တရားမင္းသခင္ - ၃၄။ စစ္ေျပၿငိမ္းၿပီးေသာ္

(. . . . . မွ အဆက္)

ေခါင္းတံုးတံုး၍ သကၤန္း၀တ္လာခဲ့ၾကေသာ သာကီ၀င္မင္းသား ေျခာက္ေယာက္တို႔သည္ ညဥ့္ဦးယံ အခ်ိန္၌ ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူသည့္ နိေျဂာဓာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ၎တို႔သည္ ဘုရားရွင္၏ ထံေတာ္သို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ၀င္ေရာက္ၾကၿပီး လက္ဆယ္ျဖာ ထိပ္မွာမိုး၍ ဘုရားရွင္ကို ျပားျပား၀ပ္၀ပ္ ရွိခိုးဦးခိုက္ၾကေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အနီးဆံုး ေနရာကို ယူထားေသာ အာနႏၵာက စတင္၍ စကားဆိုလိုက္၏။

“အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ အာနႏၵာပါ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရားရဲ့ ဦးရီးေတာ္ သေကၠာဒနရဲ့ အႀကီးဆံုးသားပါ ဘုရား . . .။”

“အာနႏၵာ . . . သင္တို႔ အားလံုးကို ငါ သိတယ္။ ေဒ၀ဒတ္၊ ဘဒၵိယ၊ အႏု႐ုဒၶါ၊ ဘဂု နဲ႔ ကိမိလတို႔ပဲ။ သင္တို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေခါင္းတံုးတံုး သကၤန္း၀တ္ၿပီး ငါ့ဆီလာခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာလည္း ငါ သိတယ္။ သင္တို႔ ရဟန္းျပဳမယ့္ အေရးကို သင္တို႔ရဲ့ မိဘေတြက သေဘာတူ ခြင့္ျပဳလိုက္ၾကၿပီလား”ဟု ဘုရားရွင္က ေမးေေတာ္မူ၏။

“အရွင္ဘုရား . . . ခြင့္ျပဳလိုက္ပါၿပီ ဘုရား . . .”ဟု တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ျပန္ၾကားေလွ်ာက္ထားၾက၏။

“ရဟန္းတို႔ . . . ဒါဆိုရင္ . . . သင္တို႔ ရဟန္းအျဖစ္ကို ခံယူရရွိၾကလိမ့္မယ္။ သင္တို႔ကို ငါ အက်င့္လမ္း ညႊန္ျပမယ္။ သံသရာ သမုဒ္ျပင္ကို ကူးခတ္ဖို႔ နည္းလမ္းအျဖစ္ အသံုးျပဳၾက။ ရဟန္းတို႔ . . . ငါ မိန္႔ၾကားေနတယ္။ ဒီေန႔မနက္ပဲ သက်-ေကာလိယ စစ္ေျမျပင္မွာ စစ္၀တ္စံုေတြအျပည့္ စစ္လက္နက္ေတြ တ၀င့္၀င့္နဲ႔ စစ္ခင္းဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ သင္တို႔တေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား ငါ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ရဟန္းတို႔ . . . ဘာျဖစ္လို႔ ေျပာင္းလဲသြားတာလဲ။ သင္တို႔ရဲ့ စစ္ေသြးစစ္မာန္ စစ္အာသာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ။”

