တရားမင္းသခင္ - ၁၅။ ဗိမၺိသာရမင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

(. . . . . မွ အဆက္)

ဗိမၺိသာရမင္း နန္းတက္ျခင္း ႏွစ္ပတ္လည္ ပြဲသဘင္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ စည္စည္ကားကား က်င္းပေနၾကသည္မွာ ရက္သတၱတစ္ပတ္ ျပည့္ေလၿပီ။ ရာဇၿဂိဳဟ္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ၎တို႔၏ ေနအိမ္မ်ားကို တန္ဆာဆင္ထားၾက၏။ အဓိကက်ေသာ လမ္းမႀကီးမ်ားႏွင့္ လမ္းသြယ္မ်ားတို႔၌ လူမ်ား ယာဥ္မ်ား စည္ကားလ်က္ ရွိေန၏။

ထုိေန႔၌ သိဒၶတၳရဟန္းသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ေရာက္ရွိလာ၏။ သိဒၶတၳရဟန္းသည္ သစၥာတရား ရွာေဖြရင္း ေကာသလတိုင္း လိစၧ၀ီတုိင္း မလႅတိုင္း အဂၤတိုင္း ၀ဂၤတိုင္း မဂဓတိုင္းမ်ား အတြင္းရွိ ရေသ့သခၤမ္းေက်ာင္း တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ သူေတာ္စင္တို႔ ေနထိုင္ရာ ေတာအုပ္ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျခာက္ႏွစ္ၾကာေအာင္ လွည့္လည္ေနထိုင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ရာဇၿဂိဳဟ္သို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္၏။ သိဒၶတၳရဟန္းသည္ စြန္႔ပစ္ထားသည့္ အ၀တ္စမ်ားကို စုစပ္၍ ခ်ဳပ္ထားေသာ ပံသုကူသကၤန္းကို ၀တ္႐ံုလ်က္ ေျမသပိတ္ကို လက္၀ယ္စြဲကာ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕အတြင္း အိမ္စဥ္လွည့္ကာ ဆြမ္းခံေလ၏။ ဆြမ္းခံၿပီးေနာက္ ပ႑၀ေတာင္သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေတာင္ရိပ္ခိုလႈံကာ အေရွ႕အရပ္သို႔ မ်က္ႏွာမူထိုင္လ်က္ ေန႔ဆြမ္း ဘုဥ္းေပးေလ၏။

အမူအယာ ဣေျႏၵရွိလွေသာ၊ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအဆက္ ေျပျပစ္ေသာ၊ ထူးထူးျခားျခား လွပခန္႔ျငားေသာ သိဒၶတၳရဟန္းကို ေတြ႔လိုက္ရသည့္ ဗိမၺိသာရ မင္းႀကီး၏ မင္းခ်င္းတို႔သည္ လိုက္လံစံုစမ္းၾက၏။ သိဒၶတၳရဟန္း ပ႑၀ေတာင္ေျခ၌ ရပ္တန္႔လိုက္ေသာအခါ ျမင္းသည္ေတာ္ မင္းခ်င္းတို႔သည္ ျမင္းမ်ားကို ဒုန္းစိုင္းေမာင္းႏွင္ကာ နန္းေတာ္သို႔ အျမန္ျပန္လာၾကၿပီး မင္းႀကီးအား အေၾကာင္းစံု ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ သိဒၶတၱရဟန္းကို ေတြ႔လိုစိတ္ ျပင္းပ်ေနေသာ မင္းႀကီးသည္ ျမင္းဆြဲယာဥ္ျဖင့္ ပ႑၀ေတာင္သို႔ ခ်က္ခ်င္း လိုက္သြားေလ၏။ ပ႑၀ေတာင္ႏွင့္ နီးလာေသာအခါ လမ္းမသာယာေတာ့သျဖင့္ မင္းႀကီးသည္ ေတာင္ေျခအထိ ေျခလ်င္ဆင္း၍ ေလွ်ာက္ရ၏။ မင္းႀကီးသည္ ေနဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီး ေန႔သန္႔စင္ရာ၌ ရွိေနေသာ သိဒၶတၳရဟန္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွပင္ ျမင္လိုက္ရ၏။

