Precious Summer Days - အဖိုးတန္ ေႏြေန႔ရက္မ်ား

ႏိုင္ငံေတာ္ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသိုလ္တုန္းက သိခဲ့တဲ့၊ ဆရာလုပ္ရတာ ၀ါသနာပါတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက ဆြဲထည့္လို႔ သူနဲ႔အတူ ဆရာလုပ္လိုက္ရေသးတယ္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္တုန္းကပါ။ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ အပထား ေႏြေန႔ရက္ေတြ တန္ဖိုးရွိခဲ့တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။

အဖိုးတန္ ေႏြေန႔ရက္မ်ား

၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္ရဲ ေႏြဦးေန႔တစ္ေန႔က ျဖစ္ပါတယ္။ ကိစၥတစ္ခုရွိလို႔ ပန္းဘဲတန္းရပ္ကြက္ကို စက္ဘီးနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခုလပ္မွာ အလွဴခံမ႑ပ္တစ္ခုက အလွဴရွင္ နာမည္ေတြ ေၾကျငာေနတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ေမြးရပ္ေျမ ဟသၤာတၿမိဳ႕မွာ အလွဴခံမ႑ပ္က အသံခ်ဲ႕စက္သံ ၾကားရတာဟာ အဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာမွာ တစ္ခုခုအတြက္ အလွဴခံေနၾကတာ လွဴဒါန္းေနၾကတာဟာ ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဟန္လို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အလွဴခံမ႑ပ္က ေၾကျငာသံေတြသာ မကဘဲ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္သံ ဒါမွမဟုတ္ တရားဓမၼ အားထုတ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းဖိတ္ေခၚသံ ဒါမွမဟုတ္ သာသနာနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အသံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး အျမဲၾကားရတတ္တာဟာ ဟသၤာတရဲ့ ဘာသာေရးသေကၤတ တစ္ခုပါပဲ။ ဟသၤာတဆိုတာ သာသနာစည္ပင္တဲ့ ေဒသေကာင္းတစ္ခုေလ။ ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမအေၾကာင္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အေကာင္းဘက္က စဥ္းစားရင္း အဲဒီ အလွဴခံ မ႑ပ္ေရွ႕ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။

ပညာေရးရံပံုေငြအတြက္ ေကာက္ခံေနတဲ့ အလွဴခံဌာနေလး တစ္ခုပါပဲ။ အလွဴခံမ႑ပ္က စာတမ္းေလးကို ဖတ္လိုက္မိပါတယ္။ “ဟသၤာတၿမိဳ႕၊ ပန္းဘဲတန္းရပ္၊ ဓမၼဗိမာန္ေက်ာင္းတိုက္၊ Noble School၊ ၉-တန္း ၁၀-တန္း ပညာဒါနေက်ာင္း”။ ေစတနာရွင္တို႔၏ ပံ့ပိုးမႈကို ခံယူကာ မျပည့္စံုသည့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းတို႔အတြက္ ရပ္တည္လည္ပတ္ေနသည့္ အခမဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေလးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ေလး တစ္ခုပါလားလို႔ စိတ္ထဲမွာ ခ်ီးက်ဳးမိပါေသးတယ္။ သူတို႔ေက်ာင္းေလးက စိတ္ဝင္စားစရာေလးပါပဲ။

စိတ္ဝင္စားမႈ အေတြးေတြေၾကာင့္ Noble Schoolအေၾကာင္း ဆက္လက္ေမးျမန္း စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဓမၼဗိမာန္ဆရာေတာ္ ဦးဥာဏာလကၤာရ (MA, Buddhism) နဲ႔ နီးစပ္ရာ ဆက္စပ္ရာ ဒကာဒကာမ ဆရာဆရာမေတြက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ဓမၼဒါနအျဖစ္ ပညာသင္ၾကား ေပးေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းသင္ဘာသာရပ္ေတြသာမက လူငယ္ေတြရဲ့ စာရိတၱမ႑ိဳင္ ၾကံ့ခိုင္ေရးအတြက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း သိသင့္သိထိုက္ လိုက္နာျပဳက်င့္ထိုက္တဲ့ တရားေဒသနာေတာ္ေတြကိုပါ ထည့္သြင္းသင္ၾကား ေပးေနၾကေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ႏိုင္ရာတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာ ဂုဏ္ယူစရာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းတစ္ခုပါပဲ။

