“အရွင္ဘုရား . . . ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္ ၂၀/၉၀ဆိုတဲ့ အမႈက ေတာ္ေတာ္ အျပစ္ႀကီးသလား . . .။ ဘယ္လုိ အမႈလဲ ဘုရား . . .။”
“အင္း . . . အဲ့ဒီအမႈက ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔တင္ ဆိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒကာႀကီးတို႔ကိုလည္း အေရးယူလို႔ ရတာပဲ။ ဒါနဲ႔ . . . ဒကာႀကီးက . . . ဘယ္က ၂၀/၉၀လဲ . . .။ ဘာေတြ ျဖစ္လို႔လဲ။”
“ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ၂၀/၉၀ အမႈနဲ႔ အေရးယူဖို႔ တိုင္တယ္ေတာတယ္ ဘာဘာညာညာ ၾကားဖူးလို႔ပါ ဘုရား . . .။”
“ေအာ္ ေအာ္ . . .။ ဒကာႀကီးက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ဘုန္းႀကီးေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားရမွာေပါ့။ ေကာင္းပါတယ္။ အဲ့ဒီ ၂၀/၉၀ ဆိုတာက ဥပေဒပါ ဒကာႀကီးရယ္။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းဆိုင္ရာ ဥပေဒတဲ့။ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ (၃၁)ရက္တုန္းက ထုတ္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒပါ။ န၀တ ေခတ္ကေပါ့။ ဥပေဒအမွတ္စဥ္ (၂၀) ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။”
“မွန္ပါ။”
“အဲ့ဒီ ဥပေဒအရ . . . ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ သံဃာ့ဂိုဏ္း (၉)ဂိုဏ္းအျပင္ ဂိုဏ္းသစ္မတည္ေထာင္ဖို႔ တားျမစ္ထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး . . . လက္ရွိ သံဃာ့ဂိုဏ္း (၉)ဂိုဏ္း ပါ၀င္တဲ့ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းပဲ ရွိရမယ္။ တစ္ျခား အဖြဲ႔သစ္ မဖြဲ႔ရဘူး။ တားျမစ္ထားတယ္။ အဲ့ဒီႏွစ္ခုကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ အနည္းဆံုး (၆)လကေန အမ်ားဆံုး (၃)ႏွစ္ထိ က်ႏိုင္တယ္။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ကို ၿပိဳကြဲပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ရင္လည္း ေထာင္ဒဏ္ (၆)လကေန (၃)ႏွစ္ပဲ။ အမႈရင္ဆိုင္ရမယ္ ဆိုရင္ ျပည္ထဲေရးနဲ႔ သာသနာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက တရားစြဲရမယ္ တဲ့။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က အေရးယူ ဆံုးမတာကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ (၆)လ။ ဒီကိစၥမွာေတာ့ သာသနာေရးဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က တရားစြဲရမယ္။ သူ႔ကိုယ္စား တစ္ေယာက္ေယာက္က တရားစြဲလို႔လည္း ရတယ္ တဲ့။ လိုရင္းကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။”
“မွန္ပါ . . . ေတာ္႐ံုတန္႐ံုနဲ႔ေတာ့ . . . ဒီျပစ္မႈေတြ ၿငိဖို႔ မလြယ္ဘူး ထင္ပါတယ္ ဘုရား။”
“ၿငိတယ္ မၿငိဘူး ဆိုတာကေတာ့ . . . ဆံုးျဖတ္တဲ့သူ အေပၚမွာ မူတည္တာေပါ့ ဒကာႀကီးရယ္။ ဆိုပါစို႔ . . . ဥပေဒမွာ ပါတာက သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က အေရးယူ ဆံုးမတာကို မလိုက္နာရင္ ေထာင္ဒဏ္ (၆)လ တဲ့။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ . . . သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္က ဘယ္လိုအေရးယူတယ္၊ ဘယ္လိုဆံုးမတယ္ ဆိုတာလည္း . . . ရွိအံုးမွာေပါ့။ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္၊ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ဆံုးမတာကို လိုက္နာရမယ္ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး . . . ယူလို႔ ရေနတာ မဟုတ္လား။ နာယက ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ဆံုးမတဲ့ ေနရာမွာလည္း အမွားအယြင္း ရွိႏိုင္တာေပါ့။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလည္း ပုထုဇဥ္ေတြကိုး။ အထူးသျဖင့္ န၀တေခတ္က . . . အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကေန ရွင္ရဟန္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကို ၾကားခံထားလိုက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ . . . ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ့ ဆံုးမစားကို မလိုက္တာမ်ိဳးေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။”
“မွန္ပါ . . .။ ဘုရားသားေတာ္ေတြပဲ ဘုရား . . . ေထရ္စဥ္၀ါလိုက္ မွ်မွ်တတ ဆံုးမၿပီး ဆံုးမစကားလည္း လိုက္နာၾကရမွာေပါ့။”
“ဒါေပါ့။ ႏွစ္ဘက္ မွ်တရမွာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး . . . ဂိုဏ္းသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔၊ အဖြဲ႔အစည္းသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔ ဆိုတာလည္း မလြယ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီေခတ္ကေတာ့ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြ မေပၚဖို႔ တားျမစ္တာပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ရဟန္းပ်ိဳအဖြဲ႔၊ သံဃာ့သာမဂၢီအဖြဲ႔ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း ၿပိဳကြဲပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ခက္ပါေသးတယ္။ သံဃာညီညြတ္ေရးအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ပညတ္ခ်က္ေတြ ရွိၿပီးသားပဲ။ သံဃာေတြ ညီညြတ္ၿပီးသားပါ။ ႀကီးေလးတဲ့ သံဃာေဘဒကျဖစ္ေအာင္၊ သံဃာကြဲျပားေအာင္ မလုပ္ၾကပါဘူး။ လူမႈဆက္ဆံေရး သေဘာအရ . . . ရွင္ရဟန္း အခ်င္းအခ်င္း မသင့္မျမတ္ျဖစ္ေအာင္ . . . ဟိုရဟန္းနဲ႔ မေပါင္းနဲ႔၊ ဒီရဟန္းနဲ႔ မဆက္ဆံနဲ႔ . . . ဆိုတာမ်ိဳး ေသြးခြဲတာေတာင္ . . . ရွာမွရွားပါ။ မလုပ္ၾကပါဘူး။”
“သေဘာေပါက္ပါၿပီ . . .။ အခုလို ရွင္းျပတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား . . .။”
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)
No comments:
Post a Comment