(March 9, 2017)
မိဘဆီက အေမြရတဲ့သူဟာ ခ်မ္းသာတယ္။ ဒါကို လူတိုင္း လြယ္လြယ္သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီခ်မ္းသာက မျမတ္ေသးဘူး။ ပိုျမတ္တဲ့အေမြ ရွိေသးတယ္။ မိဘေၾကာင့္၊ ပစၥည္းအေမြရလို႔ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ အျမင့္ဆံုးတန္းဖိုး မဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို မိဘေတြက လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းျမတ္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကပဲ ေပးႏိုင္တာ။
မိဘဆီက အေမြရတဲ့သူဟာ ခ်မ္းသာတယ္။ ဒါကို လူတိုင္း လြယ္လြယ္သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီခ်မ္းသာက မျမတ္ေသးဘူး။ ပိုျမတ္တဲ့အေမြ ရွိေသးတယ္။ မိဘေၾကာင့္၊ ပစၥည္းအေမြရလို႔ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ အျမင့္ဆံုးတန္းဖိုး မဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို မိဘေတြက လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ေကာင္းျမတ္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကပဲ ေပးႏိုင္တာ။
န တံ မာတာ ပိတာ ကယိရာ၊ အေည ဝါပိစ ဉာတကာ။
သမၼာပဏိဟိတံ စိတၱံ၊ ေသယ်ေသာ နံ တေတာ ကေရ။
အလွဴ႕ဒါယကာ ဦးေက်ာ္ဝင္းတို႔ အလွဴ႕ဒါယိကာမ ေဒၚသန္းလိႈင္တို႔က သားရတနာ ေမာင္ဝဏၰထြန္းကို သာသနာ့အေမြ ေပးဖို႔ဆိုၿပီး ရွင္ျပဳေပးၾကတယ္။ ရွင္ျပဳေပး႐ံု သကၤန္းဝတ္ေပး႐ံုနဲ႔ ျမတ္ေသာအေမြ ေပးလိုက္ႏိုင္ၿပီ၊ သားရတနာေလး ခ်မ္းသာၿပီလို႔ မထင္လိုက္နဲ႔။ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ေပးႏိုင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ အေမြေတာ္ သကၤန္းရဲ႕ အစြမ္းေၾကာင့္ ကိုရင္ေလးကို ႐ိုေသေလးစားၾကရတယ္ဆိုတာ အေပၚယံပဲ။ သကၤန္းေၾကာင့္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သကၤန္းေၾကာင့္ ရွင္ရဟန္း အစစ္အမွန္ မဟုတ္တဲ့သူကိုေတာင္ အ႐ိုအေသ ေပးရတာပဲ။ ႏႈတ္ၾကမ္းလွ်ာၾကမ္း ကိုယ္ၾကမ္းလက္ၾကမ္း စိတ္ၾကမ္း၊ အၾကမ္းစားႀကီးေတြကိုေတာင္မွ . . . သကၤန္းဝတ္ထားရင္ ႐ိုေသၾကရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေပၚယံပဲ။ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး တန္ဖိုးထားရတဲ့ စိတ္ဓာတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ဆိုပါစို႔ ကူညီတတ္တဲ့စိတ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနသူကို သနားတတ္တဲ့စိတ္။ အဆင္ေျပတဲ့သူကို ေတြ႕ရရင္ ဝမ္းသာတဲ့စိတ္။ အကူအညီလိုလို႔ ကူညီၿပီဆိုရင္ လူတိုင္းကို ကူညီႏိုင္တဲ့စိတ္၊ သနားစရာ ေတြ႕ၿပီဆိုရင္ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး သနားတတ္တဲ့စိတ္၊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီဆိုရင္ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ . . . ခ်မ္းသာသူတိုင္းအတြက္ ဝမ္းသာႏိုင္တဲ့စိတ္။ စာနာတတ္တဲ့စိတ္၊ ေလးစားတတ္တဲ့စိတ္၊ က်ယ္ျပန္႔တဲ့စိတ္၊ ပြင့္လင္းတဲ့စိတ္၊ ခိုင္မာတဲ့စိတ္၊ မွ်တတဲ့စိတ္ အစရွိတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ ေမြးျမဴတတ္ေအာင္ ဆံုးမေပးႏိုင္မွ ျမတ္ေသာအေမြ ေပးရာေရာက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုစိတ္က စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ေပးႏိုင္တာပါ။ ျမတ္ေသာအေမြ ျဖစ္ပါတယ္။
သမၼာပဏိဟိတံ စိတၱံ၊ ေသယ်ေသာ နံ တေတာ ကေရ။
အလွဴ႕ဒါယကာ ဦးေက်ာ္ဝင္းတို႔ အလွဴ႕ဒါယိကာမ ေဒၚသန္းလိႈင္တို႔က သားရတနာ ေမာင္ဝဏၰထြန္းကို သာသနာ့အေမြ ေပးဖို႔ဆိုၿပီး ရွင္ျပဳေပးၾကတယ္။ ရွင္ျပဳေပး႐ံု သကၤန္းဝတ္ေပး႐ံုနဲ႔ ျမတ္ေသာအေမြ ေပးလိုက္ႏိုင္ၿပီ၊ သားရတနာေလး ခ်မ္းသာၿပီလို႔ မထင္လိုက္နဲ႔။ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ေပးႏိုင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ အေမြေတာ္ သကၤန္းရဲ႕ အစြမ္းေၾကာင့္ ကိုရင္ေလးကို ႐ိုေသေလးစားၾကရတယ္ဆိုတာ အေပၚယံပဲ။ သကၤန္းေၾကာင့္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သကၤန္းေၾကာင့္ ရွင္ရဟန္း အစစ္အမွန္ မဟုတ္တဲ့သူကိုေတာင္ အ႐ိုအေသ ေပးရတာပဲ။ ႏႈတ္ၾကမ္းလွ်ာၾကမ္း ကိုယ္ၾကမ္းလက္ၾကမ္း စိတ္ၾကမ္း၊ အၾကမ္းစားႀကီးေတြကိုေတာင္မွ . . . သကၤန္းဝတ္ထားရင္ ႐ိုေသၾကရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေပၚယံပဲ။ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး တန္ဖိုးထားရတဲ့ စိတ္ဓာတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္။
ဆိုပါစို႔ ကူညီတတ္တဲ့စိတ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနသူကို သနားတတ္တဲ့စိတ္။ အဆင္ေျပတဲ့သူကို ေတြ႕ရရင္ ဝမ္းသာတဲ့စိတ္။ အကူအညီလိုလို႔ ကူညီၿပီဆိုရင္ လူတိုင္းကို ကူညီႏိုင္တဲ့စိတ္၊ သနားစရာ ေတြ႕ၿပီဆိုရင္ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး သနားတတ္တဲ့စိတ္၊ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီဆိုရင္ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ . . . ခ်မ္းသာသူတိုင္းအတြက္ ဝမ္းသာႏိုင္တဲ့စိတ္။ စာနာတတ္တဲ့စိတ္၊ ေလးစားတတ္တဲ့စိတ္၊ က်ယ္ျပန္႔တဲ့စိတ္၊ ပြင့္လင္းတဲ့စိတ္၊ ခိုင္မာတဲ့စိတ္၊ မွ်တတဲ့စိတ္ အစရွိတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ ေမြးျမဴတတ္ေအာင္ ဆံုးမေပးႏိုင္မွ ျမတ္ေသာအေမြ ေပးရာေရာက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုစိတ္က စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ေပးႏိုင္တာပါ။ ျမတ္ေသာအေမြ ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment