"အရွင္ဘုရား . . . ကထိန္က တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ထိပဲ ခင္းလို႔ရတာ မဟုတ္ဘူးလား။ အရွင္ဘုရားတို႔ ရာဟုလာက ခုမွ ကထိန္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလဲ။ ဝိနည္း မတတ္ဘူး၊ ကထိန္မေျမာက္ဘူးဆိုၿပီး အျပစ္ေျပာစရာ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ အလိုလိုမွ ေျပာခ်င္ခ်င္ရယ္။"
"ဟုတ္တယ္။ ဒီႏွစ္အတြက္ ကထိန္ေခတ္ လြန္သြားၿပီ။"
"ဒါဆို ရာဟုလာ ကထိန္က ေခတ္လြန္ကထိန္လား ဘုရား။"
"ရာဟုလာမွာ ကထိန္ခင္းၿပီးၿပီေလ။ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔က ခင္းတာ။"
"ေအာ္ . . . တပည့္ေတာ္ မသိလိုက္လို႔ ဘုရား . . .။"
"ကထိန္ သိမ္ဝင္တာက ဘုန္းႀကီးေတြ ဝင္တာေလ။ ဒကာဒကာမေတြက ကထိန္သကၤန္း လွဴ။ ဘုန္းႀကီးေတြ ကထိန္ခင္း။ လျပည့္ေန႔က ၿပီးခဲ့ၿပီ။"
"မွန္ပါ . . .။ ဒါဆို ခု ဟာက . . . အသံခ်ဲ႕စက္ တေကာ္ေကာ္နဲ႔ ပေဒသာပင္ေတြနဲ႔ လုပ္ၾကတာက . . .။"
"အသံခ်ဲ႕စက္ ဖြင့္တာ အသုဘလည္းဖြင့္ မဂၤလာေဆာင္လည္းဖြင့္။ ဖြင့္ေနၾကတာပဲ။"
"ကထိန္ ပေဒသာပင္ေတြကေရာ ဘုရား?"
"ပေဒသာပင္ျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒကာဒကာမေတြ လွဴခ်င္တာလွဴၾကတာပဲ။ လွဴခ်င္တဲ့အခ်ိန္ လွဴ။ လွဴခ်င္တာလွဴ။ ႀကိဳက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔လွဴ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)
No comments:
Post a Comment