တရားမင္းသခင္ - ၃၈။ အၿငိမ္းရွာသူ

(. . . . . မွ အဆက္)

ၾကာပန္းႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းတင္စားအပ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးေခ်ာ ဥပၸလ၀ဏ္သည္ ဘ၀ကို စိတ္ပ်က္ ၿငီးေငြ႔သည္ျဖစ္၍ ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနရာ ကုဋာဂါရေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားေလ၏။ ဥပၸလ၀ဏ္သည္ သူ႔ကိုယ္သူ ရွက္ရြံ႕ေနမိ၏။ လံုးလံုးအသံုးမက်သူဟုလည္း ခံစားေနမိသည္။ သူသည္ ဘုရားရွင္ တစ္ပါးတည္း ရွိေတာ္မူခ်ိန္၌ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႔ခ်င္ေန၏။ သူ႔ဘ၀ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ဘုရားရွင္ထံ ဖြင့္ဟေလွ်ာက္ထား၍ ရဟန္းျပဳခြင့္ ေတာင္းခ်င္ေန၏။

ႏွစ္ရက္ၾကာေအာင္ ေစာင့္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႔ဆံုခြင့္ မရသည္ျဖစ္၍ ဥပၸလ၀ဏ္ စိတ္ပ်က္ေန၏။ ကုဋာဂါရေက်ာင္းေတာ္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ ေရာက္လာၾကသည့္ ဒကာဒကာမတို႔ႏွင့္ အျမဲတမ္း ျပည့္ႏွက္ေန၏။ ဘုရားရွင္ ဆြမ္းခံႂကြလွ်င္လည္း တပည့္သား သံဃာေတာ္တို႔ႏွင့္ အတူႂကြ၏။ ဆြမ္းခံရာမွ ျပန္လာလွ်င္လည္း တပည့္သား သံဃာေတာ္တို႔ႏွင့္ အတူတူပင္ ျပန္လာ၏။ ေလာကီဒုကၡ ၾကံဳရသူတို႔ ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍ လြတ္လမ္းရွာၾကသည္ကို ဥပၸလ၀ဏ္ သိ၏။ ဘုရားရွင္၏ ထံေတာ္၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ရဟန္းျပဳခြင့္ ရသြားၾကသည္ကိုလည္း သူ သိ၏။ ရဟႏၲာသူျမတ္ ရွင္မဟာကႆပ၏ ဇနီးေဟာင္း ဘဒၵကာပိလာနီ ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍ ဘိကၡဳနီျပဳခြင့္ ရလိုက္သည္ကိုလည္း သူ သိ၏။ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းတိုက္၌ က်င္းပသည့္ ဘဒၵကာပိလာနီ အရွင္မ၏ ရဟန္းခံပြဲကိုပင္ ဥပၸလ၀ဏ္ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။

တတိယေျမာက္ေန႔၌ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ဘုရားရွင္ႏွင့္ေတြ႔ရန္ အၾကံကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမည္ဟု ဥပၸလ၀ဏ္ အခိုင္အမာ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ဥပၸ၀ဏ္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားလ်က္ ဘုရားရွင္ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေစာင့္ၾကည့္ေန၏။ ေစာင့္ရသည္မွာ ၾကာလြန္းလွသည္။ ဘုရားရွင္ ေန႔သန္႔စင္ေတာ္မူခ်ိန္၌ အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ဘုရားရွင္ထံ ေျပး၀င္သြား၏။

“သည္းခံေတာ္မူပါ ျမတ္စြာဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မ တစ္ေယာက္တည္း အရွင္ဘုရားကို ဖူးေတြ႔ခ်င္လို႔ သံုးရက္လံုးလံုး ေစာင့္ေနခဲ့တာ . . . တစ္ခ်က္ကေလးမွ အခြင့္မသာခဲ့ပါ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဘုရား . . .။”

ဥပၸလ၀ဏ္သည္ ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ဘုရားရွင္၏ ေျခေတာ္ရင္း၌ ဒူးေထာက္၍ ထိုင္ခ်လိုက္၏။

“ႏွမ . . . ေျပာပါ။ မင္းလိုလူေတြရဲ့ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို နားေထာင္ဖို႔ ငါ အျမဲတမ္း အဆင္္သင့္ပါ။ ႏွမ . . . ေျပာပါေလ . . .။ ဘာျဖစ္လို႔ ငါနဲ႔ တစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႔ခ်င္ရတာလဲ။”

“အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္မ . . . ကံဆိုးမ ေလွ်ာက္ထားဖို႔ မေလ်ာ္ကန္တဲ့ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားရမွာပါ ဘုရား။”

“ႏွမ . . . မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ။ မင့္ရဲ့ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္း ေျပာမွာသာ ေျပာစမ္းပါ။ ငါ နားေထာင္ပါ့မယ္။”

