ကမ္ဘာ့ကျင့်ဝတ် (၇)

 ( . . . . . မှ အဆက် )

ကိုယ်ကျင့်တရား နဲ့ လူ့သဘာဝ -

 

အခြေခံကျတဲ့ လူ့သဘာဝနဲ့ ပတ်သက်လို့ အမြင်တွေ အမျိုးမျိုး ရှိပါတယ်။ လူ့သဘာဝနဲ့ ပတ်သက်လို့ ယဉ်ကျေးမှုအလိုက်၊ တွေးခေါ်ယုံကြည်မှုအလိုက်၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ အမြင်အလိုက် ကွဲလွဲမှုတွေ ရှိပါတယ်။ အရိုးရှင်းဆုံး ခွဲခြားရရင် လူတွေဟာ သဘာဝအရ ကြမ်းတမ်းတတ်တယ်၊ ဒေါသထွက်တတ်တယ်၊ ယှဉ်ပြိုင်တတ်တယ်လို့ တစ်ချို့က ရှုမြင်ကြပါတယ်။ လူတွေဟာ သဘာဝအရ သိမ်မွေ့တယ်၊ ကြင်တတ်တယ်လို့ ရှုမြင်သူတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အများစုကတော့ လူတွေမှာ အကောင်းအဆိုး သဘာဝ နှစ်မျိုးလုံး ရောထွေးနေတယ်လို့ ရှုမြင်ကြပါတယ်။

 

လူတွေမှာ အဖျက်သဘော အဖျက်သဘာဝတွေ လွှမ်းမိုးနေတယ်လို့ ထင်မြင်ယူဆတယ်ဆိုရင် ကောင်းကျိုးချမ်းသာ တိုးပွားဖို့အတွက် လူတွေရဲ့ အပြုအမူတွေကို ထိန်းကွပ်နိုင်အောင် ကိုယ်ကျင့်တရား စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ ချမှတ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

 

လူ့သဘာဝဟာ ယေဘုဘျအားဖြင့် အကြင်နာတရား ပြည့်ဝတယ်၊ အေးချမ်းမှုကို အလိုရှိတယ်လို့ ထင်မြင်ယူဆတယ် ဆိုရင်တော့ လူတွေတိုးတက်ဖို့ လူတွေပိုကောင်းလာဖို့ အထောက်အကူပြုတဲ့ သဘာဝနည်းလမ်း တစ်ခုအဖြစ် ကိုယ်ကျင့်တရားကို ရှုမြင်နိုင်ပါတယ်။ ဒီအယူအဆမှာ ကိုယ်ကျင့်တရားဟာ လိုက်နာရမယ့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းသက်သက် မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်အတွက်ရော သူတစ်ပါးအတွက်ပါ အကျိုးရှိစေမယ့် ကောင်းမြတ်တဲ့ အရည်အသွေးတွေ ဖွံ့ဖြိုးဖို့ လမ်းညွှန်ချက်တွေပါ။ ကျုပ်အနေနဲ့ကတော့ ဒီ ဒုတိယ အယူအဆကို သဘောတူပါတယ်။

 

အနှစ်ချုပ် မြန်မာပြန် -

BEYOND RELIGION: Ethics for a Whole World

by His Holiness the Dalai Lama

ကမ္ဘာ့ကျင့်ဝတ် (၆)

( . . . . . မှ အဆက် )
 
ဘာသာရေး နဲ့ လူ့ကျင့်ဝတ် -

 

