စာေရးရတာ ၀ါသနာပါလွတယ္ မဟုတ္။ စာဖတ္ရတာလည္း ၀ါသနာ ပါလွတယ္ေတာ့ မဟုတ္။ ႏွစ္ခုလံုး ပ်င္းစရာ။ ပ်င္းစရာေတြ ႏွစ္ခု ဘယ္ကမလဲ။ ထားေတာ့။ ေရးတာနဲ႔ ဖတ္တာကေတာ့ ေရးတတ္ဖတ္တတ္မို႔ ေရးမိဖတ္မိတာေလာက္ပဲ။ ဒီဘေလာ့မွာ အရင္ ေရးခဲ့တဲ့ အေဟာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တင္။ အသစ္နည္းနည္းပါးပါး ေရး။ ခု ရက္သံုးဆယ္။ စတုန္းက ျဖဳတ္ခ်ည္း႐ုတ္ခ်ည္း စခဲ့တာ။ စကတည္းက ရည္ရည္ရြယ္ရြယ္ လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ေတာ့ ဘာေတြေရး ဘာေတြတင္ရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိလွ။
စာေရးတာနဲ႔ စာဖတ္တာတင္ မဟုတ္။ ၀ါသနာ ရည္ရြယ္ရာ ေထြေထြထူးထူး မပါဘဲ လုပ္ေနတာေတြ လုပ္မိတာေတြ အမ်ားသား။ တစ္ေယာက္တည္းလားဆိုေတာ့ လူတိုင္းမဟုတ္ေတာင္ လူတိုင္းနီးပါး။ ၀ါသနာႀကီးလြန္းတဲ့ ၀ါသနာရွင္ႀကီးေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားလြန္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွင္ႀကီးေတြ ေတာင္မွ။ သံသရာ နဲ႔ စကၠန္႔ေတြ အေသးစိတ္လိုက္ေတာ့ ၀ါသနာ ႏွင့္ ရည္ရြယ္ရာ ေထြေထြထူးထူး မပါဘဲ လုပ္ေနၾကတာ လုပ္မိၾကတာေတြ မ်ားမွမ်ား။
၁။ ေသာက္ခဲ့တဲ့ေရ ၀ါသနာအတြက္ ဘယ္ႏွခြက္။
၂။ ရွဴခဲ့တဲ့ေလ ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ဘယ္ႏွေပါင္။
၃။ က်ခဲ့တဲ့ငရဲ ရည္ရြယ္ခ်က္အတြက္ ဘယ္ႏွႀကိမ္။
၄။ ေရာက္ခဲ့တဲ့ နတ္ျပည္ ၀ါသနာအတြက္ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္။
No comments:
Post a Comment