မင္းႀကီးသည္ သိဒၶတၳရဟန္းထံသို႔ ခ်က္ခ်င္း မသြားေသးေပ။ မင္းႀကီးသည္ သိဒၶတၳရဟန္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ၾကည့္ေနရင္း ပီတိျဖစ္ေန၏။ ထို႔ေနာက္ တင္ပလႅင္ေခြ ထိုင္ေနသည့္ ရဟန္းအနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ႐ိုေသစြာ စကားဆို၏။

“ရဟန္းျမတ္ . . .။ တပည့္ေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းပါ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားအေၾကာင္း သတင္းရခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားဆီ လာေရာက္ေတြ႔ဆံုၿပီး စကားေျပာရတာ အလြန္ပင္ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရားအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ စကားစျမည္ ေလွ်ာက္ထားခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။”

“မင္းႀကီး . . .။ စကားေျပာဖို႔ သင့္ေတာ္တယ္ဆိုရင္ ကၽြႏ္ုပ္ စကားေျပာပါတယ္။ မင္းႀကီး သိခ်င္တာကို ေျပာျပေပးပါမယ္။ ေမးပါ။”

“ရဟန္းျမတ္ . . .။ အရွင္ဘုရားဟာ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိပါရေစ ဘုရား . . .”

“သစၥာတရား ရွာေဖြေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္ မင္းႀကီး . . .။ သစၥာတရား ရွာေဖြရင္း ေတာရသခၤမ္းေက်ာင္းေတြဆီ လွည့္လည္လာခဲ့ပါတယ္။ သူေတာ္စင္တို႔ ေနထိုင္ရာ ေတာအုပ္ေတြ၊ ေက်ာင္းတိုက္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လွည့္လည္ရင္း တိုင္းေဒသမ်ားစြာ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ အခု ပ႑၀ေတာင္ရိပ္ ေရာက္လာတာပါပဲ။”

“ရဟန္းျမတ္ . . .။ အရွင့္ရဲ့ အေရအဆင္းဟာ ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အရွင့္ရဲ့ အသြင္အျပင္ဟာ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ပံု ေပါက္ေနပါတယ္။ အရွင္ဟာ အရြယ္ေကာင္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အရာရာဟာ ႏွစ္သက္စရာပါ။ အရွင္ဟာ ကာယဗလ အလြန္သန္မာမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေတာ္၀င္အမ်ိဳးအႏြယ္ကေန ရဟန္းျပဳလာတာ ဟုတ္ပါသလား။ အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါ။ အရွင့္ရဲ့ အမ်ိဳးအႏြယ္ကို သိခ်င္ပါတယ္။”

“မင္းႀကီး . . .။ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀ၿပီး အာဏာတန္ခိုးလည္း ႀကီးမားတဲ့ ေကာသလ ေနျပည္ေတာ္ဟာ ဟိမ၀ႏၲာ ဆင္ေျခေလွ်ာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ရဲ့ဖခင္ သုေဒၶါဒနဟာ တရားမွ်တတဲ့ မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာသလတိုင္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ ကပိလ၀တ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ အာဒိစၥမင္းဆက္က ဆင္းသက္လာသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သာကီႏြယ္၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းႀကီး . . . ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ေလာကီစည္းစိမ္ မွန္သမွ်ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ရေသ့ရဟန္း ျပဳလာသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱ၀ါ အားလံုးကို သနားက႐ုဏာ သက္မိလို႔ လူသားရဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သစၥာတရား ရွာေဖြရင္း လွည့္လည္ေနတာပါ။”