 ဒီစာအုပ်ရဲ့ အဓိက အကြောင်းအရာက ဘာသာရေး မဟုတ်ပေမယ့် ဘာသာရေး နဲ့ လူ့ကျင့်ဝတ်တို့ရဲ့ ဆက်စပ်မှုကိုတော့ နားလည်ထားဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ဘာသာရေးဟာ လူ့ဘဝရဲ့ ကြီးမားတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်နေတာ နှစ်ပရိစ္ဆေဒ ကြာမြင့်လှပါပြီ။ ဒါကြောင့် ကြင်နာခြင်း၊ ရိုးသားခြင်း၊ သည်းခံခြင်း၊ ခွင့်လွှတ်ခြင်း အစရှိတဲ့ ကောင်းမြတ်တဲ့ တန်ဖိုးတွေကို ဘာသာရေးဘက်ကနေ သွန်သင်ပြသပေးတာမျိုးတွေ ရှိပါတယ်။ ဒီတန်ဖိုးတွေအပြင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကောင်းမွန်အောင် တည်ဆောက်ခြင်း၊ ရှိတာနဲ့ ရောင့်ရဲခြင်း၊ ရှိတာကို မျှဝေခြင်းတွေဟာလည်း ဘာသာတရား အားလုံးမှာ အရေးပါကြပါတယ်။ ဒီတန်ဖိုးတွေဟာ အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ ဘဝတစ်ခု ဖြစ်လာအောင် အထောက်အကူပြုပါတယ်။ ဘယ်သာသာအတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အရေးပါတဲ့ တန်ဖိုးတွေပါ။

 

ဘာသာတရား အသီးသီးက ဒီတန်ဖိုးတွေကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ သွန်သင်ပေးကြပါတယ်။ ဘာသာတရားတွေမှာ နတ်ဘုရားတစ်ဆူ သို့မဟုတ် နတ်ဘုရား များစွာကို ယုံကြည်ကြပါတယ်။ ဟိန္ဒူဘာသာ၊ ဆစ်ခ်ဘာသာ၊ ဂျူးဘာသာ၊ ခရစ်ယန်ဘာသာ၊ အစ္စလာမ်ဘာသာတို့လိုပေါ့။ ဒီဘာသာတရားတွေမှာ လူ့ကျင့်ဝတ်ဆိုတာ ထာဝရဘုရား သို့မဟုတ် နတ်ဘုရားရဲ့ ဆန္ဒတော်ကို လိုက်နာကျင့်သုံးခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင် စီစဉ်တဲ့အတိုင်း နေထိုင်ရှင်သန်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပေါ် ယုံကြည်ခြင်း၊ သေလွန်ပြီးတဲ့နောက် ဘုရားသခင် တရားစီရင်တာကို လက်ခံခြင်းကြောင့် လူတွေရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရား တိုးတက်လာပါတယ်။ အတ္တတွေ လျော့ပါးလာပါတယ်။

 

ဗုဒ္ဓဘာသာ နဲ့ ဂျိန်းဘာသာတို့ကတော့ ထာဝရဘုရားကို မယုံကြည်ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူတို့က ကမ္မနိယာမကို လက်ခံကြပါတယ်။ ကိုယ်လုပ်တဲ့ လုပ်ရပ်တွေမှာ အကျိုးဆက်တွေ ရှိတယ်လို့ ကမ္မနိယာမက ဆိုပါတယ်။ ဒီဘဝတင်မက နောက်ဘဝတွေအထိအောင် ကောင်းတဲ့အလုပ်က ကောင်းကျိုးပေးတယ်၊ မကောင်းတဲ့ အလုပ်က မကောင်းကျိုးပေးတယ်လို့ ဗုဒ္ဓဘာသာ နဲ့ ဂျိန်ဘာသာတို့က သွန်သင်ပေးပါတယ်။ ဒါဟာလည်း ကိုယ်ကျင့်တရား တိုးတက်ဖို့ပါပဲ။

 

ထာဝရဘုရားကို ယုံတဲ့ဘာသာရော၊ ထာဝရဘုရားကို မယုံတဲ့ဘာသာရော ဘာသာတရား နှစ်မျိုးလုံးက ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ သင်ပေးပါတယ်၊ အဇ္စျတ္တ တန်ဖိုးတွေ သင်ပေးပါတယ်။ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ ဘဝတွေဖြစ်လာဖို့၊ ဘာသာရေး ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ရှင်သန်နိုင်ဖို့အတွက် ဘာသာရေး ယုံကြည်ချက်တွေက အထောက်အကူပြုပါတယ်။

