Kathina Benefits (Part 1) - ကထိန္အာနိသင္မ်ား (အပိုင္း ၁)

Image from (23 Oct., 10): http://www.969toons.com/?tag=ကထိန္

မနက္ဖန္ (သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္)ဆိုရင္ တစ္လၾကာမယ့္ ကထိန္ရာသီ ေရာက္ျပန္ပါၿပီ။  ကထိန္ရာသီစာ အေနနဲ႔ ကထိန္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကထိန္အာနိသင္အေၾကာင္း သိမွတ္ထားမိသေလာက္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ “ကထိန္အာနိသင္”ဆိုတာ “ကထိန္အက်ိဳး” ပါပဲ။ ကထိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးအာနိသင္၊ ကထိန္ရဲ့ အက်ိဳးအာနိသင္ေပါ့။

ကထိန္အေၾကာင္း ကထိန္အာနိသင္အေၾကာင္း စဥ္းစားေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ ခံစားခြင့္ျဖစ္တဲ့ ကထိန္အာနိသင္ရဲ့ အခန္းက႑ဟာ ေခတ္ကာလႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲလာခဲ့တာကို သတိထားမိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆြမ္းအက်ိဳး၊ ေရအက်ိဳးစသည္ျဖင့္ အလွဴတစ္ခုတစ္ခုရဲ့ ထူးျခားတဲ့အက်ိဳးေတြကို ပါဠိေတာ္မွာ ေတြ႔ရေပမယ့္ ကထိန္ဒကာေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အက်ိဳးကို ပိဋကတ္မွာ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပထားခ်က္ မေတြ႔ရတာဟာ ထူးဆန္းေနပါတယ္။ ကထိန္ဒကာေတြ ရႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးေတြကို ဆရာေတာ္ေတြက ၾကံဆေဟာၾကား ေပးၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကထိန္ဒကာေတြ ရရွိတဲ့ အက်ိဳးေတြဟာ မယိုးမယိမ္းကြာတဲ့ တစ္မူစီ တစ္မ်ိဳးစီ ျဖစ္ေနတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

လူဒကာဒကာမေတြ အေနနဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အာနိသင္ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ နာလည္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ မ်ားလြန္းေနလို႔ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ ၀ိနည္းကိစၥမို႔ လူဒကာဒကာမေတြ နားလည္ဖို႔ မလိုအပ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ “လူေတြနာလည္ဖို႔ မလြယ္”ဆိုတာ အားနာလို႔ ေလွ်ာ့ေျပာလိုက္တာပါ။ အားမနာတမ္း ေျပာရရင္ ရဟန္းေတာ္ေတြ ေလာကမွာလည္း ကထိန္အာနိသင္ကို အသိနည္းပါတယ္။ နီးစပ္ရာ သာမန္ဆရာေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမးၾကည့္ဖူးပါတယ္။ မသိၾကပါဘူး။ အဓိပၸာယ္ အေသးစိပ္ မေျပာနဲ႔ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ငါးမ်ိဳး  ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သ႐ုပ္အေရအတြက္ကိုေတာင္ မသိၾကတာပါ။ ငယ္ငယ္က စာေမးပြဲေျဖဖို႔ စာက်က္တုန္းက သိခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမ့သြားေရာ။ က်က္မွတ္ခဲ့တုန္းက ထိထိမိမိ က်က္မွတ္ခဲ့တယ္၊ မွတ္ဥာဏ္လည္း ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဓိပၸာယ္မသိေတာင္ သ႐ုပ္အေရအတြက္ေတာ့ သိေနတာေပါ့။ ေဟာတတ္ေျပာတတ္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဟာဖို႔ေျပာဖို႔၊ စာခ်ဘုန္းႀကီး ဆိုရင္လည္း တပည့္ေတြကို သင္ျပေပးဖို႔ သိေနတာေပါ့။ သာမန္ရဟန္းေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့  ကထိန္ဆိုတာကလည္း တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ ေမ့မယ္ဆိုလည္း ေမ့စရာေကာင္းပါတယ္။