“သင့္ရဲ့ အခန္းက႑ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေဆာင္ပါ။ အဲဒီေနရာဟာ ဂုဏ္သိကၡာတို႔ရဲ့ တည္ရာ ေကာင္းခ်ီးအႏုေမာဒနာ တို႔ရဲ့တည္ရာပဲ”ဆိုတဲ့ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီရဲ့ စကားလိုေပါ့။ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ ႀကီးပြားတိုးတက္ေရးအတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေန အုပ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္ ေက်းဇူးျပဳေနတဲ့ ဒီေက်ာင္းတိုက္ဟာ အသေရျပည့္ဝတဲ့ ေနရာျမတ္တစ္ခု မဟုတ္ပါလား။ တစ္ပိုင္ တစ္ႏိုင္ ပညာဒါနမွ တစ္ဆင့္ လူ႔ႏွလံုးသားထဲ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရး အားသြန္ေနၾကသူေတြရဲ မြန္ျမတ္တဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာေကာင္းကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားနားလည္မိပါတယ္။ သူတို႔ေစတနာကို နားလည္အသိအမွတ္ျပဳ ေထာက္ခံတဲ့ အေနနဲ႔ အလွဴေငြ ထည့္ဝင္လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ သာသနာေရးကုသိုလ္ အမ်ိဳးသားေရးကုသိုလ္မို႔ ကုသိုလ္လည္းရ တာဝန္လည္းေက်ဆိုၿပီး အားရေက်နပ္မိခဲ့ပါတယ္။