 

မျှော်လင့်ချက်ရှိဖို့၊ ခွန်အားရှိဖို့အတွက် လူတွေမှာ ဘာသာရေး လိုအပ်တယ် ဆိုတာကို ကျုပ် လက်ခံပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အခက်အခဲတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါမျိုးမှာ ဘာသာတရား လိုအပ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာသာရေး မပါဘဲနဲ့လည်း ကိုယ်ကျင့်တရား တည်ဆောက်လို့ရမယ် ထင်ပါတယ်။ လူသားတွေဟာ ကရုဏာနာတရား၊ အကြင်နာတရားတို့လို အဇ္စျတ္တ တန်ဖိုးတွေ လိုအပ်ကြပါတယ်။ ဒီတန်ဖိုးတွေဟာ လူတွေရဲ့ သဘာဝ အစိတ်အပိုင်းတွေပါ။

 

ဒီတန်ဖိုးတွေဟာ ဘဝအတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်တဲ့ ရေနဲ့တူပါတယ်။ ဘာသာရေးကို အခြေမခံဘဲ လူ့သဘာဝအရ ဖြစ်လာတဲ့ ဒီတန်ဖိုးတွေဟာ ရေသန့်သန့် နဲ့တူပါတယ်။ ဘာသာရေးအရ ဖြစ်လာတဲ့ တန်ဖိုးတွေကတော့ ရေနွေးကြမ်းနဲ့ တူတာပေါ့။ ဘာသာရေးက အပိုဆာလာတွေ ထည့်ပေးပါတယ်။ ကျုပ်တို့ သောက်ကြတဲ့ ရေနွေးကြမ်းမှာ အများစု ပါဝင်တာက ရေတွေပါပဲ။ ရေနွေးကြမ်းထဲမှာ လက်ဖက်ခြောက်တို့၊ အမွေးနံ့တို့လည်း ပါတာပေါ့။ ဆားတို့ သကြားတို့လည်း ပါနိုင်ပါတယ်။ ဒါတွေ ထည့်လိုက်တော့ အာဟာရတန်ဖိုး ပိုလာသလို သောက်ချင်စဖွယ်လည်း ဖြစ်လာတာပေါ့။

 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရေနွေးကြမ်းထဲမှာ အများစု ပါဝင်တာကတော့ ရေပါပဲ။ မရှိမဖြစ် လိုအပ်တဲ့ ရေပါ။ ကျုပ်တို့တတွေ ရေးနွေးကြမ်း မသောက်ရလည်း အသက်ရှင်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရေတော့ မသောက်ဘဲ နေလို့ မရပါဘူး။ ကျုပ်တို့မွေးတုန်းက ဘယ်ဘာသာရေးမှ ပါမလာပါဘူး။ အကြင်နာ၊ ကရုဏာ သဘာဝတန်ဖိုးတွေကတော့ မွေးကတည်းက ပါလာပါတယ်။

 

ဘာသာရေးဟာ အရေးမကြီးဘူးလို့ ထင်တဲ့သူတွေ များလာတဲ့ ဒီနေ့ခေတ်မှာ အဇ္စျတ္တ တန်ဖိုးတွေ၊ လူ့ကျင့်ဝတ် ကိုယ်ကျင့်တရားတွေကို အထောက်အကူ ပြုနိုင်မယ့် နည်းလမ်း ရှာဖွေဖို့ လိုအပ်နေပါတယ်။ ခေတ်လူတွေရဲ့ နားလည်မှုနဲ့ အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်ပြီး လေးနက်တဲ့ ဘာသာရေး လိုအပ်ချက်နဲ့လည်း ကိုက်ညီတဲ့ နည်းလမ်း ရှာဖွေဖို့ လိုအပ်နေပါတယ်။

 

( ဆက်ရန် . . . . . )

 

အနှစ်ချုပ် မြန်မာပြန်

BEYOND RELIGION

Ethics for a Whole World

His Holiness the Dalai Lama

ရောက်တဲ့အရပ်မှာ လွပ်လပ်စွာ - ၁။ နွေးထွေးမှုတွက်

 