“အရွင္ဘုရား . . .။ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳခ်ိန္မွာ ထီးနန္းစည္းစိမ္ အားလံုးကို အၿပီးအပိုင္းစြန္႔လႊတ္၊ ရေသ့ရဟန္း၀တ္ၿပီး ၀ိမုတၱိလမ္းစ ရွာေဖြတဲ့ တစ္ျခား မင္းသားဆိုလို႔ နာဋပုတၱပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အရွင္ဘုရားရဲ့ လံု႔လႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္မႈဟာ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ဦးညြတ္႐ိုးက်ိဳး ရွိခိုးဦးခိုက္ပါတယ္ အရွင္ျမတ္ ဘုရား . . .။”

ဗိမၺိသာရ မင္းႀကီးသည္ ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ သိဒၶတၳရဟန္း၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဦးေခါင္းစိုက္ခ်ကာ ရဟန္းျမတ္ကို ရွိခိုးေလ၏။ ရွိခိုးၿပီးေနာက္ ရဟန္းျမတ္၏ နံေဘး၌ ရပ္ေနရင္း စကားဆိုျပန္၏။

“ရဟန္းျမတ္ ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ရွိခိုးဦးခိုက္မႈကို ခံယူတဲ့ ဒုတိယ ရဟန္းေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ ပထမ ရဟန္းကေတာ့ နာဋပုတၱ အရွင္ျမတ္ ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ျမတ္ နာဋပုတၱဟာ သက္ရွိအားလံုးကို အေႏွာင္အတြယ္ ကင္းကင္းနဲ႔ က႐ုဏာသက္ႏိုင္သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ သူ႔ကို ရွိခိုးခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ အရွင္ဘုရား ရွာေဖြတဲ့ သစၥာတရားကို အခု ေတြ႔ရွိပါၿပီလား အရွင္ဘုရား . . .။ ရွာေဖြေတြ႔ရွိၿပီး ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ တပည့္ေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား . . .။”

