Monday, July 21, 2014

သိမ္ေမြ႔ေသာလမ္း (၂၄)


(. . . . .မွ အဆက္)

ဘာ၀နာကမၼ႒ာန္း အေတြ႔အၾကံဳ
(တစ္ရက္တရားစခန္း၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ၁၂ ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၉၉၇)

၂။ ဘ၀ႏွင့္ဘာ၀နာ ေပါင္းစပ္နည္း

ဆရာႀကီး  ။ ဘ၀ႏွင့္ ဘာ၀နာ ေပါင္းစပ္နည္းကို ေဟာေျပာပါမယ္။ အျပည့္အ၀ အာ႐ံုစိုက္ထားၿပီး ဂ႐ုတစိုက္ နားေထာင္ၾကပါ။

ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားျခင္း
ဘ၀မွာ ဦးစားေပးရမယ့္ အရာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘ၀မွာ ဦးစားေပးရမယ့္ စာရင္းထဲမွာ ဘာ၀နာ ကမၼ႒ာန္း ပါသလား . . . ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘာ၀နာ အလုပ္မွာ ႏွစ္ျမႇဳပ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ တရားအားထုတ္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ပါ။

အသိသတိ
ဒုတိယ အခ်က္က . . . ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားထုတ္ေနတဲ့ တရား ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဦးစားေပး ညႊန္ၾကားေနတဲ့ တကယ္ အေရးႀကီးတဲ့ တရားပါ။ စိတ္ထဲ ကိုယ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို သိ႐ံုေလး သိေနတဲ့ အက်င့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို မသိႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ စက္႐ုပ္လို ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ စက္ေတြဟာ ထိထိေရာက္ေရာက္ အစြမ္းထက္ထက္ လည္ပတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လည္ပတ္မႈကို စက္ေတြက မသိႏိုင္ပါဘူး။ နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး။ မခံစားႏိုင္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ထဲ ကိုယ္ထဲမွာ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ သိျမင္နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေနတာေတြက . . . က်င့္သားရေနလို႔ စက္႐ုပ္လို အလုပ္လုပ္ေနၾကတာပါ။ ဆိုပါစို႔ . . . သြားတိုက္တာ၊ ေခါင္းၿဖီးတာ၊ အ၀တ္အစား ၀တ္ဆင္တာေတြပါ။ ဒီလို ေသးငယ္တဲ့ ကိစၥေတြ၊ အေသးအဖဲြေတြကို သတိနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ကိုယ္ လုပ္ေနတာကို သိေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ အျပည့္အ၀ အာ႐ံုးစူးစိုက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ အိမ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကားနဲ႔ ခရီးသြားေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လုပ္ငန္းခြင္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခိုက္အတန္႔တိုင္း အခိုက္အတန္႔တိုင္း စိတ္ထဲ ကိုယ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတာကို သတိထားႏိုင္ေအာင္၊ သိမွတ္ႏိုင္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားပါ။ ဘ၀နဲ႔ ဘ၀နာ ေပါင္းစပ္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာနည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အေတြးစိတ္ကူး
ေနာက္တစ္ခု အေလးေပးခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ အေတြးစိတ္ကူးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေတြးေတြက ဘာေတြလဲ၊ အတိတ္ အေတြးေတြလား၊ အနာဂတ္ အေတြးေတြလား၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေတြးတာလား၊ သူမ်ားအေၾကာင္း ေတြးတာလား တစ္ေန႔တာလံုး သတိမျပတ္ သိမွတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ အိပ္ယာႏိုးတာကေန အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အထိ စိတ္ထဲမွာ ဒီအေတြးေတြ ရွိပါတယ္။ အေတြးေတြ မရပ္နားပါဘူး။ ဒါေတြကို ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ အားစိုက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ္ ဘယ္လိုလူ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ သိႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာ၀နာ အလုပ္မွာ ဒါဟာ တကယ့္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။

စိတ္ခံစားမႈ
ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ေနာက္တစ္ခုက . . . ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ျပႆနာက . . . ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ၊ အၾကပ္အတည္းေတြ ဖန္တီးေပးတဲ့ မႏွစ္သက္စရာ စိတ္ခံစားမႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဒီ စိတ္ခံစားမႈေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ေပၚလာတယ္ ဆိုတာကို မသိႏိုင္ပါဘူး။ လူေတြမွာ ျဖစ္ေနတာက . . . ဒီ စိတ္ခံစားမႈေတြေၾကာင့္ ဆင္းရဲရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲရတယ္ ဆိုတာကို လူေတြ မသိၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒုကၡ မဆံုးႏိုင္တာပါ။ စိတ္ခံစားမႈေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ အေၾကာင္းအျခင္းအရာ ဆက္စပ္မႈ ျဖစ္စဥ္သေဘာကို နားလည္တယ္ဆိုရင္၊ အေတြးစိတ္ကူးနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈ တိုက္႐ိုက္ ဆက္စပ္ပံုကို နားလည္တယ္ဆိုရင္ စိတ္ခံစားမႈေတြနဲ႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ စိတ္ခံစားမႈေတြကို ကမၼ႒ာန္းအာ႐ံုအျဖစ္ အသံုးခ်ႏိုင္ပါတယ္။