ဗီယက်နာမ် စစ်ပွဲအတွင်း အမေရိကန် လေတပ်က ဗင်ချီမြို့ကို ဗုံးကျဲလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ဒီ ကဗျာကို ရေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဗင်ချီဟာ မိတ်ဆွေဆရာလေး ချန်ကောရဲ့ ဇာတိမြို့ဖြစ်ပါတယ်။ ဗင်ချီမြို့မှာ မြို့ပြပျောက်ကျား တော်လှန်ရေးသမားတစ်ချို့ ရှိနေတဲ့အတွက်ကြောင့် အမေရိကန် တပ်တွေက တစ်မြို့လုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်ကျတော့ အရာရှိ တစ်ယောက်က ပြောတယ်။ ကွန်မြူနစ်ရန်က ကာကွယ်ဖို့ ဗင်ချီမြို့ကို ဗုံးကျဲခဲ့တာ တဲ့။

ဒီကဗျာဟာ ဒေါသအကြောင်း ဖွဲ့ဆိုတဲ့ ကဗျာ ဖြစ်ပါတယ်။

ငါ့မျက်နှာကို ငါ့လက်ဝါးနှစ်ဘက်နဲ့ အုပ်ထားတယ်၊
မဟုတ်ဘူး၊ ငါ ငိုနေတာ မဟုတ်ဘူး။
ငါ့မျက်နှာကို ငါ့လက်ဝါးနှစ်ဘက်နဲ့ အုပ်လို့
အထီးကျန်ဆန်မှုဆီ အနွေးဓာတ် လွှတ်နေတာ။
အကာအကွယ်ပေးတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ပါ
အာဟာရကျွေးတဲ့ လက်နှစ်ဘက်ပါ။
ငါ့စိတ်ဓာတ်ကလေး ဒေါသတကြီးနဲ့
ငါ့ဆီက ထွက်မသွားအောင်
ငါ့လက်တွေက ဆီးကာပေးထားတာ . . .။

အဲ့ဒီတုန်းက တော်တော်ကြီး ဒေါသဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း ဒေါသဖြစ်ရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ လူတွေ အများကြီး ဒေါသဖြစ်ကြရတာပါ။ ဒေါသဆိုတာ ပြင်းထန်တဲ့ ခံစားချက်ပါ။ ကိုယ့်ကိုယ်ပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုပဲဖြစ်ဖြစ် နာကြင်စေနိုင်ပါတယ်။ ရဟန်းတစ်ပါး အနေနဲ့ ဒေါသထွက်တဲ့အခါ ကိုယ့်ဒေါသကိုယ် ဂရုစိုက်လိုက်ပါတယ်။ ကိုယ့်ဒေါသကြောင့် ကိုယ်ရော သူပါ မဆင်းရဲစေရပါဘူး။ ကိုယ့်ဒေါသကိုယ် ဂရုစိုက်နိုင်တယ်ဆိုရင် ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရရှိပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့စွာ နေထိုင်ရှင်သန်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။

 ( ဆက်ရန် . . . . . )

 

Ref:

“For Warmth” from

“Be Free Wherever You Are” by Thich Nhat Hanh

တရားမင်းသခင် (၁) - အသံစာအုပ်

 ဒီနေရာမှာ နှိပ်ပြီး စာဖတ်နိုင်ပါတယ်။

 

ကမ္ဘာ့ကျင့်ဝတ် (၅)

 ( . . . . . မှ အဆက် )