“မေတြ႔ရွိေသးပါဘူး မင္းႀကီး . . .။ သစၥတရား ရွာေဖြဆဲပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ပရမတၳ သစၥာတရားကို အျမင့္ျမတ္ဆံုး အမွန္ကန္ဆံုး အဓိပၸာယ္နဲ႔ ခုခ်ိန္ထိ မသိျမင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ အာ႐ံုတစ္ခုတည္း အေပၚမွာ စိတ္ကို စူးစိုက္ထားရတဲ့ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမထ အက်င့္ကို အေနာ္မာ ျမစ္ကမ္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ၀ါသိ႒ရေသ့ဆီကေန သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဣေျႏၵထိန္းခ်ဳပ္ရတဲ့ တပအက်င့္ကို ျဗဟၼဏႏြယ္ဖြား ရေသ့မ သာကိယာဆီကေန သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ အ၀တ္သကၤန္း အစားအစာဆြမ္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကိုေတာ့ ျဗဟၼဏႏြယ္ဖြား ရေသ့မ ပညာရဲ့ သခၤမ္းေက်ာင္းမွာ သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္ မကေသးပါဘူး။ အသက္႐ႉမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္တာ အပါအ၀င္ တစ္ျခား သမထနည္းေတြကို ေရ၀တရေသ့ဆီကေန သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႔လည္း အားမရေသးလို႔ ဆက္လက္ၿပီး နည္းနာခံယူဖို႔ ေကာသလတိုင္းမွာ တပည့္တပန္း ေျမာက္မ်ားစြာကို နည္းျပသြန္သင္ေနတဲ့ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ ရေသ့ႀကီး အာဠာရ ကာလာမဆီကို သြားခဲ့ပါတယ္။ အကန္႔အသတ္မဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရား (ေမတၱာ)၊ သနားျခင္း (က႐ုဏာ)၊ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း (မုဒိတာ) နဲ႔ အညီအမွ် ႐ႈျမင္ျခင္း (ဥေပကၡာ)ဆိုတဲ့ ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားေလးပါး သမထကမၼ႒ာန္းကို အဲဒီ ရေသ့ႀကီးဆီကေန သင္ယူခဲ့ပါတယ္။  ကမၻာေပၚက သက္ရွိအားလံုး အေပၚမွာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ နဲ႔ ဥေပကၡာတရားေတြ က်င့္သံုးခဲ့ပါတယ္။ မင္းႀကီး . . . ကၽြႏ္ုပ္ရဲ့စိတ္ဟာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ခဲ့ပါတယ္။ အာ႐ံုခံစားမႈ နယ္အတြင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ အဲဒီ သစၥာတရားဟာ ကၽြႏ္ုပ္ရွာေဖြေနတဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈ ဟုတ္ပါရဲ့လား။ အဲဒီ အာဠာရ ကာလာမရဲ့ အက်င့္လမ္းဟာ အာကိဉၥညာယန ျဗဟၼဘံုမွာ ကပ္ကမၻာ တစ္ေသာင္းၾကာေအာင္ တည္ေနႏိုင္တဲ့ လြတ္ေျမာက္မႈကို ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါကို ကၽြႏ္ုပ္ အားမရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဥဒက ရာမပုတၱရဲ့ သခၤမ္းေက်ာင္းဆီ ဆက္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူက စ်ာန္သမာပတ္ ရွစ္မ်ိဳးကို သင္ေပးပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ စိတ္ဓာတ္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး အသိမ္ေမြ႔ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေန၀သညာနာသညာယနတစ်ာန္ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ မင္းႀကီး . . . အဲဒါကိုလည္း ကၽြႏ္ုပ္ အားမရခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ . . . မင္းႀကီး . . .။ ရေသ့ဆရာႀကီးေတြ အာလံုးဟာ ျမင့္ျမတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ ရွာေဖြေနတဲ့ ၀ိမုတၱိ သူတို႔ဆီမွာ မရွိေပမယ့္ ဒီရေသ့ႀကီးေတြဟာ လူ႔ေလာကမွာ ဉာဏ္ပညာ ႀကီးျမတ္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဆီက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေလ့လာသင္ယူခဲ့ပါတယ္။ အာဠာရ ကာလာမ နဲ႔ ဥဒက ရာမပုတၱတို႔ဟာ အထူး႐ိုေသေလးစားထိုက္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ လူသားေတြကို လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္တဲ့ ပရမတၳ သစၥာတရားကို အမွန္ကန္ဆံုး အဓိပၸာယ္နဲ႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိလိုက္တဲ့ တစ္ေန႔မွာ သူတို႔ဆီ ျပန္လာၿပီး သူတို႔ကိုလည္း ျပန္လည္သင္ၾကားေပးဖို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အဲဒီေလာက္ထိ ႏွိမ့္ခ်႐ိုက်ိဳးတတ္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