ဥပၸလ၀ဏ္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ မ်က္လႊာခ်လ်က္ ရွက္ႏိုးစြာျဖင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္ေနရင္း သူ႔ဘ၀ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္အား ေလွ်ာက္ထား၏။

“အရွင္ဘုရား . . . သာ၀တၳိက ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္နဲ႔ တပည့္ေတာ္မ လက္ထပ္ခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မရဲ့ ခင္ပြန္းသည္ဟာ လွည္းနဲ႔လွည့္လည္ ကုန္သြယ္သူပါ ဘုရား။ တစ္တိုင္းက တစ္တိုင္း၊ တစ္နယ္က တစ္နယ္ လွည့္လည္ေနသူပါ ဘုရား။ သူနဲ႔ တပည့္ေတာ္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး တပည့္ေတာ္မ ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ့ေနမွာ သူက ထံုစံအတိုင္း ကုန္သြယ္စီးပြား ကိစၥနဲ႔ ရာဇၿဂိဳဟ္ကို ခရီးထြက္သြားပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မ ကိုယ္၀န္ရလိုက္တာကို သူ မသိပါ ဘုရား။ အဲဒီကေန တပည့္ေတာ္မ ကိုယ္၀န္အရင့္အမာႀကီး ျဖစ္လာတဲ့အထိ သူ ျပန္မလာခဲ့ပါ ဘုရား။ ခင္ပြန္းသည္ မရွိခင္မွာ ကိုယ္၀န္ရတာဟာ တပည့္ေတာ္မရဲ့ ေဖာက္ျပန္မႈပဲလို႔ ေယာကၡမႀကီးက တပည့္ေတာ္မကို သံသယနဲ႔ စြပ္စြဲပါတယ္ ဘုရား။ ဒါတင္မကဘဲ တပည့္ေတာ္မ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္းျဖစ္ေအာင္ အိမ္ကေန ႏွင္ထုတ္လိုက္ပါတယ္ ဘုရား . . .။

အဲဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ရာဇၿဂိဳဟ္ဘက္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။ ခင္ပြန္းသည္ကို လိုက္ရွာဖို႔ ထြက္ခဲ့တာပါ . . .။ ရာဇၿဂိဳဟ္ ေရာက္ခါနီး လမ္းခုလပ္ တစ္ေနရာမွာ ႐ုတ္တရက္ ဗိုက္နာလာၿပီး မီးဖြားခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ ေရႊတံုးေရႊခဲလို လွပတဲ့ သားေလး ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။ မီးဖြားၿပီးေတာ့ ဇရပ္ေပၚမွာ သားေလးကို ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္လက္သုပ္သင္ ေရခ်ိဳးပါတယ္ ဘုရား။ ေရခ်ိဳးရာက ျပန္လာေတာ့ သားေလးကို မေတြ႔ရေတာ့ပါ ဘုရား။ လင္လည္းဆံုး သားလည္းဆံုးမို႔ တပည့္ေတာ္မ အ႐ူးတစ္ပိုင္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား . . .။

ဒီလိုနဲ႔ တပည့္ေတာ္မ ေျခဦးတည့္ရာ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။ အဲဒီလို ေလွ်ာက္သြားေနတုန္း ဓားျပဗိုလ္ႀကီး တစ္ေယာက္က တပည့္ေတာ္မကို ဖမ္းသြားပါတယ္ ဘုရား။ ဓားျပဗိုလ္ႀကီးက တပည့္ေတာ္မရဲ့ ႐ုပ္ရည္ကို သေဘာက်ၿပီး တပည့္ေတာ္မကို မယားအျဖစ္ သိမ္းပိုက္လိုက္ပါတယ္ ဘုရား။ ဓားျပဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ သမီးတစ္ေယာက္ ရခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ဓားျပဗိုလ္ႀကီးဟာ တကယ့္ကို မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ၾကမ္းတမ္း ရက္စက္သူႀကီးပါ . . .။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူက မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ သမီးေလးကို လည္ပင္းကေန ဆြဲယူၿပီး ေခါင္းကို လက္သီးနဲ႔ ထိုးလိုက္တာ သမီးေလး ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာရသြားပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မလည္း ဆိုးသြမ္းတဲ့ ဓားျပဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ ဆက္ၿပီး မေပါင္းရဲေတာ့လို႔ ရာဇၿဂိဳဟ္ဘက္ ထြက္ေျပးခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။

ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ ဘာမွ လုပ္ကိုင္မစားတတ္လို႔ ျပည့္တန္ဆာမ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား . . .။ တစ္ေန႔ေတာ့ တပည့္ေတာ္မဆီ လာၿပီးေပ်ာ္ပါးတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က တပည့္ေတာ္မကို ႏွစ္သက္စြဲလမ္းသြားၿပီး တပည့္ေတာ္ကို သူ႔အိမ္ ေခၚသြားပါတယ္ ဘုရား။ ေနာက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္မကို သူ႔အိမ္မွာပဲ အေနခိုင္းပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ ရာဇၿဂိဳဟ္မွာ ေနၾကတုန္း သူက အိမ္မႈကိစၥေတြ ခိုင္းရေစရေအာင္ အေစခံမေလးတစ္ေယာက္ ေခၚလာပါတယ္ ဘုရား။ ကေလးမေလးက အပ်ိဳဖ်န္းေလးပါ . . .။ သူက အဲဒီ ကေလးမေလးနဲ႔လည္း အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မတို႔ မယားၿပိဳင္ အျဖစ္နဲ႔ ေနခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား။ တစ္ေန႔မွာ . . . တပည့္ေတာ္မ ကေလးမေလးကို ေခါင္းၿဖီးေပးရင္း သူ႔ေခါင္းမွာ အမာရြတ္တစ္ခု ေတြ႔ရလို႔ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ သူဟာ တပည့္ေတာ္မနဲ႔ ဓားျပဗိုလ္ႀကီးတို႔ရဲ့ သမီးေလး ျဖစ္ေနတာကို သိလိုက္ရပါတယ္ ဘုရား . . .။

အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္မရဲ့ ဘ၀ဇာတ္ဆိုးက ဒီေလာက္သာဆိုရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ . . .။ တပည့္ေတာ္မ ဆက္ၿပီး စံုစမ္းေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ၿပိဳင္တည္း မယားျပဳထားတဲ့ တပည့္ေတာ္မတို႔ရဲ့ လင္ေယာက္်ားဟာ တပည့္ေတာ္မ ေရခ်ိဳးသြားတုန္း ဇရပ္ေပၚမွာ ထားခဲ့မိလို႔ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရတဲ့ တပည့္ေတာ္မရဲ့ သားေလး ျဖစ္ေနတာကို သိရျပန္ပါတယ္ ဘုရား . . .။

ရွင္ေတာ္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္မဟာ ကိုယ့္ရင္ေသြး သားအရင္းေခါက္ေခါက္နဲ႔ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းရင္း . . . ကိုယ့္ရင္ေသြး သမီးအရင္းေခါက္ေခါက္နဲ႔ မယားၿပိဳင္ ျဖစ္ခဲ့ရသူပါ . . .။ အျဖစ္မွန္ကို သိလိုက္ရေတာ့ တပည့္ေတာ္မ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားၿပီး မူးမိုက္ေမ့ေမ်ာ သြားခဲ့ပါတယ္ ဘုရား . . .။

တပည့္ေတာ္မ ရွက္လြန္းလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္ဖို႔ ၾကံစည္ေနတုန္း ေ၀သာလီမွာ ရွင္ေတာ္ဘုရား ရွိေနတယ္ဆိုတာ ၾကားသိလိုက္ရတဲ့အတြက္ အခုလို အရွင္ဘုရားဆီ လာခဲ့တာပါ ဘုရား . . .။ ရွင္ေတာ္ဘုရား . . . အခု တပည့္ေတာ္မ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရဲေလာက္ေအာင္ ရွက္ရြံ႕လွပါတယ္ ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မ ဘ၀ကို စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႔လွပါၿပီ ဘုရား . . .။ ကယ္မေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား . . .။ တပည့္ေတာ္မကို သာသနာေတာ္တြင္း ၀င္ေရာက္ျပဳေတာ္မူပါ ဘုရား . . .။”

“ႏွမ . . . မင့္ကို သာသနာေတာ္တြင္း ၀င္ေရာက္ခြင့္ ျပဳပါတယ္။ သြားပါ။ ပဇာပတိ ေထရီမႀကီးနဲ႔ ေတြ႔လိုက္ပါ။ ေထရီမႀကီးက . . . ေတာအုပ္ရဲ့ ဟိုဘက္က ဘိကၡဳနီေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးပါတယ္။ မင့္ကို ငါ ရဟန္းျပဳခြင့္ ေပးလိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေထရီမႀကီးကို ေလွ်ာက္ထားပါ။ သူ႔ဆီမွာ ရဟန္းျပဳလိုက္ပါ။”

ဘုရားရွင္၏ ႏႈတ္ေတာ္မွ ခြင့္ျပဳသည့္ စကားမ်ား ထြက္လာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳက္နက္ ဥပၸလ၀ဏ္ အလြန္အမင္း ၀မ္းသာသြားၿပီး ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးဦးခ်ရန္ပင္ သတိမရေတာ့ဘဲ ေတာအုပ္၏ တစ္ဘက္စြန္းရွိ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းတိုက္ဆီသို႔ တဟုန္ထိုး ထြက္ေျပးေလ၏။

(ဆက္ရန္ . . . . .)

:)

ရွင္အာစာရ

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)