ဘုံတန်ဖိုး -

ရှေးဟောင်း အိန္ဒိယ အယူအဆတွေ ဖြန့်ဝေနေတဲ့ ခေတ်သစ်တမန်တော်ပါလို့ ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ် ရည်ညွှန်းလေ့ ရှိပါတယ်။ ကျုပ်ဖြန့်ဝေတဲ့ အဓိက တရားနှစ်ခုကတော့ အကြမ်းမဖက်ခြင်းနဲ့ ကွဲလွဲမှုတွေကြားမှာ ဟန်ချက်ညီညီ နေထိုင်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီနှစ်မျိုးလုံးဟာ ရှေးဟောင်း အိန္ဒိယ ယဉ်ကျေးမှုကနေ လာတာပါ။ ကျုပ်က တိဗက်လူမျိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့် အိန္ဒိယရဲ့ သားကောင်းတစ်ယောက်လို့ ခံစားရပါတယ်။ ကျုပ် ကလေးဘဝကတည်းက အိန္ဒိယက အဆုံးအမတွေကို လေ့လာသင်ယူခဲ့တာပါ။ ခြောက်နှစ်သား ကတည်းက စခဲ့တာပါ။ အိန္ဒိယရဲ့ နာလန္ဒာတက္ကသိုလ်က ဆရာကြီးတွေရဲ့ ကျမ်းစာတွေကို ဖတ်မှတ်လေ့လာတာပါ။ နောက်ပြီး ကျုပ်က အိန္ဒိယ အစားအစာလည်း ကြိုက်တယ်ဗျ။

 

ထာဝရဘုရားနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ ဘာသာရေးနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ အိန္ဒိယရဲ့ လောကီအတွေးအခေါ်ကို ဖြန့်ဝေရတာ အထောက်အပံ့ပေးရတာ ကျေနပ်စရာကောင်းပါတယ်။ ဒီအယူအဆက လူတိုင်းအတွက် အထောက်အပံ့ ဖြစ်နိုင်လို့ပါ။ အားလုံး ဆက်စပ်နေတဲ့ ဒီနေ့ကမ္ဘာမှာ ယုံကြည်ရာ ဘာသာတရားချင်း မတူသူတွေ၊ ဘာသာစကားချင်း မတူသူတွေ၊ ယဉ်ကျေးမှုချင်း မတူသူတွေ အတူတကွ နေထိုင်ကြရတာဟာ မထူးဆန်းလှပါဘူး။ ခရီးသွားတဲ့အခါ၊ အထူးသဖြင့် အနောက်နိုင်ငံတွေဆီ ခရီးသွားတဲ့အခါမျိုးမှာ မကြာခဏ တွေ့ရပါတယ်။ ဒီနေ့ခေတ်မှာ အိမ်နီးချင်းတွေ၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ၊ အလုပ်ရှင်တွေဟာ ကိုယ်နဲ့ မတူတဲ့ ဘာသာစကား ပြောကြတာတွေ ရှိပါတယ်။ အစားအစာလည်း မတူတတ်ကြပါဘူး။ ကိုးကွယ်ယုံကြည်ရာ ဘသာတရားလည်း မတူတတ်ကြပါဘူး။

 

လေးစားမှုနဲ့ နားလည်မှုနဲ့ အတူတူ နေထိုင်ရှင်သန်တတ်အောင် လေ့လာသင်ယူဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ မတူညီတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတွေကြားမှာ နေထိုင်ရတာကို တစ်ချို့က သဘောကျပါတယ်။ တစ်ချို့သူတွေ အတွက်တော့ အခက်အခဲ ရှိပါတယ်။ သူတို့အတွက် ဝေဝါးမှုတွေ စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့မှုတွေ ရှိနိုင်ပါတယ်။ မကျေမနပ် ဒေါသဖြစ်တာမျိုးတောင်မှ ရှိတတ်ပါတယ်။ ဒီကနေတစ်ဆင့် ရက်စက်ကြမ်းတမ်းမှုတွေ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ လူမျိုးမတူသူ၊ နိုင်ငံမတူသူ၊ ဘာသာမတူသူတွေကို ဖယ်ရှားပစ်ရမယ် ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ် ဝင်လာနိုင်ပါတယ်။

 

ဒီလို လူမှုရေး ပဋိပက္ခတွေ ကမ္ဘာအနှံ့မှာ အများအပြား ရှိနေပါတယ်။ အလုပ်အကိုင် အခြေအနေအရ ရွှေ့ပြောင်းလုပ်ကိုင်လာကြရတော့ အခြေအနေတွေ ပိုပြီးတော့တောင် ဆိုးလာနိုင်ပါတယ်။ စိတ်မကောင်းစရာပါပဲ။