Noble Schoolနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ေရစက္က ဒါနဲ႔တင္ ျပတ္ခဲ့သည္မဟုတ္။ ကြ်န္မ ပညာသင္ယူေနတဲ့ ဟသၤာတ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္က ဆရာမ ေဒၚေအးမြန္ဝင္းက “ဓမၼဗိမာန္ေက်ာင္းရဲ့ Noble Schoolက စီစဥ္ဖြင့္လွစ္တဲ့ Special Summer Schoolကို တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္ၾကည့္စမ္းပါ”လို႔ တိုက္တြန္း လာပါတယ္။ အက္ေဆးပံုစံနဲ႔ အဂၤလိပ္လို ေရးထားတဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို အေျခခံၿပီး အဂၤလိပ္စာ စြမ္းရည္ေလးမ်ိဳး တိုးတက္ဖို႔ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူငယ္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ တက္သင့္တဲ့ သင္တန္းတစ္ခု ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဆရာမက ရွင္းျပပါတယ္။ ဆက္လက္ စံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သင္တန္းကာလက (၂၄. ၄. ၂၀ဝ၇)ကေန (၂၄. ၅. ၂၀ဝ၇)အထိ ျဖစ္တယ္၊ သင္တန္းကာလ တစ္လအတြင္းမွာ ရန္ကုန္ ေထရဝါဒတကၠသိုလ္က PhD က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ အရွင္အာစာရက ဗုဒၶဘာသာအေျခခံ သေဘာတရားမ်ားကို အဂၤလိပ္လို သင္ၾကားေပးမွာျဖစ္ၿပီး English Grammarကိုေတာ့ ဓမၼဗိမာန္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥာဏာလကၤာရက သင္ၾကားေပးမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္မအေနနဲ႔ အမွန္ကို ဝန္ခံရရင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အဂၤလိပ္စာမွာ writing, reading, listening, speakingဆိုတဲ့ ေရး-ဖတ္-ၾကား-ေျပာ စြမ္းရည္ေလးမ်ိဳးလံုး အားနည္း ေနပါေသးတယ္။ ဘာသာေရး အသိပညာလည္း အေျခခံအဆင့္ရဲ့ ေအာက္ဆံုးတန္းမွာပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အဂၤလိပ္စာကေတာ့ ကိုယ့္မိခင္ ဘာသာစကားလည္း မဟုတ္၊ ကိုယ့္အဓိက ဘာသာရပ္လည္း မဟုတ္၊ စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာမႈကလည္း အားနည္း၊ ေလ့လာဖို႔ ေလ့က်င့္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းကလည္း နည္းပါး စတဲ့ စတဲ့ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ ေတြေၾကာင့္ အားနည္းရတာပါ။ ဘာသာေရးအသိ မႂကြယ္ေသးတာလည္း အခ်ိန္မက်ေသးလို႔ပဲ ဆိုပါစို႔။ အေလ့အလာ အထိအေတြ႔ နည္းလို႔ပါပဲ။ ဘုရားေရွ႕မွာ ဦးခ်တတ္တယ္။ ဘုန္းႀကီးရဟန္းသံဃာကို ရွိခိုးတတ္တယ္။ အရွင္ဘုရား-တပည့္ေတာ္ ေျပာတတ္ေလွ်ာက္တတ္တယ္။ ဆြမ္းေလာင္းတတ္တယ္။ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို သာေရးနာေရး ဘာသာေရးကိစၥေတြမွာ နည္းမ်ားမဆို ပါဝင္လွဴဒါန္းတတ္တယ္။ အနာဂတ္ကို ဦးေဆာင္မယ့္ တစ္ခ်ိန္မွာ ဘြဲ႔ရေခတ္ပညာတတ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂုဏ္ယူမယ့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ႏိုင္ငံသားေကာင္း တစ္ေယာက္ရဲ့ ဘာသာေရးကိစၥက ဒါပဲတဲ့လား။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အေျဖရခက္ေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေမးမိသည္။ ဒီေမးခြန္းကို ေခါင္းေမာ့ၿပီး ေျဖႏိုင္ဖို အမ်ားႀကီး လိုေနပါေသးတယ္။ “ဒီသင္တန္း တက္ၾကည့္ရင္ ငါ့အတြက္ တစ္ခုခုေတာ့ က်န္မယ္”ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ Specail Summer School သင္တန္းတက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။  ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူတစ္ပါးက ပရဟိတ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ္က ပုထုဇဥ္ပီပီ ကိုယ့္အက်ိဳးကို အရင္ စဥ္းစားမိခဲ့တာ ရွက္ေတာင္ရွက္မိပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဓမၼဗိမာန္ Noble Schoolရဲ့ Special Summer School ဗုဒၶဘာသာအဂၤလိပ္စာ ေႏြသင္တန္းကို တက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္း တက္လိုက္လို႔ ရခဲ့တာေတြက ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ ပိုပါတယ္။ ကြ်န္မအတြက္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံ ဗဟုသုေတြလည္းတိုးပြား  ဘာသာစကားဆိုင္ရာ အဂၤလိပ္စာ အဂၤလိပ္စကား စြမ္းရည္ေတြလည္း တိုးတက္၊ တကယ့္ကို အက်ိဳးႀကီးမားလွပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာအေၾကာင္း ကိုယ္သိထားတာ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ သိပ္မမွန္ခဲ့ပါလား သိပ္မျပည့္စံုခဲ့ပါလားလို႔ နားလည္လာပါတယ္။

