သာသနာ ဆိုတာက အဆံုးအမ။ ေက်ာင္း ကန္ ဘုရား ေစတီေတြ ေပါမ်ားေန႐ံု သက္သက္နဲ႔
သာသနာ ထြန္းကားတာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးအမကို လိုက္နာသူေတြ
ေပါမ်ားမွ သာသနာ ထြန္းကားတာ။
ဘုရားစကား၊ သံဃာေတာ္ေတြ ေဟာၾကားတဲ့
တရား၊ လူႀကီးမိဘ ဆရာသမားေတြရဲ႕ အဆံုးအမ။ အဲ့ဒါေတြ လိုက္နာရင္ လိုက္နာသူမွာ
သာသနာ တည္တာပဲ။ မလိုက္နာႏိုင္ရင္ သာသနာ ကြယ္တာပဲ။မိဘက သားသမီးကို ဆံုးမတယ္။ အိပ္ယာဝင္ရင္ ဘုရားရွိခိုးရတယ္ . . . ဆံုးမလိုက္ေတာ့ အဲ့ဒါ သာသနာပဲ။ ေကာင္းရာလမ္းၫႊန္ေပးတာ ဆံုးမေပးတာဟာ သာသနာျပဳတာပဲ။ မိဘဆံုးမတဲ့အတိုင္း သာသမီးက ဘုရားရွိခိုးတယ္ . . . အဲ့ဒါ သာသနာ ထြန္းကားေနတာပဲ။ ငယ္ရာက ႀကီးလာတဲ့အထိ ဝတ္မပ်က္ ဘုရားရွိခိုးတယ္ . . . သာသနာ တည္ေနတာပဲ။ ဆံုးမတဲ့ မိဘေတြ မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ထိ ဝတ္မပ်က္ဘူး . . .။ သာသနာ . . . အဆံုးအမ . . . တည္တံ့ေနတာ။ ပ်က္တဲ့အခ်ိန္ သာသနာကြယ္တာပဲ။
ျမတ္စြာဘုရား မရွိေတာ့ေပမယ့္ အဆံုးအမ တရားဓမၼ သာသနာက ရွိေနေသးတယ္။ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ သာသနာေရာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ အႏုအရင့္ အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳး က်င့္သံုးႏိုင္ေအာင္ ကိုယ့္ေအာက္က မ်ိဳးဆက္ကို ဆံုးမဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ သာသနာျပဳၾကပါ။"
:)
ရွင္အာစာရ
(ေခတၱ မႏၲေလး)
No comments:
Post a Comment