“ေၾကာင္ႀကီးရဲ႕ ၿမီးတံတုိ၊
အဆီကို စားပါလို႔ အသားကိုမ်ဳိ။
ေၾကာင္အုိေပေမွး၊
အိပ္ပါေတာ့ေလး။”
အဆီကို စားပါလို႔ အသားကိုမ်ဳိ။
ေၾကာင္အုိေပေမွး၊
အိပ္ပါေတာ့ေလး။”
ဒီသားေခ်ာ့ေတး ဒီအတိုင္း အတိအက် ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာပါလို႔ ယူဆမိရာကေန . . .
ထံုးစံအတိုင္း မူကြဲေတြ ရွိမယ္လို႔ စဥ္းစားမိၿပီး ကြဲတတ္တဲ့ ျမန္မာ့သဘာဝက
စိတ္ထဲ ေရာက္လာပါတယ္။ ရွိပါေစေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက တစ္ျခားပါ။
ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ေလး အရြယ္ေရာက္တဲ့ထိ အေမ ေခ်ာ့သိပ္တဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ “ေၾကာင္ႀကီးရဲ႕ ၿမီးတံတုိ၊ အဆီကို စားပါလို႔ အသားကိုမ်ဳိ"။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ သားေခ်ာ့ေတး တိတိက်က်ကိုေတာ့ အေမ မရဘူး ထင္ပါတယ္။ "အိပ္ပါေတာ့ ေလး"လို႔ေတာ့ အဆံုးသတ္ပါတယ္။ သား အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ဒါမွ အေမလည္း အိမ္အလုပ္ လုပ္လို႔ရမွာ။
ေတးသံစဥ္မွာ စီးေမ်ာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိမွာပါ။ သားကို အေမတာဝန္ယူ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြက နည္းတာမွ မဟုတ္တာ။ အေမ့ေတးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ခံစားၾကည့္တဲ့ အခါလည္း ရွိတာေပါ့။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ႂကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေၾကာင္ႀကီးကို အေမ့ေတးက ျပတယ္။ ၿမီးတံတို တဲ့။ ဆိုးေပေပေၾကာင္ႀကီး ရန္ျဖစ္ရင္း တိုက္ရင္းခိုက္ရင္း ကိုက္ရင္း အၿမီးျပတ္သြားတာေနမွာ။ ေၾကာက္စရာ ေၾကာင္မိုက္ႀကီးပဲ။ ဟုတ္တယ္ တဲ့။ အဆီးကို စားတာတဲ့။ အသားကို မ်ိဳတာတဲ့။ မဝါးဘဲ မ်ိဳတာလား မသိ။ ေၾကာင္ႀကီး မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး အိပ္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကာက္စရာႀကီး။ အသံေတာင္ မထြက္ရဲေတာ့ဘူး။ မ်က္လံုးေတြ ေလးလာၿပီ။
အခု ျပန္စဥ္းစားေတာ့ ဒီသားေခ်ာ့ေတးကို သားေျခာက္ေတးလို႔ ျမင္မိတယ္။ ေျပျပစ္တဲ့ အေမ့ သံစဥ္ေလး ရွိေနလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေျခာက္ခံခဲ့ရတဲ့ သားေတြလား။ ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ လူႀကီးေတြကိုေတာင္မွ နတ္ျပည္နဲ႔ေျမႇာက္ ငရဲနဲ႔ေျခာက္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်တဲ့ ဘာသာေရးစကား ရွိေသးတာ။ ႏိုင္ငံေရး ေျခာက္လံုး။ စီးပြားေရး ေျခာက္လံုး။ ဘာညာဘာညာ ေျခာက္လံုး။ အာဏာသိမ္းလိုက္ရမလား။ ခြဲထြက္လိုက္ရမလား။ မဲမရေအာင္ လုပ္ျပမယ္။ သနပ္ခါး မေမႊးေအာင္ လုပ္ျပမယ္။ ကိုယ္ေဖ်ာက္လိုက္ရမလား။ အေသထြက္ အရွင္ထြက္ ထြက္ျပလိုက္ရမလား။ ေျခာက္လံုးျပဴး မ်ားစြာ။ ေၾကာက္စရာ။ ဟုတ္လား။ ေၾကာက္ရမွာလား။ ဒါလည္း ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက တစ္ျခားပါ။
*****
အင္း . . . သူတို႔သားကို သူတို႔ေခ်ာ့ပံုကက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး။
"Twinkle, Twinkle Little Star
How I Wonder What You Are
Up Above the World So High
Like a Diamond in the Sky"
သံစဥ္ကေတာ့ သူ႔အခ်ိဳနဲ႔ သူေပါ့။ သူတို႔လည္း အေမပဲေလ။ သီခ်င္းကို သားသားက ခံစားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ့္ သားသားရဲ႕ စိတ္က ၾကယ္ကေလးေတြဆီ ေရာက္သြားတာေပါ့။ သူတို႔ ကမၼဝါဒီလို႔ တံဆိပ္ကပ္တာ မခံရေပမယ့္ ကံေကာင္းၾကတယ္ေနာ္။ သားသားက ေမ့ေမ့ေတးသံမွာ နစ္ဝင္ရင္း ေမးခြန္းထုတ္တယ္။ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔ ဘာေကာင္ေတြလဲကြ။ ဟာဟ။ ကမ႓ာ့အထက္ အျမင့္ႀကီးမွာပါလား။ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္တဲ့ ေကာင္ေတြပဲ။ ငႊင္းငႊင္း။ ဟား ဟုတ္ၿပီ။ စိန္ပြင့္ေလးေတြပါကြာ။ ငိငိ။ ေတာ္ဘီကြာ။ ငါ အိပ္လတ္အူးမယ္။
