-----------------------------
“您好”
“สวัสดี”
တ႐ုတ္စာနဲ႔ ထိုင္းစာကိုေတာ့ ျမင္လိုက္ရင္ သိသားပဲ။ ဒါ တ႐ုတ္စာ။ ဒါ ထိုင္းစာ။ ခြဲတတ္တယ္။ အင္ဒိုနီးရွားကေတာ့ အဂၤလိပ္နဲ႔ နည္းနည္းဆင္သလိုပဲ။ Facebookမွာ လာႏႈတ္ဆက္တာ ၾကံဳဖူးတယ္။ “Halo”တဲ့။ “Hello”လုိ႔ ေျပာတာထင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ မတတ္ရွာတာ ဒါမွမဟုတ္ ပ်က္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ေရးလိုက္တာလို႔ ထင္မိတာေပါ့။ ျမန္မာေတြ “တိ၀ူး....”လို႔ လုပ္ၾကသလို ေနမွာေပါ့။ ဘယ္ကလဲေမး။ အင္ဒိုနီးရွားကဆိုတာ သိေတာ့မွ http://translate.google.com.sg/သြားၿပီး Helloကို အင္ဒိုနီးရွားဘာသာျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ တရုတ္ နဲ႔ ထိုင္းကို ဘာသာျပန္ၾကည့္သလိုေပါ့။ အဲဒီေတာ့မွ သိရတယ္။ ဟုတ္သားပဲ သူ႔ အင္ဒိုနီးရွားစကားမွာကိုက "Halo"တဲ့။ Google Translatorသာ မမွားဘူး ဆိုရင္ေပါ့။
က်န္တာေတြကေတာ့ ဘာစာေတြမွန္းမသိ။ “တံု”ဆိုၿပီး ေပၚေပၚလာတတ္တယ္။ မ်ားလာေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ရတာေတြ ရွိလာတယ္။ မ်ားတာေပါ့။ မိတ္ေဆြစာရင္းထဲမွာ လူႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ဘယ္ကဟာေတြမွန္းလဲ မသိ။ ဘာေတြမွန္းလည္း မသိ။ ရမ္းၿပီး Addခဲ့တာေတြ Confirmလုပ္ခဲ့တာေတြေပါ့။ လူႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ဆိုေပမယ့္ ေလာက္ေလာက္လားလား သိတာက ပိုပိုမိုမိုတြက္မွ ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ ငါးဆယ္ၾကားမွာပဲ ရွိမယ္။ ဒီထဲက ငယ္ေပါင္းေတြနဲ႔ အျပင္မွာ မ်က္ႏွာျမင္ဖူးတဲ့သူေတြကို Passportမစစ္ရေသးဘူး။
ရန္ကုန္မွာတုန္းက Facebook Accountဖြင့္ခဲ့ၿပီး သိပ္မသံုးျဖစ္ခဲ့။ အင္တာနက္ ရွားပါးလို႔။ ဘယ္သူမွန္း ဘယ္ကမွန္း မသိရတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေတာ့ ရခဲ့တယ္။ ဒီက်မွ အင္တာနက္ ေပါတာနဲ႔ ျပန္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ Password ေမ့ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ Gmail Accountကို နာမည္တစ္ခုထဲနဲ႔ သံုးတာမို႔ Password Recoveryလုပ္ရတာ လြယ္လြယ္ေလး။ Gamil Accountေတြသာ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ရင္ Facebook Accountကို ဘယ္Gmailနဲ႔ ဖြင့္ခဲ့တယ္ဆိုတာ မမွတ္မိလို႔ Password Recoveryလုပ္ရတာ မလြယ္ေလာက္ဘူး။ Passwordျပန္ရလို႔ ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာ။ စာရင္းထဲမွာ မိတ္ေဆြေဟာင္းႀကီး တစ္ေယာက္ထဲ။ သူကလည္း offline။ ဒါနဲ႔ addလုပ္ထားတဲ့သူေတြကို အကုန္confirmလုပ္လိုက္မွ မိတ္ေဆြစာရင္း နည္းနည္းစည္သြားတယ္။ စုစုေပါင္း ၂၀ေလာက္။ ဒါေပမယ့္ နာမည္ေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာလူမ်ိဳးေတြမွန္းလည္း မသိ။ ဓာတ္ပံုေတြ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာေတြမွန္း