လူငယ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးတဲ့ ဘဝဒႆနေတြ ဒီသင္တန္းက ရခဲ့ပါတယ္။ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ဖူးတဲ့ သံသရာေလာကရဲ့ အနိစၥသေဘာ အနတၱသဘာဝေတြကို အတန္းထဲမွာ အခိုက္အတန္႔ေတာ့ ႏွလံုးသြင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္းမႈးဆရာေတာ္ အရွင္အာစာရ အမိန္႔ရွိသလို “အနည္းဆံုး သုတမယ၊ သညာသိ”ေတာ့ သိခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ့ မွတ္ခ်က္စကားကို ျပန္လည္ေအာက္ေမ့မိတဲ့ အခါတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားရေက်နပ္မိပါတယ္။ ဆရာေတာ္ မွတ္ခ်က္ခ်တာက “ဆရာတို႔ ဆရာမတို႔ အစ္ကိုတို႔ အစ္မတို႔ သားတို႔သမီးတို႔ အခု ရလိုက္တဲ့ ဒီအသိဟာ ေငြနဲ႔ေပးဝယ္လို႔ မရဘူး။ သဒၶါ ဝီရီယ ခႏၲီတို႔နဲ႔ ရင္းယူရတဲ့ ေရႊအသိပဲ။ တန္ဖိုးကို နားလည္ၾက။ တန္ဖိုးထားၾက”တဲ့။ တကယ့္ကို တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး သံသရာ စက္ဝန္းရဲ့ အခ်ိတ္အဆက္ ဘဝပဋိသေႏၶအေၾကာင္း ထူးဆန္းအံ့ဩဖြယ္ရာ ကံတရားအေၾကာင္း ခရစ္ယန္တို႔ရဲ့ Heaven နဲ႔လည္းမတူ ဟိႏၵဴတို႔ရဲ့ Mokshaနဲ႔လည္း တစ္ျခားစီျဖစ္တဲ့ အၿငိမ္းဓာတ္သက္သက္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ရဲ့သေဘာ၊ ခရစ္ယန္တို႔ရဲ့ Hellလို မဟုတ္တဲ့ ငရဲရဲ့သဘာဝ၊ ဘုရားရွင္ရဲ့ မုခပါဌ္ေတာ္ေတြကို အဓိပၸာယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုရာကေန ဗုဒၶဘာသာမွာ ေထရဝါဒနဲ႔ မဟာယာနရယ္လို႔ ဂိုဏ္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲလာခဲ့ပံု စသည္စသည္ အေၾကာင္းအရားမ်ားစြာကို ၾကားနာမွတ္သားခဲ့ရပါတယ္။

