးတဲ့ ကမၼ႒ာန္းနည္းဟာ တကယ့္ကို အသံုး၀င္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ အေမက သားကို ေစာင့္ၾကည့္သလို ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သေဘာထားနဲ႔ အားထုတ္ေနရင္း တကယ့္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အသက္႐ႉမႈ အေပၚမွာ၊ ေပၚလာသမွ် အေတြး၊ ခံစားခ်က္၊ အေတြ႔အထိ အားလံုးအေပၚမွာ သားကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေတြးေတြးကို မတြယ္တာဘူး၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေနႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။

ဆရာႀကီး။  ။ ဒီလို သေဘာထားမ်ိဳး ထားရွိႏိုင္ဖို႔ အေရးတႀကီး လိုအပ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚလာသမွ်နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ရွိဖို႔၊ သိမ္ေမြ႔ဖို႔၊ သိ႐ံုေလး သိေနဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန ဆန္႔က်င္ၿပီး မတံု႔ျပန္ဘဲ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရပါမယ္။ ေစာေစာက ေယာဂီ ေျပာခဲ့သလို ခ်က္ခ်င္းပဲ သက္သာရာ ရႏိုင္ပါတယ္။  ေဖာ္ေရြတဲ့ သေဘာထား ရွိမယ္ဆိုရင္ လြတ္ေျမာက္ရာ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္တံု႔ျပန္မႈဟာ ဆင္းရဲဒုကၡကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ကိုယ္တြင္းအဇၥၽတၱမွာ ေပၚလာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပင္ပဗဟိဒၶက အ႐ံုပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးအေပၚမွာ ဒီလို သေဘာထား ထားရွိရပါမယ္။ ျပင္ပအာ႐ံုေတြကို ဆန္႔က်င္တံု႔ျပန္ရာက ဆင္ရဲဒုကၡ ျဖစ္ေပၚလာတာ မ်ားပါတယ္။ ဆန္႔က်င္တံု႔ျပန္တာ မဟုတ္ဘဲ၊ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္နည္း ရွိပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚတာကို သိ႐ံုပဲ သိေနတာပါ။ ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ သေဘာထားတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚေနတာေတြကို အေလွ်ာ့ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔နဲ႔ ဆက္ဆံတာပါ။ မတူတာကို နားလည္သင့္ပါတယ္။ အေလွ်ာ့ေပးတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဆက္ဆံနည္း တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။

 (၆)နာရီကေန (၆)နာရီ (၃၀)အထိ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္မွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ တစ္ျခားအေတြ႔အၾကံဳေတြ ရွိပါေသးလား။

(ဆက္ရန္ . . . . .)

:)

ရွင္အာစာရ

-----

Godwin Samararatne ရဲ့ "The GENTLE WAY of Buddhist Meditation"ကို

နားလည္သလို ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Ref:

"The GENTLE WAY of Buddhist Meditation", Godwin Samararatne

A re-presentation of Godwin's Retrat Talks in Hong Kong, Jeanne Mynott, 1997

Revised Edition, Jeanne Mynett, 2005

Inward Path Publisher, Penang, Malaysia, 2007

for Free Distribution Only and NOT for sale