လူေတြနားလည္ဖို႔ခက္တယ္၊ ရဟန္းေတာ္ေတြေတာင္ အသိနည္းတယ္ ဆိုတာကို  အျပစ္ေျပာတယ္၊ ကဲ့ရဲ့တယ္၊ အဆိုးျမင္တယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ငါးမ်ိဳးမွာ ေလးမ်ိဳးက ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ ေလးပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ မလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ ကထိန္ပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္၊ အထူးသျဖင့္ သကၤန္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကထိန္ေၾကာင့္ ေလ်ာ့ေပါ့သြားတယ္ဆိုတဲ့ သိကၡာပုဒ္ ေလးပုဒ္က ဒီေန႔ေခတ္မွာ အထူးတလည္ (အထူးတလည္) က်င့္သံုးစရာ မလိုတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ သကၤန္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ဆိုတာကလည္း သိပ္ထူးဆန္းတဲ့ကိစၥ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကထိန္အာနိသင္ဟာ ဒီေန႔ေခတ္မွာ မႈန္၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါကို ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒီအခ်က္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ထင္ရွားလာပါလိမ့္မယ္။ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကို စ ေျပာၾကပါစို႔။

ကထိန္အာနိသင္ကို တိုက္႐ိုက္အားျဖင့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိပါတယ္။ သြယ္၀ိုက္ေသာအားျဖင့္ လူေတြ(ကထိန္ဒကာေတြ)လည္း ရရွိပါတယ္။ ကထိန္ရဲ့ တိုက္႐ိုက္အက်ိဳး သြယ္၀ိုက္အက်ိဳးေတြက ဘာေတြလဲ။

၁။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ကထိန္အာနိသင္

မဟာ၀ါပါဠိေတာ္(စာ-၃၅၂)မွာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရရွိတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ငါးမ်ိဳး ေတြ႔ရပါတယ္။ ငါးမ်ိဳးဆိုတာ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ ေလးပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ မလိုတာ နဲ႔ ပစၥည္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ သကၤန္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီငါးမ်ိဳးကို တစ္ခုခ်င္း ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။

ကထိန္အာနိသင္ (၁)

ပထမအက်ိဳးအာနိသင္က အနာမႏၲစာရသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးစရာ မလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

စာရိတၱသိကၡာပုဒ္ -

“အၾကင္ရဟန္းသည္ ဆြမ္းစားပင့္ထား၍ ဆြမ္းထင္ရွားရွိလ်က္ ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းကို မပန္ၾကားမူ၍ ဆြမ္းမစားမီ ေရွးအဖို႔၌ေသာ္လည္းေကာင္း ဆြမ္းစားၿပီးသည့္ ေနာက္၌ေသာ္လည္းေကာင္း (အျခား) ဒါယကာအိမ္တို႔သို႔ အခ်ိန္အခါကို ၾကဥ္၍ လွည့္လည္ျငားအံ့၊ (ထိုရဟန္းအား) ပါစိတ္အာပတ္သင့္၏။ ထိုအိမ္တစ္ပါးသို႔ သြားရာ၌ ဤ ဆိုလတၱံ႔သည္ကား အခ်ိန္အခါတည္း။ သကၤန္းလွဴေသာအခါ၊ သကၤန္းခ်ဳပ္ေသာအခါ၊ ဖ်ားနာေသာအခါ၊ ဤကား ထိုအိမ္တစ္ပါးသို႔ သြားရာ၌ အခ်ိန္အခါတည္း။” (ပါစိတ္ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္)

ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ရဟန္းတစ္ပါးကို တစ္အိမ္အိမ္က ဆြမ္းကပ္တယ္ဆိုရင္ အဲဒီရဟန္းေတာ္ဟာ ဆြမ္းမဘုဥ္းေပးခင္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိမေပးဘဲ တစ္ျခားအိမ္ကို မႂကြေကာင္းပါဘူး။ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ ရထားတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ႂကြေကာင္းပါတယ္။

