It Hasn't Yet Got Late, Old and Changed - မေႏွာင္းေသးပါဘူး မေဟာင္းေသးပါဘူး မေျပာင္းေသးပါဘူး

ေဒါက္တာအရွင္ဣႏၵကရဲ့ Dhamma Gardenမွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာေရးသင္တန္းဆင္း လက္မွတ္ေတြဟာ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာမွာ အသံုး၀င္ပါသတဲ့။ ဒီအေၾကာင္းကို သီလရွင္ ဆရာေလးတစ္ပါး ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာလည္း ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အီးေမးလ္ ရခဲ့တာပါ။ ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံေတာ္ပရိယတၱိသာသနတကၠသိုလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္းအတြက္ ေရးတာလို႔ ေျပာတယ္ထင္တာပါပဲ။ သူ႔ေဆာင္းပါးမွာ အဓိကတင္ျပတာကေတာ့ သီရိလကၤာက တနဂၤေႏြ ဘာသာေရး သင္တန္းေက်ာင္းေတြကို အားက်တဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ HRမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာဒကာေလး တစ္ေယာက္ကို အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး သူ႔အျမင္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ “မဆိုင္ပါဘူး”တဲ့။ သူက အလုပ္ခန္႔ထားေရးမွာ အေတြ႔အၾကံဳ နဲ႔ အေတြးအၾကံ ရွိတဲ့သူ။ သူ႔အျမင္က ဘာသာေရးဟာ ဘာသာေရး၊ အလုပ္ဟာ အလုပ္တဲ့။ အလုပ္သမား ေရြးျခယ္ရာမွာ ဘာသာေရးသင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ကို အလုပ္အရည္အခ်င္းအတြက္ သက္ေသခံအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဘာသာေရးစာေတြ တတ္ေနလို႔ အလုပ္အတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ႏိုင္ဘူးတဲ့။

အျမင္္ဆိုတာကေတာ့ ျမင္ခ်င္သလို ျမင္ႏိုင္ၾကတာေပါ့။ ဘာသာေရးက အလုပ္နဲ႔ မဆိုင္ဘူး အလုပ္ကို အေထာက္အကူ မျပဳႏိုင္ဘူးလို႔ ျမင္ႏိုင္သလို ဆိုင္တယ္ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္တယ္လို႔လည္း ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ ဘာသာေရး သင္တန္းတက္ထားသူ တစ္ေယာက္ဟာ ဘာသာေရးအရ သိမ္ေမြ႔မႈ ေကာင္းျမတ္မႈေတြ ရွိေနမယ္။ စိတ္ဓာတ္စင္ၾကယ္မယ္။ သိမ္ေမြ႔မယ္။ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္ေဖာ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္မယ္။ အလုပ္ရွင္ကို အလုပ္ေဖာ္ကို ခ်စ္ခင္မယ္။ ေလးစားမယ္။ အလုပ္လုပ္ရာမွာ သမာသမတ္က်မယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အစြန္းထြက္ ျပႆနာ။ ဘာသာေရးသင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ ကိုင္ထားတာနဲ႔ ဘာသာေရးအရ သိမ္ေမြ႔မႈ ေကာင္းျမတ္မႈေတြ ရွိႏိုင္ပါမလား ဆိုတာပါပဲ။ မေသခ်ာပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သာသာေရးသင္တန္းဆင္း လက္မွတ္လည္း တစ္ျခားလက္မွတ္ေတြလိုပဲေပါ့။ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ ကိုင္ထားတာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြမ္းက်င္သူ မျဖစ္ႏိုင္သလိုေပါ့။ ဘယ္နယ္ပယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္မွတ္စာရြက္ ဆိုတာကေတာ့ အရည္အခ်င္းရွိတယ္လို႔ ေယဘုယ် သတ္မွတ္ေပးတဲ့ အရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ဖတ္မိခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေတြးျဖစ္လိုက္တဲ့ အေတြးသက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေရး အသိ ဘာသာေရး အက်င့္ကို လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေနရာေပးမေပး ဆိုတာကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္သူေတြနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္သူေတြပဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ သီရိလကၤာမွာလို ဘာသာေရး အသိကို အသိအမွတ္ျပဳမယ္ဆိုရင္ ဦးဂါးဒင္း [ေဒါက္တာ အရွင္ဣႏၵကကို ခ်စ္စႏိုးေခၚတဲ့ နာမည္။ :)] ေျပာသလိုေပါ့။ "မေႏွာင္းေသးပါဘူး။"

ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ေတြကို က်င့္မယ္ သံုးမယ္ဆိုရင္ တရားေတာ္ေတြဟာ ဒီေန႔ေခတ္မွာလည္း အသံုး၀င္ပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေနရာတိုင္းမွာ အသံုး၀င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္စင္ၾကယ္မႈ သိမ္ေမြ႔မႈကို တရားေတာ္ေတြက လႈံ႕ေဆာ္ဖန္တီး ေပးႏိုင္ပါတယ္။ "မေဟာင္းေသးပါဘူး။"

ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း လက္ရွိအေျခအေနကေတာ့ . . . ဒီလိုပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ သင္တန္းဆင္းလက္မွတ္ေတြကို အလုပ္ေလွ်ာက္ရာမွာ သံုးလို႔ မရေသးပါဘူး။ [သံုးလို႔ရမယ္ ဆိုရင္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္က သင္တန္းဆရာေတြကို လခေပးတဲ့ သီရိလကၤာမွာလို သင္တန္းေတြ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရွိေသးပါဘူး။] "မေျပာင္းေသးပါဘူး။"

Photo from (22 January 2011):

http://snapshot-news.com/index.php?option=com_content&view=article&id=4341:2010-04-03-15-51-56&catid=289:vol2-no79&Itemid=118