မင္းႀကီး . . .။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ေကာသလတိုင္းကေနၿပီး ေ၀သာလီနားက ေက်ာက္လိုဏ္ဂူမွာ ဒုကၠစရိယအက်င့္ေတြ က်င့္သံုးေနတဲ့ ရေသ့သူေတာ္စင္ ဒဒၵဴမဒ႑ိကပုတၱဆီ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ဆီမွာ ရေသ့သူေတာ္စင္ အက်င့္ေတြကို နည္းေလးမ်ိဳးနဲ႔ က်င့္သံုးခဲ့တာကို သတိရေနတုန္းပါပဲ။ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ လြန္က်ဴးခဲ့ဖူးတဲ့ အျပစ္ေတြကို ဒဏ္ယူၿပီး ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကို ညႇင္းဆဲတဲ့ အတၱကိလမထ အက်င့္ကို က်င့္သံုးခဲ့ပါတယ္။ ဘ၀ကို စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႔ေအာင္ က်င့္ခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းမာခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး လူ႔ဓေလ့ထံုးတမ္းကို အေရးမထားဘဲ ၀တ္လစ္စလစ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ အစားအစာကို လက္ခုပ္နဲ႔ ခံယူခဲ့ပါတယ္။ အသား၊ ငါးနဲ႔ အခ်ဥ္ေဖာက္ထားတဲ့ ႏို႔ကို မသံုးေဆာင္ပါဘူး။ ေဘာဇဥ္ကို အိမ္တစ္အိမ္ကပဲ ခံယူၿပီ သံုးေဆာင္ပါတယ္။ ျမက္အခင္း တစ္လႊာေပၚမွာပဲ အိပ္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေရညႇိ၊ ေကာက္႐ိုးနဲ႔ ကၽြဲႏြားသိုးဆိတ္တို႔ရဲ့ မစင္ကို စားသံုးပါတယ္။ ကၽြဲႏြားသိုးဆိတ္တို႔ရဲ့ က်င္ငယ္ကို ေသာက္ပါတယ္။ မုဆိတ္ေမႊး ပသိုင္းေမႊးေတြကို ပယ္ႏႈတ္ပါတယ္။ ဦးေခါင္းစိုက္ေထာင္ ေနရတဲ့ အက်င့္ကိုလည္း က်င့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သစၥာတရားကို မသိျမင္ခဲ့ပါဘူး။ ေရတစ္ေပါက္ အေပၚမွာေတာင္ က႐ုဏာ ထားခဲ့ပါတယ္။ ေရပိုးေရမႊားေလးေတြကို ညႇင္းဆဲသတ္ျဖတ္မိမွာ စိုးလို႔ပါ။ ဘယ္ေလာက္ေသးငယ္တဲ့ သတၱ၀ါကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မေသေစမိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ က်င့္ၾကံရင္း ကင္းကင္းဆိတ္ဆိတ္ ေနခ်င္တဲ့အတြက္ လူသူအေရာက္အေပါက္ မရွိတဲ့ ေတာႀကီးမ်က္မဲထဲမွာပဲ သူေတာ္စင္စဥ္ အက်င့္နဲ႔ ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အက်င့္ကို က်င့္သံုးတဲ့အတြက္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ သမာဓိကို မရရွိခဲ့ပါဘူး။ သက္ရွိအားလံုးအေပၚမွာ တစ္သားတည္း ထားရွိတဲ့ က႐ုဏာတရားကိုေတာ့ ပြားမ်ားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအက်င့္ကို က်င့္သံုးေနရင္း ကၽြႏ္ုပ္ ရွာေဖြေနတဲ့ ၀ိမုတၱိလမ္းနဲ႔ ေ၀းကြာလာခဲ့ပါတယ္။ မနီးစပ္ခဲ့ပါဘူး။ ႐ိုးရွင္းတဲ့ သမာဓိစ်ာန္ကို က်င့္သံုးၿပီး စစ္မွန္တဲ့ အသိဉာဏ္ကို ရရွိႏိုင္တယ္လို႔ ထင္မိတဲ့အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို ညႇင္းဆဲရတဲ့ အတၱကိလမထ အက်င့္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ေ၀သာလီကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ မင္းႀကီး . . . ကၽြႏု္ပ္ ေ၀သာလီမွာ ရွိေနတုန္းက ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးက ကၽြႏု္ပ္ကို အနီးကပ္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္ အခ်ိန္မေရြး သစၥာတရားကို ထိုးထြင္းသိျမင္လိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာပါ။ အတၱကိလမထ အက်င့္ကို ကၽြႏု္ပ္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ စိတ္ပ်က္ၿပီး ထြက္ခြာသြားၾကပါတယ္။ အခု အျမင့္ျမတ္ဆံုး ဉာဏ္အလင္း (သေမၺာဓိ)ကို ရွာေဖြရာမွာ စြဲလမ္းယံုၾကည္မႈ အားလံုးကို ကၽြႏ္ုပ္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါၿပီ။”