ရွင္အာနႏၵာက ေျဖၾကား၏။

“အရွင္ဘုရား . . . စစ္ေသြးစစ္မာန္ စစ္အာသာတင္ မကဘဲ ေလာကီလူ႔ေဘာင္အေပၚ တြယ္တာတဲ့ သံေယာဇဥ္ပါ ကုန္ခဲ့တာပါ ဘုရား . . .။ တရားမွ်တျခင္းနဲ႔ မတရား မမွ်တျခင္းကို ခြဲျခားမသိႏိုင္ၾကတဲ့၊ မွန္ကန္ ေျဖာင့္မတ္မႈကိုလည္း အေရးမစိုက္တတ္တဲ့ မာနခဲ သာကီ၀င္ေတြေၾကာင့္ပဲ တပည့္ေတာ္တို႔ ေျပာင္းလဲခဲ့ရတာပါ ဘုရား . . .။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စစ္ပြဲကို တားဆီးေပးခဲ့တဲ့၊ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေက်ေအးမႈကို စစ္ေျမျပင္မွာ တပည့္ေတာ္တို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရားရဲ့ အဆံုးအမကို တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ့ ရန္သူ ေကာလိယေတြ တညီတညြတ္တည္း လက္ခံခဲ့ၾကသလို တပည့္ေတာ္တို႔လည္း လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ ဒါေပမယ့္ လူႀကီးပိုင္း သာကီ၀င္ေတြဟာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ေတာ့ စစ္ေျမျပင္ကို မသြားၾကဘဲ တပည့္ေတာ္တို႔ကို စစ္ျပန္ခ်ီဖို႔ ေသြးထိုးေပးၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္တို႔ တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူ ေက်ေအးခဲ့တာကိုလည္း အျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်ၾကပါတယ္ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား . . . လူႀကီးေတြက ေကာလိယေတြရဲ့ ေသြးကိုပဲ လိုခ်င္ၾကတာပါ ဘုရား . . .။ မွ်ေ၀ခြဲယူျခင္းနဲ႔ တရားမွ်တျခင္းေတြကို သူတို႔ ဂ႐ုမစိုက္ၾကပါ ဘုရား . . .။ စစ္တိုက္ကို တိုက္ရမယ္၊ စစ္ကလႊဲရင္ ဘာကိုမွ မလိုခ်င္ဘူးလို႔ပဲ တြင္တြင္ႀကီး ေျပာေနၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ စိုက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ ေရရေအာင္ ဆည္ေတြ တာတမံေတြ ေဆာက္လုပ္ဖို႔၊ ေရကန္ေတြတူးဖို႔၊ ေျမာင္းေတြေဖာက္ဖို႔၊ တာ႐ိုးေတြဖို႔ဖို႔၊ တိုင္းျပည္ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ဖို႔အေရးမွာေတာ့ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ ရန္သူ႔ ႏိုင္ငံထဲ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ၿပီး စည္းစိမ္းဥစၥာ မွန္သမွ်ကို အဓမၼ သိမ္းပိုက္ဖို႔၊ သူတစ္ပါးရဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသံုးခ်ဖို႔ စီစဥ္ၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္တို႔ ကပိလ၀တ္ ျပန္သြားေတာ့ လူႀကီးေတြက တပည့္ေတာ္တို႔ကို ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ သူတို႔က တပည့္ေတာ္တို႔တင္ မကဘဲ နတ္ရြာစံသြားၿပီျဖစ္တဲ့ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၊ မိဖုရားႀကီး ပဇာပတိနဲ႔ ယေသာဓရာ မင္းသမီးတို႔ကိုပါ ေစာ္ေစာ္ကားကား ေျပာလာၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရားကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေစာ္ကားၾကပါေသးတယ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား စစ္ေျပၿငိမ္းေအာင္ လုပ္လိုက္တာဟာ ႏိုင္ငံေတာ့္အေရးမွာ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္တာပဲလို႔လည္း ေျပာၾကပါေသးတယ္ ဘုရား . . .။”

“အာနႏၵာ . . . မဟာနာမ္ မင္းႀကီးကေရာ ဘယ္လိုလဲ . . .။”

