အသက္ ဉာဏ္ေစာင့္၊ ဥစၥာ ကံေစာင့္ ဆိုေပမယ့္ အသက္ကိုေရာ ဥစၥာကိုေရာ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ဝီရိယ သံုးမ်ိဳးလံုးက ေစာင့္တာပါ။
သံုးမ်ိဳးလံုးရဲ႕ အစြမ္းသတၱိက လူ႔ဘဝ လူ႔အဆင့္မွာ ပိုထင္ရွားတယ္။ ငရဲက်ၿပီဆိုရင္ ကံတက္ဖို႔ ကုသိုလ္အခြင့္အေရး မရွိဘူး။ ငရဲအိုးထဲက လြတ္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ ဝီရိယစိုက္လို႔မွ အရာမထင္ဘူူး။ မလြတ္ဘူး။ ဉာက္ကူလို႔လည္း မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။ နတ္ျပည္ ဆိုရင္လည္း . . . အဝတ္အစား အျပင္အဆင္ ဆိုပါစို႔။ နတ္ဝတ္တန္ဆာေတြ၊ နတ္ပန္းေတြက နတ္ဘဝ အစအဆံုး မျပာင္းလဲဘူး။ ဉာဏ္ကြန္႔ၿပီး ဝိရိယစိုက္ၿပီး အဝတ္အစား ပိုလွေအာင္ ပန္းေတြ ပိုလွေအာင္ ျပင္လို႔ မရဘူး။ နတ္သက္ကုန္ေတာ့မယ္ဆိုမွ နတ္ဝတ္ေတြႏြမ္း နတ္ပန္းေတြညွိဳး ျဖစ္သြားတာ။ လူေတြမွာေတာ့ အဝတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ပန္ၾကဆင္ၾက။ စိတ္ကူးဉာဏ္အလိုက္၊ အားထုတ္မႈ ဝီရိယအလိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္တာ။ လူဆင္းရဲကေန လူခ်မ္းသာျဖစ္ေအာင္လည္း ဉာဏ္နဲ႔ ဝီရိယနဲ႔ လုပ္ယူလို႔ရတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔ ေကာင္းတဲ့ကံေတြ ထူေထာင္ခြင့္လည္း ရွိတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့သူလည္း ပစၥည္းဥစၥာ မေလ်ာ့ေအာင္ ပိုတိုးေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္တာပဲ။
လူေတြ အဆင့္ကြဲတာ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယေၾကာင့္။ ႐ုတ္တရက္ ျမင္သာတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြ အဆင့္မတူၾကဘူး။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းအဆင့္ ခ်မ္းသာအဆင့္ မတူၾကဘူး။ ပညာအဆင့္ မတူၾကဘူး။ ကုသိုလ္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္၊ အကုသိုလ္ႀကိဳက္တဲ့ နိမ့္က်တဲ့စိတ္။ စိတ္ေနသေဘာထား အဆင့္မတူၾကဘူး။ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယကို အေျခခံၿပီး ကြဲသြားတာပဲ။
အသြင္အျပင္ တင့္တယ္ေအာင္ လိမ္းရျခယ္ရ ဝတ္ရဆင္ရ။ ဝီရိယ စိုက္ရတယ္။ ဉာဏ္ကူရတယ္။ ပ်င္းလြန္းလို႔ ေရမခ်ိဳး။ မ်က္ႏွာေတာင္ မသစ္။ အဝတ္လည္း မေလ်ာ္။ ျဖစ္သလိုေနေတာ့ ျမင္ရတာ မတင့္တယ္ဘူး။ အဆင့္နိမ့္ၿပီး အထင္ေသးခံရတယ္။ စီးပြားရွာေတာ့လည္း ဝီရိယေကာင္းမွ ဉာဏ္ပါမွ။ ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏိုင္မွ။ စိတ္အဆင့္အတန္းျမင့္ဖို႔ ကုသိုလ္နဲ႔ ေနတတ္ဖို႔လည္း ဝီရိယနဲ႔ တြန္းတင္ေပးရတာပဲ။ ဒီေန႔လို . . . ဥပုသ္ေက်ာင္း သြားရမယ္၊ ရပ္ေရးရြာေရး လုပ္ေပးစရာ ရွိေသးတယ္ မပ်င္းနဲ႔ မပ်င့္နဲ႔။ ဝီရိယ တင္ေပးရတာ။ ဥပုပ္ေန႔မွာ ကုသိုလ္ျပဳဖို႔ အဖိတ္ေန႔ကတည္းက ဝီရိယ စိုက္ရတာ။ ဒါနျပဳသင့္တယ္၊ သီလေဆာက္တည္သင့္တယ္။ ကုသိုလ္ျပဳသင့္တယ္။ လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖို႔ ဉာဏ္နဲ႔စိတ္ကူးရတယ္။
ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ စီးပြားဥစၥာ အေျခအေနအရ အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ ပညာေရး အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ အသြင္အျပင္တင့္တယ္မႈ အဆင့္ျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ အခြင့္သာတဲ့ လူ႔ဘဝ လူအဆင့္ ရေနတဲ့ အခြင့္ေကာင္းကို အသံုးခ်ပါ။ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ အစြမ္းသတၱိေတြ ေဖာ္ထုတ္ေပးပါ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)
သံုးမ်ိဳးလံုးရဲ႕ အစြမ္းသတၱိက လူ႔ဘဝ လူ႔အဆင့္မွာ ပိုထင္ရွားတယ္။ ငရဲက်ၿပီဆိုရင္ ကံတက္ဖို႔ ကုသိုလ္အခြင့္အေရး မရွိဘူး။ ငရဲအိုးထဲက လြတ္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ ဝီရိယစိုက္လို႔မွ အရာမထင္ဘူူး။ မလြတ္ဘူး။ ဉာက္ကူလို႔လည္း မလြတ္ႏိုင္ပါဘူး။ နတ္ျပည္ ဆိုရင္လည္း . . . အဝတ္အစား အျပင္အဆင္ ဆိုပါစို႔။ နတ္ဝတ္တန္ဆာေတြ၊ နတ္ပန္းေတြက နတ္ဘဝ အစအဆံုး မျပာင္းလဲဘူး။ ဉာဏ္ကြန္႔ၿပီး ဝိရိယစိုက္ၿပီး အဝတ္အစား ပိုလွေအာင္ ပန္းေတြ ပိုလွေအာင္ ျပင္လို႔ မရဘူး။ နတ္သက္ကုန္ေတာ့မယ္ဆိုမွ နတ္ဝတ္ေတြႏြမ္း နတ္ပန္းေတြညွိဳး ျဖစ္သြားတာ။ လူေတြမွာေတာ့ အဝတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ပန္ၾကဆင္ၾက။ စိတ္ကူးဉာဏ္အလိုက္၊ အားထုတ္မႈ ဝီရိယအလိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္တာ။ လူဆင္းရဲကေန လူခ်မ္းသာျဖစ္ေအာင္လည္း ဉာဏ္နဲ႔ ဝီရိယနဲ႔ လုပ္ယူလို႔ရတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးရဖို႔ ေကာင္းတဲ့ကံေတြ ထူေထာင္ခြင့္လည္း ရွိတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့သူလည္း ပစၥည္းဥစၥာ မေလ်ာ့ေအာင္ ပိုတိုးေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္တာပဲ။
လူေတြ အဆင့္ကြဲတာ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယေၾကာင့္။ ႐ုတ္တရက္ ျမင္သာတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြ အဆင့္မတူၾကဘူး။ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းအဆင့္ ခ်မ္းသာအဆင့္ မတူၾကဘူး။ ပညာအဆင့္ မတူၾကဘူး။ ကုသိုလ္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္၊ အကုသိုလ္ႀကိဳက္တဲ့ နိမ့္က်တဲ့စိတ္။ စိတ္ေနသေဘာထား အဆင့္မတူၾကဘူး။ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယကို အေျခခံၿပီး ကြဲသြားတာပဲ။
အသြင္အျပင္ တင့္တယ္ေအာင္ လိမ္းရျခယ္ရ ဝတ္ရဆင္ရ။ ဝီရိယ စိုက္ရတယ္။ ဉာဏ္ကူရတယ္။ ပ်င္းလြန္းလို႔ ေရမခ်ိဳး။ မ်က္ႏွာေတာင္ မသစ္။ အဝတ္လည္း မေလ်ာ္။ ျဖစ္သလိုေနေတာ့ ျမင္ရတာ မတင့္တယ္ဘူး။ အဆင့္နိမ့္ၿပီး အထင္ေသးခံရတယ္။ စီးပြားရွာေတာ့လည္း ဝီရိယေကာင္းမွ ဉာဏ္ပါမွ။ ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏိုင္မွ။ စိတ္အဆင့္အတန္းျမင့္ဖို႔ ကုသိုလ္နဲ႔ ေနတတ္ဖို႔လည္း ဝီရိယနဲ႔ တြန္းတင္ေပးရတာပဲ။ ဒီေန႔လို . . . ဥပုသ္ေက်ာင္း သြားရမယ္၊ ရပ္ေရးရြာေရး လုပ္ေပးစရာ ရွိေသးတယ္ မပ်င္းနဲ႔ မပ်င့္နဲ႔။ ဝီရိယ တင္ေပးရတာ။ ဥပုပ္ေန႔မွာ ကုသိုလ္ျပဳဖို႔ အဖိတ္ေန႔ကတည္းက ဝီရိယ စိုက္ရတာ။ ဒါနျပဳသင့္တယ္၊ သီလေဆာက္တည္သင့္တယ္။ ကုသိုလ္ျပဳသင့္တယ္။ လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖို႔ ဉာဏ္နဲ႔စိတ္ကူးရတယ္။
ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ စီးပြားဥစၥာ အေျခအေနအရ အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ ပညာေရး အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ အသြင္အျပင္တင့္တယ္မႈ အဆင့္ျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ အခြင့္သာတဲ့ လူ႔ဘဝ လူအဆင့္ ရေနတဲ့ အခြင့္ေကာင္းကို အသံုးခ်ပါ။ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ အစြမ္းသတၱိေတြ ေဖာ္ထုတ္ေပးပါ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ စိုင္ျပင္ရြာ)
No comments:
Post a Comment