ေလးနက္တဲ့ သေဘာတရားေတြကို နားလည္ခဲ့ရသလို သိပ္မႀကီးက်ယ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကိုလည္း အေလးအနက္ စဥ္းစားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မ လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကေန အခု တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့ အထိ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ အသုဘ ေတြမွာ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြဆိုၿပီး အသုဘထည့္ထားတဲ့ ေခါင္းမွာ ပန္းကံုးေတြခ်ိတ္ထားတာ ေတြ႔ရတဲ့အခါမွာ လူေသရဲ့ အပုပ္နံ႔ကို ပန္းနံ႔နဲ႔ ဖံုးသြားေအာင္လုပ္တာပဲလို႔ ေတြးခဲ့မိပါတယ္။ ပကာသနလုပ္တာလို႔ ေတြးမိတဲ့အခါလည္း ရွိပါတယ္။ သင္တန္းရဲ့ ဖတ္စာထဲမွာ ရွင္းျပထားတဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ပန္းေလးေတြဟာ မညႇိဳးခင္မွာ ေမႊးတယ္ လွတယ္။ လန္းဆန္းလွပေနတဲ့ ပန္းကေလးေတြကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းၾကပန္ၾကတယ္။ ပန္းကေလးေတြဟာ ညႇိဳးေျခာက္ၿပီး ရနံ႔မဲ့သြားတဲ့အခါမွာ စြန္႔ပစ္ခံၾကရတယ္။ အလားတူပဲ လူေတြဟာ မိသားစုဝင္ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ေဆြ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကသူေတြ အခ်င္းခ်င္း ဘယ္ေလာက္ပဲ တြယ္တာၾက တြယ္တာၾက ဘယ္လိုပဲ ခံုမင္ၾက ခံုမင္ၾက ေသသူကိုေတာ့ စြန္႔ပစ္လိုက္ၾကတာပဲတဲ့။ လူ႔ဘဝဟာ ပန္းလိုပဲတဲ့။ အသုဘပို႔တဲ့သူေတြဟာ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြကို ျမင္တဲ့အခါမွာ ဒီသေဘာကို ဆင္ျခင္သင့္တယ္တဲ့။ လြမ္းသူပန္းေခြ ခ်ိတ္ဆြဲသူေတြက ဘယ္လို ရည္ရြယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီသင္တန္းက ရလိုက္တဲ့ ဒီအသိေလးဟာ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ သိပ္ၿပီး အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝတဲ့ ဘာသာေရး အသိတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အသုဘအိမ္ေတြက လူေသေကာင္ထည့္ထားတဲ့ ေခါင္းနံေဘးမွာ ဆီမီးခြက္ ဒါမွမဟုတ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းထားတာကို အေမွာင္ထဲမွာ သရဲေျခာက္မွာစိုးလို႔ မီးထြန္းထားၾကတာလို႔ ထင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဖတ္စာထဲမွာ ရွင္းျပထားတဲ့ ဘာသာေရး အဓိပၸာယ္က ကိုယ့္ဟာကို ဖြင့္ခဲ့တဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ႔ တစ္ျခားဆီပါပဲ။ Buddhist Philosophy အရ ေသျခင္းတရားေလးမ်ိဳးရွိတယ္တဲ့။ (၁) ေလာင္စာဆီ ရွိေသးေပမယ့္ မီးစာကုန္သြားတဲ့ အခါမွာ ဆီမီးခြက္ ၿငိမ္းရသလို အသက္ရွည္ေစႏိုင္တဲ့ ကံစြမ္းသတၱိ ရွိေသးေပမယ့္ သက္တမ္းေစ့သြားရင္ သတၱဝါေတြ ေသၾကရတယ္၊ (၂) မီးစာ ရွိေသးေပမယ့္ ေလာင္စာဆီကုန္သြားတဲ့ အခါမွာ ဆီမီးခြက္ ၿငိမ္းရသလို သက္တမ္းမကုန္ေသးေပမယ့္ အသက္ရွည္ေစႏိုင္တဲ့ ကံစြမ္းသတၱိ ကုန္သြားရင္ သတၱဝါေတြ ေသၾကရတယ္၊ (၃) မီးစာလည္းကုန္ ဆီးလည္းခန္းတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဆီမီးခြက္ ၿငိမ္းရသလို အသက္ရွည္ေစႏိုင္တဲ့ ကံစြမ္းသတၱိေရာ သက္တမ္းပါ ကုန္ဆံုးသြားရင္ သတၱဝါေတြ ေသၾကရတယ္၊ (၄) ဆီေရာ မီးစာပါ ရွိေသးေပမယ့္ ေလတိုက္လို႔ ၿငိမ္းရတာမ်ိဳး မထင္မွတ္တဲ့ ႐ုတ္တရက္ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဆီမီးခြက္ ၿငိမ္းရသလို ကံစြမ္းေရာ သက္တမ္းပါ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး မကုန္ေသးေပးမယ္ ကားတိုက္လို႔ ေရနစ္လို႔ ေသရတာမ်ိဳး မေတာ္တဆမႈ တစ္ခုခုေၾကာင့္ သတၱဝါေတြ ေသၾကရတယ္တဲ့။ ဒီအဓိပၸာယ္ကို သတိေပးတဲ့ အေနနဲ႔ လူေသထည့္ထားတဲ့ ေခါင္းေဘးမွာ မီးခြက္ထြန္းၾကတာတဲ့။

သင္တန္းက ရခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးအသိေတြက ေျပာမကုန္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ တစ္လအတြင္းမွာ သိလိုက္ရတဲ့ ဒီဘာသာေရး သေဘာတရားေတြက တစ္သက္တာလံုး အသံုးဝင္ေနမွာပါ။ ဘဝသံသရာ အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိ ေနမွာပါ။

အက်ိဳးရွိရွိ ကုန္လြန္ခဲ့ရတဲ့ ၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္ရဲ့ ေႏြေန႔ရက္ေတြဟာ ကြ်န္မအတြက္ အဖိုးတန္  ေန႔ရက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သင္တန္းျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ပံ့ပိုးခဲ့သူေတြ အားလံုးနဲ႔ သင္တန္းပို႔ခ်ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေက်းဇူးတရားတို႔ကို အစဥ္ေအာက္ေမ့လ်က္။

စိမ့္ (ကြန္ပ်ဴတာ)

ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္၊ ဟသၤာတၿမိဳ႕