“သူဟာ အရွင္ဘုရားရဲ့ အေဆာင္ေတြ မႏၲာန္ေတြနဲ႔ လွည့္စားျဖားေယာင္းတာ ခံရၿပီး ေသြဖည္ေရးသမား ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေျပာၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား . . . သူဟာ ခိုကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား . . .။ ဘာပဲျဖစ္လာျဖစ္လာ အေရးမစိုက္ေတာ့ဘဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေရွ႕တန္းျပန္ထြက္ဖို႔ သူ ျပင္ဆင္ထားရပါတယ္ ဘုရား . . .။ စစ္သည္ေတာ္ေတြ၊ တပ္မႈးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အပါအ၀င္ စစ္တပ္ရဲ့ အမ်ားစုက စစ္တိုက္ဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကပါတယ္ ဘုရား . . .။ ဒါေၾကာင့္ အဖိုးႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္၀င္ၿပီး တိုက္ရခိုက္ရမယ့္ အေျခအေနပါ ဘုရား . . .။ သူတို႔တေတြက ေဒါသအမ်က္ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေနၾကတာ . . .။ တပည့္ေတာ္တို႔ စစ္ေျမျပင္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူၿပီးခ်ိန္မွာ အိုမင္းမစြမ္း မ်က္မျမင္ ဒုကၡိတျဖစ္တဲ့ အမတ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းႀကီး ဥဒယ စစ္ေျမျပင္ကို ေရာက္လာၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔ကို စစ္တိုက္ဖို႔ ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းပါေသးတယ္ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္တို႔ကို သူ ဘယ္လိုမွ မစည္း႐ံုးႏိုင္တဲ့အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသသြားပါတယ္ ဘုရား . . .။”

“ရဟန္းတို႔ . . . ကဲ့ရဲ့ျခင္းကိုေရာ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကိုပါ ငါ ဥေပကၡာျပဳထားႏိုင္တယ္။ လူသားကို ငါ ေကာင္းက်ိဳးျပဳလို႔ ရမယ္ဆိုရင္ ကဲ့ရဲ့သည္ျဖစ္ေစ ခ်ီးမြမ္းသည္ျဖစ္ေစ ေကာင္းက်ိဳးျပဳလိုက္တာပဲ။ ရဟန္းတို႔ . . . စစ္ပဲတိုက္ေနၾကတဲ့ သာကီ၀င္ေတြရဲ့ ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္မႈဟာ ငါနဲ႔ ငါ့ေဒသနာေတာ္ကို ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္မႈပဲ။ ငါ့ရဲ့ ဥေပကၡာအက်င့္၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို သူတို႔ ဆန္႔က်င္ၾကတာပဲ။ ငါ့ရဲ့ ေဒသနာေတာ္က သူတို႔ရဲ့ ျဗဟၼဏတရားဆိုးေတြကို လႊမ္းမိုးလိမ့္မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ေတာ့ ဆင္းရဲနာၾကည္းမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဥဒယ သူ႔ကိုယ္သူ လုပ္ၾကံသြားတာပဲ။ ဘယ္ဟာမွားတယ္ ဘယ္ဟာမွန္တယ္ ဆိုတာကို သူတို႔ သိၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕တိုးၿပီး မစဥ္းစား၀ံ့ၾကဘူး။ သက်ေတြကေတာ့ အစြန္းေရာက္ေတြပဲ။ သက်ေတြၾကားထဲကေန ဒီေျခာက္ပါးက ငါ့တရားကို ႏွစ္သက္ႏိုင္ၾကတယ္၊ ရဟန္းျပဳခ်င္ၾကတယ္ ဆိုတာဟာ အံ့ၾသစရာပဲ။ ရဟန္းတို႔ . . . သာကီ၀င္ေတြလို လူေတြဟာ သက်ေနျပည္ေတာ္မွာသာ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ကမၻာလံုးမွာ အႏွံ႔အျပား ရွိေနၾကတယ္။ သတၱ၀ါအားလံုး ေကာင္းက်ိဳးရရွိႏိုင္ေအာင္၊ သတၱ၀ါအားလံုး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေအာင္ ကမၻာအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ၾကဖို႔ ငါ့ရဲ့ တပည့္ႀကီးႏွစ္ပါး ျဖစ္ၾကတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာ ရွင္ေမာဂၢလာန္နဲ႔ ငါေဟာတဲ့အတိုင္း တရားသိၾကတဲ့ တပည့္သာ၀က အားလံုးတို႔ကို ငါ ေျပာထားၿပီးၿပီ။ ရဟန္းတို႔ . . . တရားေတာ္ကို သင္ယူၾက . . .။ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို က်င့္သံုးၾက . . .။ နီးနီးေ၀းေ၀း ေက်းလက္ ၿမိဳ႕ျပ ႏိုင္ငံေတြဆီ ေဒသနာေတာ္ကို အေရာက္ေဆာင္ခ်ဥ္းဖို႔ အသင့္ျဖစ္ၾက . . .။”

