My First Priority

(18 Aug, 2017)

Las Vegas ကို ညမအိပ္တဲ့ၿမိဳ႕လို႔ ေခၚၾကသတဲ့။ ၿမိဳ႕လယ္မွာ ညစဥ္ညတိုင္း ပြဲေတာ္ပဲ တဲ့။ ကႏၲာရစပ္တဲ့ၿမိဳ႕မို႔ ဧည့္သည္နဲ႔ လုပ္စားသတဲ့။ ျမက္ပင္ေတာင္ စိုက္ရတာ မလြယ္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲေတြ လွ်ပ္စစ္မီးေတြနဲ႔ပဲ အလွဆင္ရသတဲ့။ ျပပြဲေတြ၊ အစားအေသာက္ေတြ၊ အေပ်ာ္အပါးေတြ၊ ေလာင္းကစား ကာစီႏိုဝိုင္းေတြနဲ႔ မိုးလင္သတဲ့။ ပြဲေတြရွိတဲ့ ဟိုတယ္ဝင္းေတြထဲ လူတိုင္း ဝင္ေရာက္လည္ပတ္ခြင့္ ရွိသတဲ့။ လူေပါေအာင္လုပ္တာ တဲ့။ ကမ႓ာ့ဧည့္သည္ေတြလည္း ပြဲခင္းထဲဝင္ၿပီး ေအာက္ထစ္ဆံုးအားျဖင့္ ခမ္းနားတဲ့ ဟိုတယ္အိမ္သာေတာ့ ဝင္တက္ေလ့ ရွိၾကသတဲ့။ အတည္ေပါက္ႀကီး တည္ေဆာက္ထားတာေတြထဲက တစ္ခုကိုေတာ့ အထူး စိတ္ဝင္စားမိပါရဲ႕။ အဲ့ဒါက ကာစီႏို ေလာင္းကစားဝိုင္း အဝင္မုခ္လမ္းပါ။ အဲ့လိုမ်ိဳး ခမ္းနားမႈနဲ႔ မဟာျမတ္မုနိ ေစာင္းတန္းေတြကို အစားထိုးလိုက္ခ်င္တာ။ ေအာက္ထစ္ဆံုးအားျဖင့္ အေရွ႕ေစာင္းတန္း တစ္ခုေလာက္ေပါ့။ ငါသာ ေစာ္ဘြား ျဖစ္ရင္ကြယ္ . . . . .။ ေဒသစြဲေလးေတာ့ ပါမယ္။ ေရႊတိဂံု ေစာင္းတန္းေတြ အဆင့္ျမႇင့္တာကိုေတာ့ ေနာက္မွလုပ္မယ္။ ဒုတိယ ဦးစားေပး။

:)
ရွင္အာစာရ