မႏွစ္သက္ဖြယ္ အေတြ႔အၾကံဳ
ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္ ဦးစားေပး ေျပာေနက်ပါ။ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အေရးႀကီးပါတယ္။ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳကို ေလ့လာစံုစမ္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို ေႏွာက္ယွက္ေနတဲ့၊ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေပးေနတဲ့ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳကို ကမၼ႒ာန္းအာ႐ံုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ပါပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ မွတ္မိၾကမွာပါ။ ဒီေန႔ တရားထိုင္ခ်ိန္တုန္းက အသံႀကီးတစ္သံ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီ အဆင့္မွာ အသံကို နားေထာင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အၾကံျပဳခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး ၾကားဖူးတဲ့ အသံကို နားေထာင္သလို နားေထာင္ဖို႔ အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဆူသံလို႔ ထင္မိပါလိမ့္မယ္။ အေႏွာင့္အယွက္လို႔ ထင္မိပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ဆိုးႏိုင္ပါတယ္။ ဗဟိဒၶအသံေၾကာင့္ ဆင္းရဲရပါလိမ့္မယ္။ အေျခအေနတိုင္း၊ ဘ၀ အေတြ႔အၾကံဳတိုင္းကို ကမၼ႒ာန္းအာ႐ံု လုပ္ၿပီး အားလံုးဆီကေန ေလ့လာသင္ယူႏိုင္ပါတယ္။

ျပႆနာေပးတဲ့ လူေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း အလားတူပါပဲ။ လူမႈဆက္ဆံေရးဟာ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ၾကံဳရတဲ့ အႀကီးမားဆံုး စိန္ေခၚမႈ တစ္ခုပါပဲ။ အိမ္ကလူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရပါတယ္။ အလုပ္ခြင္က လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရပါတယ္။ လူမႈဆက္ဆံေရးကေန ထြက္ေျပးလို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးတဲ့လူ၊ ကိုယ့္အတြက္ ျပႆဘနာေတြ ဖန္းတီးတဲ့လူ၊ ကိုယ့္ကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့လူ . . . ဆိုပါစို႔။ အဲဒီလိုလူနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့နည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူကို ကိုယ့္ဆရာ၊ ကိုယ့္ဂ႐ုလို သေဘာထားၿပီး ဆက္ဆံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလူကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလူ႔အေပၚ ကိုယ့္ရဲ့ တံုျပန္မႈေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလူက ျပႆနာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ကို ကိုယ္ ဆက္ဆံပံု တ႔ံုျပန္ပံုကသာ ျပႆနာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ပါ။

ဒါဟာ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ရဲ့ အလွတရား ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡက အျပင္မွာ ရွိတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆင္းရဲဒုကၡက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆင္းရဲဒုကၡကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ . . . ဘာ၀နာဆိုတာ ကိုယ္ဖန္တီးထားတဲ့ ေရာဂါအတြက္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေဆး၀ါးရွာေဖြတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္ဆိုပါတယ္။ ေရာဂါကို ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ေဆး၀ါးရွာဖို႔ လိုပါတယ္။

ဘာ၀နာဟာ ေဆးျဖစ္တယ္လို႔ သိၿပီးတဲ့ အခါမွာ အဲဒီေဆးကို အသံုးျပဳရပါမယ္။ အဲဒီေဆးကို ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အသံုးခ်ရပါမယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေဆးက ဆိုးတယ္ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္။ ေဆးဟာ အျမဲတမ္း မခ်ိဳႏိုင္ပါဘူး။ အျမဲတမ္း စားလို႔ မေကာင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကုသခ်င္တယ္ဆိုရင္ မေကာင္းတဲ့ေဆးကိုပဲ စားသံုးရပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မႏွစ္သက္စရာ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ရွိပါတယ္။ ကာယိကဒုကၡ၊ ေစတသိကဒုကၡေတြဟာ ႏွစ္သက္စရာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း . . . သူတို႔ဆီကေန ေလ့လာသင္ယူရပါမယ္။ သူတို႔ကို ကမၼ႒ာန္းအာ႐ံု လုပ္ရပါမယ္။

႐ုပ္၀ါဒႏွင့္ ထုတ္လုပ္သံုးစြဲေရး၀ါဒ
ေန႔စဥ္ဘ၀ စိန္ေခၚမႈ ေနာက္တစ္ခုက ႐ုပ္၀ါဒျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားမ်ားထုတ္လုပ္ မ်ားမ်ားသံုးစြဲ မူ၀ါဒ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံလို ခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံထဲ ေနထိုင္တဲ့ အခါမွာ တစ္သီးတစ္ျခား ကင္းလြတ္လို႔ မရပါဘူး။ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ လိုအင္ဆႏၵကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခြဲျခားၿပီး မသိႏိုင္ပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ လိုအင္ဆႏၵ ျဖစ္ေပၚပါတယ္။ တကယ္ မလိုအပ္တဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ေပၚလာပါတယ္။