သာကီ၀င္ ရဟန္းသစ္တို႔ကို ဘုရားရွင္ ဆံုးမၾသ၀ါဒ ေပးေတာ္မူေနစဥ္ ေ၀ႆလူငယ္ တစ္စုသည္ နိေျဂာဓာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္ကို ၀န္းရံၾကလ်က္ ဘုရားရွင္ကို အယုတၱအနတၱ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ဟစ္ေအာ္ေလွာင္ေျပာင္ ဆဲေရးၾကေလ၏။ သာကီ၀င္ အမိုက္အမဲမ်ားႏွင့္ မာနခဲ ျဗဟၼဏတို႔က ၎ေ၀ႆလူငယ္တို႔ကို အခေပး၍ ဆဲေရးေစျခင္း ျဖစ္သည္။

ယုတ္မာၾကမ္းတမ္းသည့္ ဆဲေရးတိုင္းထြာသံမ်ားကို ၾကားရေသာ္လည္း ဘုရားရွင္သည္ ဣေျႏၵပ်က္ေတာ္မမူဘဲ ပကတိအတိုင္း တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ ရွိေတာ္မူေန၏။ သို႔ေသာ္ ရွင္ေဒ၀တ္ကား စိတ္လႈပ္ရွားလ်က္ ရွိေနေလ၏။

“အရွင္ဘုရား . . . မိမစစ္ ဖမစစ္ ဒီေကာင္ေတြကို တပည့္ေတာ္ ႏႈတ္ပိတ္လိုက္မယ္ . . .”ဟု ရွင္ေဒ၀ဒတ္က ေလွ်ာက္ထား၏။ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ျဖစ္ေနၿပီး လက္သီးဆုပ္ကာ ညာလက္႐ံုးတန္းလ်က္ ေဒါသႏွင့္ တက္ႂကြေန၏။

“ေဒ၀ဒတ္ . . . ထိုင္ပါ။ သူတို႔က ငါ့ကို ေစာ္ကားေနတာပဲ။ သူတို႔ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားတာကို ငါ သည္းခံႏိုင္တယ္။”

“အရွင္ဘုရား . . . အဲဒီ မိမစစ္ ဖမစစ္ေတြဟာ ျဗဟၼဏေတြ သက်ေတြ ခိုင္းတိုင္းလုပ္ရတဲ့ ကၽြန္ေတြပါ။ အဲဒီေကာင္ေတြ အေမွာင္ရိပ္ခိုၿပီး ဆဲေနၾကတာပါ . . .။”

“သူတို႔က ငါ့ကို ဘာျဖစ္လို႔ က်ဴးလြန္ေစာ္ကားၾကတာတဲ့လဲ။”

“အရွင္ဘုရားက သက်ေနျပည္ေတာ္ကို ေကာလိေတြလက္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာၾကပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဟာ ေကာလိယေတြဆီက တံစိုးလက္ေဆာင္ လာဘ္ယူခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားက ေကာလိယႏြယ္ မိန္းမေခ်ာေတြကို ႀကိဳက္ေနတာလို႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္”ဟု ရွင္ေဒ၀ဒတ္က ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထား၏။

“ေဒ၀ဒတ္ . . . သူတို႔ ဆဲေရးစြပ္စြဲၾကေပမယ့္ ငါ အျပစ္ကင္းေနတာပဲ။ သူတို႔ စြပ္စြဲလိုက္႐ံုနဲ႔ သူတို႔ စြပ္စြဲသလို ငါ ျဖစ္မသြားႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ ဆဲေရးစြပ္စြဲမႈေတြဟာ ငါ့အေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ဘာေတြ ေျပာၾကေသးလဲ။”