 

ဘာသာရေးတွေ၊ ယဉ်ကျေးမှုတွေ၊ အမျိုးအနွယ်တွေကို ဂရုမစိုက်ဘဲ အားလုံးလက်ခံနိုင်တဲ့ ကောင်းမြတ်တဲ့ တန်ဖိုးတွေ ဂုဏ်သိက္ခာတွေအပေါ် မူတည်ပြီး နေထိုင်ရှင်သန်နည်း ရှာဖွေဖို့ အရေးကြီးတယ် ထင်ပါတယ်။ ဒါကို လောကတရား လောကကျင့်ဝတ်လို့ ခေါ်ချင်ပါတယ်။

 

ဒီသဘောတရားကို လက်ခံနိုင်တဲ့သူ တစ်ချို့ကတောင်မှ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ဘာသာရေး ခွဲခြားလို့ ရနိုင်ပါ့မလားလို့ မေးခွန်းထုတ်နိုင်တယ်ဆိုတာကို ကျုပ် နားလည်ပါတယ်။ ဒီသဘောတရားကို လူတွေကြား ချပြတဲ့ အခါမှာ ဘာသာရေးနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားအကြောင်း မပြောဖို့ အကြံပေးကြပါတယ်။ သူတို့က စိုးရိမ်ကြတာကိုး။ ကိုယ်ကျင့်တရားနဲ့ ဘာသာရေး ခွဲထုတ်လိုက်ခြင်းဟာ မှားတယ်၊ လူ့အသိုက်အဝန်းမှာ ပြဿတွေ ပိုများလာလိမ့်မယ်လို့ သူတို့ ယုံကြည်ကြပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကွဲတာတွေ၊ ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချတာတွေ၊ မူးယစ်ဆေးစွဲတာတွေ ပိုများလာလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကြပါတယ်။ ဘာသာတရားကသာ လုပ်ပေးနိုင်တဲ့ တန်ဖိုးတွေ ပျောက်ဆုံးသွားပြီး ပြဿနာတွေ တက်လာမယ်လို့ ထင်ကြပါတယ်။ ကိုယ်ကျင့်တရား ခိုင်မာအောင် ဘာသာတရားကပဲ လုပ်ပေးနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်ကြတာပါ။ ဘာသာရေးကို ဖယ်လိုက်ရင် နှိုင်းရအမှန်တရားကိုပဲ ရနိုင်မယ်၊ တစ်ယောက်အတွက် မှန်ကန်ပြီး တစ်ခြားတစ်ယောက်အတွက် မမှန်ကန်တာမျိုးတွေ ရှိလာမယ်လို့ ထင်နေကြပါတယ်။ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဘယ်ဟာက မှန်တယ်၊ ဘယ်ဟာက မှားတယ်ဆိုတာ ခွဲခြားသိနိုင်ဖို့ ခက်ခဲပါတယ်။

 

ဒီ ဆန့်ကျင်ဘက် အမြင်ကို လေးစားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအယူအဆကိုတော့ ကျုပ် မဖြန့်ဝေပါဘူး။ ဘာသာရေး အယူအဆတွေ၊ ဘာသာရေး ယုံကြည်ချက်တွေ အပေါ်မှာ အခြေမခံဘဲ တူညီတဲ့ လူ့သဘာဝ၊ တူညီတဲ့ လူ့အတွေ့အကြုံတွေဆီကနေ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ အလိုအလျောက် သဘာဝကျကျ ထွက်ပေါ်လာနိုင်တယ်လို့ ကျုပ် ယုံကြည်ပါတယ်။

 

 

( ဆက်ရန် . . . . . )

 

အနှစ်ချုပ် မြန်မာပြန် -

BEYOND RELIGION: Ethics for a Whole World

by His Holiness the Dalai Lama