ေန႔စဥ္ ဘာ၀နာ လုပ္ငန္းမွာ အေရးႀကီးတာ တစ္ခုက ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ေနထိုင္ရွင္သန္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ိုးရွင္းရတာ၊ ဘ၀ေနနည္း ႐ိုးရွင္းေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာဟာ တကယ့္ကို လွပပါတယ္။ လႈံ႔ေဆာ္မႈတစ္ခု ျဖစ္လာၿပီ၊ ပစၥည္း၀ယ္ဖို႔ လိုအပ္လာၿပီ၊ ပစၥည္းေတြ ေတြ႔လိုက္ရၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးပါ။ ငါ့အတြက္ ဒါ တကယ္ လိုအပ္သလား၊ ဒါကို ဘာ့ေၾကာင့္ လိုအပ္သလဲ၊ သူမ်ားေတြ ၀တ္ေနလို႔ သူမ်ားေတြ သံုးစြဲေနလို႔ ကိုယ္လည္း လိုခ်င္လာတာလား၊ ဒါကို ငါ တကယ္ လိုအပ္သလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ပါ။ မ်ားမ်ားထုတ္လုပ္ၿပီး မ်ားမ်ားသံုးစြဲေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေနထိုင္တဲ့အခါ ဒီလို ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ကိုယ့္ရဲ့ ေက်နပ္မႈ၊ ကိုယ့္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ကိုယ့္ရဲ့ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးမႈေတြဟာ ဗဟိဒၶ ၀တၳဳေတြဆီက လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ပစၥည္း၀တၳဳေတြဆီက လာတာမဟုတ္ဘူး၊ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြဆီက လာတာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ ၀ယ္ယူတဲ့ ပစၥည္း၀တၳဳဆီက လာတာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ အဇၥၽတၱက လာတာသာ ျဖစ္တယ္လို႔ သေဘာေပါက္ လာပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ဘာ၀နာရဲ့ အလွတရား ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ပ ၀တၳဳေတြကို မမွီခိုတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျပင္ပ၀တၳဳ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ေလ်ာ့က်သြားပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ေလ်ာ့က်သြားပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မႈ၊ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာ ကိုယ္တြင္း အဇၥၽတၱက လာတာပါ။

ေမတၱာဘာ၀နာ
ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ က်င့္သံုးဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့ ဘာ၀နာ တစ္ခုက ေမတၱာဘာ၀နာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာဘာ၀နာရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုက . . . ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ရဲ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဲဒီလို ဆက္သြယ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္အတြက္ေရာ သူတစ္ပါးအတြက္ပါ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ မေကာင္းမႈေတြ အကုသိုလ္အလုပ္ေတြကို ျပဳလုပ္မိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဖာ္ေရြႏိုင္မွ သူတစ္ပါးနဲ႔လည္း မိတ္ေဆြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အတြက္ ဖြင့္ထားရပါမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါးအတြက္ ဖြင့္ထားရပါမယ္။

ေမတၱာနဲ႔ဆိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေမတၱာအေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့ၿပီးသားပါ။ အဲဒီေန႔က ေမတၱာအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ေ၀ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။ အခု ေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္တာ ႏွစ္ခုပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခုက ခြင့္လႊတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေက်းဇူးတင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ သူတစ္ပါးကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘဲ သူတစ္ပါးကိုသာ ခြင့္လႊတ္တယ္ဆိုရင္ အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ ရထားတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို ေမြးျမဴထားသလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ကိုယ့္အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေျမာက္မ်ားစြာကို ဖန္းတီးမိတတ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ လူသားေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ အမွားေတြ လုပ္မိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အမွားလုပ္မိတဲ့ အခါမွာ မွားမိေလခ်င္းလို႔ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားစရာ မလိုပါဘူး။ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ခံစားစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏွိပ္စက္စရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္သာ ေလ့က်င့္ရမွာပါ။ တစ္ျခားသူေတြလည္း လူသားေတြသာ ျဖစ္ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔လည္း အျပစ္မကင္းၾကပါဘူး။ အမွားေတြ က်ဴးလြန္မိတတ္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးကို ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ အမုန္းရန္ၿငိဳးေတြကို ဆုပ္ကိုင္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ဆိုးရြားတဲ့ အကုသိုလ္ပါပဲ။


:)
ရွင္အာစာရ
-----
Godwin Samararatne ရဲ့ "The GENTLE WAY of Buddhist Meditation"ကို
နားလည္သလို ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

Ref:
"The GENTLE WAY of Buddhist Meditation", Godwin Samararatne
A re-presentation of Godwin's Retrat Talks in Hong Kong, Jeanne Mynott, 1997
Revised Edition, Jeanne Mynett, 2005
Inward Path Publisher, Penang, Malaysia, 2007
for Free Distribution Only and NOT for sale

No comments:

Post a Comment