“အရွင္ဘုရားမွာ မုဆိတ္က်င္စြယ္ေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ ဆံပင္လည္း မရွိေတာ့ဘဲ ဦးျပည္းေခါင္းတံုးနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ၊ အရွင္ဘုရားဟာ ဇာတ္နိမ့္ေတြရဲ့ အိမ္ေတြမွာလည္း ၀င္ေနတယ္၊ သုႆာန္သခ်ႋဳင္းက ေကာက္ယူထားတဲ့ အ၀တ္ေတြကိုလည္း ၀တ္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါေသးတယ္ ဘုရား။”

“ေဒ၀ဒတ္ . . . သူတို႔ အမွန္ေတြကို ေျပာေနၾကတာပဲ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ ငါ့ကို က်ဴးလြန္ေစာ္ကားတာ ဘယ္ဟုတ္မွာလဲ။ မိုက္မိုက္မဲမဲ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ဒီေကာင္ေလးေတြဟာ သူတို႔ ယူထားတဲ့ တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာပဲ။ သူတို႔ ယူထားတဲ့ တာ၀န္ၿပီးသြားရင္ သူတို႔ ျပန္သြားၾကမွာပါ။ အို . . . တပည့္သား သံဃာတို႔ . . . ငါ့ကို နမူနာ ယူၾကစမ္းပါ . . .။ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ၾကစမ္းပါ။ ဘုရားရွင္ရဲ့ တပည့္သာ၀ကဆိုတာ အတံု႔အလွည့္ မျပဳရဘူး။ သန္းေခါင္းယံ ေရာက္လာၿပီ။ ငါ ခဏတစ္ျဖဳတ္ နားအံုးမယ္။ ေက်ာင္းတိုက္ထဲက သင္တို႔ ႏွစ္သက္တဲ့ေနရာမွာ ညက်ိန္းစက္ၾကပါ”ဟု မိန္႔ေတာ္မူရင္း ဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ေတာ္မူလိုက္၏။

နိေျဂာဓာ႐ံုေက်ာင္းေတာ္ ၀န္းက်င္မွ ယုတ္မာၾကမ္းတမ္းသည့္ ဆဲေရး တိုင္းထြာသံမ်ားကို ဘုရားရွင္ အာ႐ံုစိုက္ေတာ္မမူေပ။ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ကို ထိန္းသိမ္းေတာ္မူလ်က္ မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္ေတာ္မူလိုက္၏။ ရဟန္းေတာ္တို႔လည္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကၿပီး ဘုရားရွင္ကို ဦးညြတ္ရွိခိုးလိုက္ၾကေလ၏။

ရဟန္းေတာ္မ်ား ညက်ိန္းစက္ရန္ ေနရာယူေနၾကစဥ္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ ေက်ာင္းတိုက္အျပင္သို႔ ခိုးထြက္သြား၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ ဆူဆူညံညံ ေသာင္းၾကမ္းေနသည့္ လူငယ္အုပ္စုကို ဟစ္ေအာ္ႀကိမ္းေမာင္း၍ ၿခိမ္းေျခာက္ေလ၏။

“ေအာက္က်ေနာက္က် အမိုက္အမဲေကာင္ေတြ။ ရပ္ၾကစမ္း။ မင္းတို႔ ေတာ္ၾကစမ္း။ ငါ ေဒ၀ဒတ္တဲ့ကြ။”

ရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ ဟိန္းေဟာက္သံ ညအေမွာင္ထဲမွ ပဲတင့္ဟီး၍ ထြက္ေပၚလာေသာအခါ ျမည္တြန္ေတာက္တီးသံမ်ား၊ သံေသးသံေၾကာင္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား ရပ္တန္႔သြားေလ၏။

:)

ရွင္အာစာရ

(ဆက္ရန္ . . . . .)

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)