မသိ။ ျမန္မာလည္း တစ္ေယာက္မွမပါ။ ဒါနဲ႔ ျမန္မာနာမည္ ၂၀ကို addလိုက္ေရာ။ သိသိ မသိသိ လုပ္လိုက္တာပဲ။ က်ား ၁၀။ မ ၁၀။ ၁:၁။ မွ်ေအာင္လို႔။ ျမန္မာႏွစ္ဆယ္ထဲက သံုးေယာက္က confirmလုပ္တယ္။ သံုးေယာက္ထဲမွာ တစ္ေယာက္က messageတစ္ခု ပို႔လိုက္ေသးတယ္။ ျမန္မာေပမယ့္ အဂၤလိပ္လို ေရးတာ။ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့။ ဆိုလိုတာကေတာ့ “တပည့္ေတာ္က သာသနာကို ေလးေလးနက္နက္ ၾကည္ညိဳသူပါ ဘုရား။ အရွင္ဘုရား addလုပ္ထားတာ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ Facebookလို Social Media Networkမွာ သံဃာေတာ္ေတြ ပါသင့္သလားဆိုတာ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ စဥ္းစားမိပါတယ္ ဘုရား။ အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားၿပီးမွ အရွင္ဘုရားကို confirmလုပ္လိုက္ပါတယ္ ဘုရား . . .”တဲ့။ ေနာက္လည္း သူနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္ပါေသးတယ္။ သာသနာကို သူခ်စ္ပံု သူၾကည္ညိဳေလးစားပံု သူတန္ဖိုးထားပံုကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳရမွာေပါ့။ အျပင္မွာလည္း သာသနာကို မခ်င့္မရဲ ၾကည္ညိဳေနရသူေတြကို ေတြ႔ဖူးတာပဲ။ ဘုန္းႀကီးေတြ အခ်ိဳးမေျပတာေတ႔ြမိရင္ ဘာမွလည္း မေျပာ၀ံ့၊ ေျပာလို႔လည္း အရာထင္မွာ မဟုတ္ေလေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ေနၾကသူေတြ ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ ေနာက္မွာေတာ့ addမလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ ဒါေတာင္ Recommendလုပ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ addျဖစ္ေသးတယ္။ သူတို႔က Addလုပ္တာကိုေတာ့ ျငင္းခဲခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ Addလုပ္တိုင္း Confirmမလုပ္ျဖစ္ျပန္ေတာ့။ လာaddသမွ် Not Nowလုပ္ေနျပန္ရင္လည္း အားနာစရာ။ ႀကီးက်ယ္ရာ ေရာက္အံုးမယ္။
သူကေတာ့ အျပင္မွာ မသိရင္ confirmမလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ စကၤာပူ တ႐ုတ္မတစ္ေယာက္ ရိွေသးတယ္။ ေနာက္မွ သူ ျပန္ေျပာျပတာ။ Quality Control ေနမွာေပါ့။။ သူ႔ကိုက်ေတာ့ မသိဘဲ confirmလုပ္မိလို႔ သူနဲ႔ သိလိုက္ရတာ။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ စာရင္းထဲမွာ အင္ဒိုနီးရွားက တရုတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပါေနတယ္။ ေရစက္လား ဘာလား မသိပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ ႔က ေတာ္ေတာ္ ေဖာ္ေရြတယ္။ ေလလား မသိပါဘူး။ လာခဲ့တဲ့။ သိတဲ့ေက်ာင္းရွိတယ္။ တည္းဖို႔ လိုက္ပို႔ေပးမယ္တဲ့။ အသစ္တစ္ခု ရလိုက္ေသးတယ္။ "I'm a temple activist"တဲ့။ Temple Activistလို႔ အဲဒီက်မွ ၾကားဖူးတာ။ တစ္ေယာက္က လာရင္ႀကိဳေျပာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေပးတယ္။ ဟုတ္သလားသိခ်င္လို႔ message ပို႔ၾကည့္ေတာ့။ သူက ဖုန္းျပန္ဆက္တယ္။ ဟုတ္သားပဲ။ ၀ါ၀ါျမင္ရင္ ၾကည္ညိဳတတ္သူ ေနမွာေပါ့။