ဗိမၺိသာရမင္းက ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၏။

“အရွင္ဘုရား . . .။ သေမၺာဓိ ဆိုတဲ့ အရွင္ဘုရားရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျပည့္၀ေအာင္ ကူညီဖို႔ ဒီေတာင္ေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာင္ေျခမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရွင္ဘုရားအတြက္ ေနရာသခၤမ္းေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ေပးပါမယ္။ အရွင္ဘုရား ဆႏၵရွိမယ္ဆိုရင္ ေျပာတာပါ။ ေန႔စဥ္လည္း ဆြမ္းလွဴပါ့မယ္။ တပည့္ေတာ္ရဲ့ၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးပါ ဘုရား။”

“မင္းႀကီး . . . အလိုမရွိပါဘူး။ ဥ႐ုေ၀လမွာ သြားေရာက္ေနထိုင္ပါမယ္။ အဲဒီမွာ ပတ္၀န္းက်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ့အတြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ၿပီးေျမာက္ဖို႔ ပိုၿပီး ေက်းဇူးမ်ားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွာ ဧကစာရီ က်င့္သံုးၿပီး သေမၺာဓိဉာဏ္ ရရွိေအာင္ အားထုတ္ပါမယ္။”

“ဒါဆိုရင္လည္း အရွင္ဘုရား . . . တပည့္ေတာ္ရဲ့ နန္းေတာ္ကို ႂကြေရာက္ၿပီး ေန႔ဆြမ္းအလွဴခံႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ သကၤန္းနဲ႔ တစ္ျခား ပရိကၡရာေတြလည္း အရွင္ဘုရားကို လွဴဒါန္းခ်င္ပါတယ္ ဘုရား . . .။”

“မင္းႀကီး . . .။ ကၽြႏု္ပ္ ေ၀သာလီမွာ အတၱကိလမထအက်င့္ကို က်င့္ေနတုန္းကဆိုရင္ အထီးတည္း ေပါက္ေနတဲ့ သေျပပင္ႀကီးကို မွီထိုင္ရင္း အဲဒီအပင္ရဲ့ အရြက္ အခက္ အသီးေတြကိုပဲ စားသံုးၿပီး တစ္လလံုးလံုး ေနခဲ့တာပါ။ အစားအစာ အားလံုးအေပၚမွာ တစ္သေဘာတည္း ထားပါတယ္။ နန္းေတာ္က မြန္ျမတ္တဲ့ ပြဲေတာ္စာနဲ႔ စ႑ာလအိမ္က ႏံုခ်ာတဲ့ အစားအစာကို ခြဲျခားၿပီး မ႐ႈျမင္ပါဘူး။ ဥ႐ုေ၀လကို သြားမယ္။ အဲဒီ လမ္းခရီးမွာ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ ပ်က္ျပားေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္လာရင္ လမ္းမွာပဲ ဆြမ္းခံမယ္။”

“ဒါဆိုရင္လည္း အရွင္ဘုရား . . .။ သကၤန္းနဲ႔ ပရိကၡရာေတြ လႉခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။ ႂကြေတာ္မူပါ။ အရွင္ဘုရားရဲ့ သကၤန္းဟာ ေဆြးေျမ့ေနပါၿပီ။ စုတ္ျပတ္ေနပါၿပီ။”

]မင္းႀကီး . . .။ မင္းႀကီးက ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ အစားအစာအတြက္ ပူပန္ေနတယ္။ အ၀တ္သကၤန္းအတြက္ ပူပန္ေနတယ္။ ရေသ့ရဟန္းျဖစ္သူ ကၽြႏ္ုပ္ကေတာ့ မပူပန္ပါဘူး။”

“ဒါဆိုရင္လည္း အရွင္ဘုရား . . .။ ဥ႐ုေ၀လကို ေျခလ်င္သြားရမယ့္ ခရီးဟာ ခက္ခဲပင္ပန္္းလြန္းပါတယ္။ အရွင္ဘုရားကို စီးေတာ္ယဥ္နဲ႔ လိုက္ပို႔ဖို႔ တပည့္ေတာ္ရဲ့ မင္းခ်င္းေတြကို အမိန္႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္ ဘုရား . . .။ ဒါဟာ အရွင္ဘုရားရဲ့ ႀကီးျမတ္တဲ့ လံု႔လဥႆာဟကို အေထာက္အကူျပဳမယ္ ထင္ပါတယ္ ဘုရား။”