:)
ရွင္အာစာရ
ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ေလး အရြယ္ေရာက္တဲ့ထိ အေမ ေခ်ာ့သိပ္တဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ “ေၾကာင္ႀကီးရဲ႕ ၿမီးတံတုိ၊ အဆီကို စားပါလို႔ အသားကိုမ်ဳိ"။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ သားေခ်ာ့ေတး တိတိက်က်ကိုေတာ့ အေမ မရဘူး ထင္ပါတယ္။ "အိပ္ပါေတာ့ ေလး"လို႔ေတာ့ အဆံုးသတ္ပါတယ္။ သား အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ဒါမွ အေမလည္း အိမ္အလုပ္ လုပ္လို႔ရမွာ။
ေတးသံစဥ္မွာ စီးေမ်ာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိမွာပါ။ သားကို အေမတာဝန္ယူ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြက နည္းတာမွ မဟုတ္တာ။ အေမ့ေတးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ခံစားၾကည့္တဲ့ အခါလည္း ရွိတာေပါ့။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ႂကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေၾကာင္ႀကီးကို အေမ့ေတးက ျပတယ္။ ၿမီးတံတို တဲ့။ ဆိုးေပေပေၾကာင္ႀကီး ရန္ျဖစ္ရင္း တိုက္ရင္းခိုက္ရင္း ကိုက္ရင္း အၿမီးျပတ္သြားတာေနမွာ။ ေၾကာက္စရာ ေၾကာင္မိုက္ႀကီးပဲ။ ဟုတ္တယ္ တဲ့။ အဆီးကို စားတာတဲ့။ အသားကို မ်ိဳတာတဲ့။ မဝါးဘဲ မ်ိဳတာလား မသိ။ ေၾကာင္ႀကီး မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး အိပ္ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ေၾကာက္စရာႀကီး။ အသံေတာင္ မထြက္ရဲေတာ့ဘူး။ မ်က္လံုးေတြ ေလးလာၿပီ။
အခု ျပန္စဥ္းစားေတာ့ ဒီသားေခ်ာ့ေတးကို သားေျခာက္ေတးလို႔ ျမင္မိတယ္။ ေျပျပစ္တဲ့ အေမ့ သံစဥ္ေလး ရွိေနလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေျခာက္ခံခဲ့ရတဲ့ သားေတြလား။ ျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ လူႀကီးေတြကိုေတာင္မွ နတ္ျပည္နဲ႔ေျမႇာက္ ငရဲနဲ႔ေျခာက္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်တဲ့ ဘာသာေရးစကား ရွိေသးတာ။ ႏိုင္ငံေရး ေျခာက္လံုး။ စီးပြားေရး ေျခာက္လံုး။ ဘာညာဘာညာ ေျခာက္လံုး။ အာဏာသိမ္းလိုက္ရမလား။ ခြဲထြက္လိုက္ရမလား။ မဲမရေအာင္ လုပ္ျပမယ္။ သနပ္ခါး မေမႊးေအာင္ လုပ္ျပမယ္။ ကိုယ္ေဖ်ာက္လိုက္ရမလား။ အေသထြက္ အရွင္ထြက္ ထြက္ျပလိုက္ရမလား။ ေျခာက္လံုးျပဴး မ်ားစြာ။ ေၾကာက္စရာ။ ဟုတ္လား။ ေၾကာက္ရမွာလား။ ဒါလည္း ထားပါေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက တစ္ျခားပါ။
*****
အင္း . . . သူတို႔သားကို သူတို႔ေခ်ာ့ပံုကက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး။
"Twinkle, Twinkle Little Star
How I Wonder What You Are
Up Above the World So High
Like a Diamond in the Sky"
သံစဥ္ကေတာ့ သူ႔အခ်ိဳနဲ႔ သူေပါ့။ သူတို႔လည္း အေမပဲေလ။ သီခ်င္းကို သားသားက ခံစားႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ့္ သားသားရဲ႕ စိတ္က ၾကယ္ကေလးေတြဆီ ေရာက္သြားတာေပါ့။ သူတို႔ ကမၼဝါဒီလို႔ တံဆိပ္ကပ္တာ မခံရေပမယ့္ ကံေကာင္းၾကတယ္ေနာ္။ သားသားက ေမ့ေမ့ေတးသံမွာ နစ္ဝင္ရင္း ေမးခြန္းထုတ္တယ္။ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔ ဘာေကာင္ေတြလဲကြ။ ဟာဟ။ ကမ႓ာ့အထက္ အျမင့္ႀကီးမွာပါလား။ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္တဲ့ ေကာင္ေတြပဲ။ ငႊင္းငႊင္း။ ဟား ဟုတ္ၿပီ။ စိန္ပြင့္ေလးေတြပါကြာ။ ငိငိ။ ေတာ္ဘီကြာ။ ငါ အိပ္လတ္အူးမယ္။
:)
ရွင္အာစာရ
No comments:
Post a Comment