Facebookမွာ အသိစာရင္း ရွည္လာတဲ့အခါ သိသိမသိသိ "Hello"ဆိုလာရင္ အနည္းဆံုး "Hi"ေတာ့ ျပန္လုပ္မိတယ္။ "ဘုန္းဘုန္း"ဆိုရင္ "ဗ်"လို႔ေတာ့ ထူးမိတာပဲ။ ဘုန္းႀကီးတန္မယ့္ လူသားဆန္မိတာ။ မွားတာလား ေနာက္တာလား မသိ။ "ေဟ့ အခ်စ္ေလး"လို႔ လာေအာ္တာလည္း ၾကံဳရေသးတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ ၿငိမ္ေနမွ။
------------------------------------------------------------------
"ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈဆိုတာေတြကို
လူတိုင္း ဘုန္းႀကီးတိုင္းက
ေနရာမ်ိဳးစံုမွာ
ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔
လုပ္ႏိုင္ၾကတာပဲ။"
------------------------------------------------------------------
Helloယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ၾကံဳရတာက အြန္လိုင္းမွာသာ မဟုတ္။ အျပင္မွာ ပိုေတာင္ ပိုေသးတယ္။ Hello, Bhante. ဟိုင္း ရွိဖု။ မျပတ္ၾကံဳေနၾက။ လူခ်င္း မသိရင္ေတာ့ ျပံဳးျပၿပီး သံစဥ္ အနိမ့္အျမင့္ေလးနဲ႔ "ဟိုင္း...."လို႔ ျပန္လုပ္လိုက္ရင္ ၿပီးသြားတာပဲ။ ရင္းႏွီးလို႔ အနားလာၿပီး ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ရွိခိုးတဲ့သူ ဆိုရင္ေတာ့ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ အလႅာပ သလႅာပနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါး ဧည့္၀တ္ျပဳလိုက္ရတာေပါ့။
ဒီေန႔မနက္ေတာ့ eBookတစ္ခု ဖတ္ေနတုန္း တ႐ုတ္မတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေအာက္ ၀င္လာတယ္။ အရိပ္ျမင္လို႔ ေစာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။ လူစိမ္း။ ႏႈတ္ဆက္စရာမလိုဘူး။ ကိုယ္နဲ႔မွ မသိတာ။ သူ႔ဟာသူ ဘုရားဖူးလာတာ လာေပါ့။ စာျပန္ဖတ္ေနလိုက္တယ္။ အနားေရာက္ေတာ့ သူက "Hello . . ."တဲ့။ သံစဥ္ အနိမ့္အျမင့္ေလးနဲ႔။ စာဖတ္ေနရင္း သူကိုျပန္မၾကည့္ပဲ "Hello . . ."ျပန္လုပ္လိုက္တယ္။ လူစိမ္းပဲ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေရာေပါ့။ သူကလည္း ၀တၱရားအရ "Hello . . ."တာ။ အင္း . . . ေက်ာင္းလာတဲ့ ဘုရားဖူး ဧည့္သည္ကို ဒီလိုလုပ္တာ မေကာင္းေသးပါဘူးေလလို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ ျပံဳးျပမလို႔ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္လိုက္ေတာ့ . . .။ မွတ္ကေရာ။ သူက ကိုယ့္ကို ႏႈတ္ဆက္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဟာသူ ဖုန္းလာလို႔ ဖုန္းေျဖေနတာ။ "Hello . . ."ေတာင္ ျပန္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ "Hello . . ."ကိုေတာ့ အျပံဳးနဲ႔ တံု႔ျပန္တယ္။ အဲဒီအျပံဳးကမွ ကိုယ့္အတြက္ တကယ့္ "Hello . . ."။ သံစဥ္ အနိမ့္အျမင့္ေလးနဲ႔။
:)
ရွင္အာစာရ
(18 Aug 2011)
No comments:
Post a Comment