“မပို႔ရပါဘူး မင္းႀကီး . . .။ ၀ိမုတၱိ ရရွိဖို႔ ျဖတ္လမ္းမရွိပါဘူး။ အလြယ္လမ္း မရွိပါဘူး။ ၀ိမုတၱိလမ္းဟာ သဘာ၀လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀အတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းရမွာပါ။”

ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ သိဒၶတၳ ရဟန္း၏ ျငင္းပယ္စကားမ်ားကို မေက်မနပ္ မျဖစ္မိဘဲ အလြန္ပင္ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္မိသည္ျဖစ္၍ သိဒၶတၳ ရဟန္း၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ဒုတိအႀကိမ္ ရွိခိုးဦးခိုက္လိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ထား၏။

“သာဓု သာဓု သာဓုပါ အရွင္ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား အသည္းအသန္ ရွာေဖြေနတဲ့ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ဉာဏ္အလင္းကို ရရွိလိမ့္မယ္လို႔ တပည့္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ ယံုၾကည္ပါတယ္ ဘုရား။ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပါေစ . . .။ သေမၺာဓိဉာဏ္ကို ရရွိၿပီး ဘုရားျဖစ္တဲ့ အခါမွာ တပည့္ေတာ္ သိပါရေစ။ အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပါတယ္ ဘုရား . . .။”

ဒါဆိုရင္လည္း အရွင္ဘုရား . . .။ ဥ႐ုေ၀လကို ေျခလ်င္သြားရမယ့္ ခရီးဟာ ခက္ခဲပင္ပန္္းလြန္းပါတယ္။ အရွင္ဘုရားကို စီးေတာ္ယဥ္နဲ႔ လိုက္ပို႔ဖို႔ တပည့္ေတာ္ရဲ့ မင္းခ်င္းေတြကို အမိန္႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္ ဘုရား . . .။ ဒါဟာ အရွင္ဘုရားရဲ့ ႀကီးျမတ္တဲ့ လံု႔လဥႆာဟကို အေထာက္အကူျပဳမယ္ ထင္ပါတယ္ ဘုရား။”

“မပို႔ရပါဘူး မင္းႀကီး . . .။ ၀ိမုတၱိ ရရွိဖို႔ ျဖတ္လမ္းမရွိပါဘူး။ အလြယ္လမ္း မရွိပါဘူး။ ၀ိမုတၱိလမ္းဟာ သဘာ၀လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀အတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းရမွာပါ။”

ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးသည္ သိဒၶတၳ ရဟန္း၏ ျငင္းပယ္စကားမ်ားကို မေက်မနပ္ မျဖစ္မိဘဲ အလြန္ပင္ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္မိသည္ျဖစ္၍ သိဒၶတၳ ရဟန္း၏ ေရွ႕ေမွာက္၌ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ဒုတိအႀကိမ္ ရွိခိုးဦးခိုက္လိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ထား၏။

“သာဓု သာဓု သာဓုပါ အရွင္ဘုရား . . .။ အရွင္ဘုရား အသည္းအသန္ ရွာေဖြေနတဲ့ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ဉာဏ္အလင္းကို ရရွိလိမ့္မယ္လို႔ တပည့္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ ယံုၾကည္ပါတယ္ ဘုရား။ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ႏိုင္ပါေစ . . .။ သေမၺာဓိဉာဏ္ကို ရရွိၿပီး ဘုရားျဖစ္တဲ့ အခါမွာ တပည့္ေတာ္ သိပါရေစ။ အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပါတယ္ ဘုရား . . .။”

(ဆက္ရန္ . . . . .)

Ref:

Portrait of the Buddha (from a Novelist's Pen) by Jayasena Jayakody, English Translation by K. D. de Lanerolle. FOR FREE DISTRIPUTION - NOT FOR SALE.

(ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း အျပည့္အစံု မေတြ႔ရပါ။)