ဒီသိကၡာပုဒ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိေပးၿပီး သြားတယ္ဆိုရင္ သြားေကာင္းတယ္ဆိုတာ သတိထားသင့္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး နီးအနားမွာ အသိေပးစရာ ရဟန္းတစ္ပါးပါး ရွိမေနဘူးဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သြားေကာင္းပါတယ္။ အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိေပးၿပီး  သြားတာမ်ိဳး၊ အနီးအနားမွာ တစ္ျခားရဟန္း တစ္ပါးမွ မရွိလို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သြားတာမ်ိဳးဆိုရင္ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ မရွိလည္း သြားေကာင္းပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိမေပးဘဲ တစ္ျခားအိမ္ကို ႂကြေကာင္းတဲ့ ႂကြႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္အခါေတြ ရွိပါတယ္။ “သကၤန္းလွဴေသာအခါ၊ သကၤန္းခ်ဳပ္ေသာအခါ၊ ဖ်ားနာေသာအခါ”တဲ့။ သကၤန္းလွဴေသာအခါဆိုတာ သကၤန္းရာသီ၊ ကထိန္အာနိသင္ ခံစားခြင့္ရွိတဲ့ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္တရက္ေန႔ကေန တေပါင္းလျပည့္အထိ ငါးလတာကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီငါးလအတြင္းမွာ ႂကြေကာင္းပါတယ္။ သကၤန္းခ်ဳပ္တဲ့အခါ အပ္တို႔ အပ္ခ်ည္တို႔ လိုအပ္ရင္ေတာင္းဖို႔ ႂကြေကာင္းပါတယ္။ (ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြကိုယ္တိုင္ သကၤန္းခ်ဳပ္တာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။) မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနရင္ ေဆး၀ါးဓာတ္စာေတာင္းဖို႔ ႂကြေကာင္းပါတယ္။ ဒီလို သြားတာမ်ိဳး ဆိုရင္လည္း ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ မရွိဘဲ သြားေကာင္းပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ ရဟန္းေတာ္ေတြ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို အထူးတလည္ က်င့္သံုးၾကပါသလား။ ဒီသိကၡာပုဒ္က ဆြမ္းစားကြမ္းစားနဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ဆြမ္းစားကြမ္းစား ကိစၥရွိမွ က်င့္သံုးစရာလိုတဲ့ သိကၡာပုဒ္ပါ။ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ သာမန္ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဘ၀တစ္သက္တာ ကာလအတြင္းမွာ ဆြမ္းစားကြမ္းစားကိစၥ ၾကံဳရခဲပါတယ္။ ဆြမ္းစားကြမ္းစားကိစၥ ရွိလာၿပီ ဆိုရင္လည္း တစ္ျခားအိမ္ကို သြားဖို႔ဆိုတာ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္ခဲတဲ့ ကိစၥပါ။ တစ္အိမ္အိမ္မွာ ဆြမ္းမဘုဥ္းေပးခင္နဲ႔ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ျခားဘယ္အိမ္မွ မႂကြၾကတာ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ မႂကြၾကတာ ဟုတ္ပါသလား။ သြားစရာရွိလို႔ “ငါ ဘယ္သြားမလို႔။ တပည့္ေတာ္ ဘယ္သြားမလို႔”ဆိုၿပီး အနီးအနားက ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိေပးတာ၊ ေလွ်ာက္ထားတာဟာ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးျခင္း ဟုတ္ပါသလား။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ ရထားလို႔ အနီးအနားက ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို ဘာမွမေျပာဘဲ သြားခြင့္ရွိေနရင္ေတာင္မွ သြားစရာရွိရင္ ေျပာၿပီးမွ သြားၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ဒီသိကၡာပုဒ္ကို က်င့္သံုးစရာမလိုဘူးဆိုတဲ့ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကေရာ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ ထူးထူးျခားျခား အသံုး၀င္ပါသလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အသံုး၀င္၀င္ မ၀င္၀င္၊ အေရးပါပါ မပါပါ အခြင့္အေရးဟာ အခြင့္အေရးပဲ ဆိုပါစို႔။ ရဟန္းေတာ္ေတြရတဲ့ နံပါတ္တစ္ ကထိန္အက်ိဳး ကထိန္အာနိသင္ကို “အနီးအနားမွာ ရွိေနတဲ့  ရဟန္းတစ္ပါးပါးကို အသိေပး အေၾကာင္းၾကားစရာ မလိုဘဲ (လြတ္လြတ္လပ္လပ္) သြားလာႏိုင္ျခင္း”လို႔ပဲ က်ဥ္းက်ဥ္းရွင္းရွင္း မွတ္လိုက္ၾကပါစို႔။


(ဆက္ရန္ . . . . .)